ΑΕΚ - Άρης: Υπό κανονικές συνθήκες, η ΑΕΚ δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα του πρώτου ημιτελικού κόντρα στον Αρη. Όταν παίζεις με μια υποδεέστερη ομάδα, που στηρίζεται στην έδρα της, πρώτο μέλημα είναι να εξασφαλίσεις σκορ που θα δίνει σαφές προβάδισμα πρόκρισης. Το 2-1 είναι από τα χειρότερα αποτελέσματα για κάθε ομάδα που έχει να δώσει διπλά παιχνίδια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και πως η εικόνα του ματς, έδειχνε μια ΑΕΚ που θα μπορούσε κάλλιστα να επικρατήσει με 3-0, αλλά...

Εχει ενδιαφέρον να δούμε πως εξελίχθηκε το παιχνίδι, μακριά από τις εντάσεις και τη νευρικότητα της στιγμής. Η ΑΕΚ μπήκε με απόλυτη συγκέντρωση και όπως κάνει στην πλειοψηφία των αγώνων της, κατάφερε να πάρει προβάδισμα πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο. Η Ενωση πέτυχε ένα μαγικό γκολ, είχε ακόμα ένα δοκάρι και μια φάση όπου φαίνεται να υπάρχει πέναλτι και συνολικά έδειχνε να ελέγχει απόλυτα την αναμέτρηση και να τη φέρνει απόλυτα στα μέτρα της.

Τι συνέβη από εκεί και μετά; Στην πρώτη φορά που ο Αρης πέρασε τα όρια της σέντρας, ο διαιτητής του έδωσε ανύπαρκτο πέναλτι. Ειλικρινά, μπορώ να συνθέσω το πέναλτι που δόθηκε στο μπουρδούκλωμα του Λάρσον, μόνο με κάτι συγκλονιστικές πτώσεις του Αλεξανδρή. Τώρα, κάτι περίεργους συνειρμούς, ότι ο Σβάρνας ακούμπησε τον Λάρσον, ότι φύσαγε νοτιοανατολικός αέρας στο ΟΑΚΑ και υπήρξε ανατροπή, με συγχωρείται αλλά δεν τα είδα πουθενά.

Βέβαια, για τον περίεργο τύπο από την Πορτογαλία δεν ήταν αυτή η μοναδική φάση που σαν κάπως να του ξέφυγε. Ηταν καρμανιόλα, από εκείνους που σε κάνουν ύποπτο για διάφορες καταστάσεις. Αναλογιστείτε, πως χαρίζει τη δεύτερη κάρτα στον Σάσα που θερίζει τον Λιβάγια στη μεσαία γραμμή. Ακόμα και στην αποβολή του Ματίγια, εκεί που πήγε να κόψει την μπάλα στον Λιβάγια, ο Ντίας το σκέφτηκε. Μόνο υπό πίεση έδωσε κίτρινη και μόνο από υπόδειξη του VAR κατάλαβε όσα είχαν συμβεί.

Αυτό ήταν το βούτυρο που έψαχνε στο ψωμί του ο Αρης. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης ήταν φανερό πως μπήκε για να κάνει ροντέο το ματς. Εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τον εκνευρισμό που προκάλεσε σε όλους τους παίκτες της ΑΕΚ και το γήπεδο ο Πορτογάλος, άρχισαν την κλωτσοπατινάδα και έκανε τη δουλειά. Ο Χαριστέας ζητούσε σε κάθε ευκαιρία από τους παίκτες του Αρη να αποχωρήσουν, κάνοντας ακόμα και τον Ντίας να αναρωτιέται: θα μείνετε ή θα φύγετε;

Εν τέλει έμειναν. Εν τέλει, η ΑΕΚ βρήκε την ψυχική ηρεμία να κυριαρχήσει ξανά στο παιχνίδι. Εστω και αν ο Ενινγκ έπαιξε ταμπούρι πατροπαράδοτο από την πεδιάδα της Ρηνανίας, η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να πετύχει το γκολ που της έδωσε τη νίκη. Θα μπορούσε και άλλα, ωστόσο με τον Αραούχο υπάρχει αυτή η λεπτομέρεια. Εάν του στραβώσει ένα παιχνίδι στην αρχή, δύσκολα ισιώνει στην πορεία και μπορεί να βρει τον καλό εαυτό του.

Υπήρξαν αρκετοί που δεν ήταν ικανοποιημένοι με τη νίκη. Συμφωνώ, πως πάντα είναι πιο σημαντικό εάν μπορείς να έχεις μαξιλαράκι ασφαλείας. Ωστόσο, αυτή η ΑΕΚ δείχνει ξανά πως αποκτά νεύρο και μέταλλο σε όλα τα επίπεδα. Εχω την αίσθηση, πως όσο περνά ο καιρός και αυτό το μείγμα γίνεται όλο και πιο εκρηκτικό, τους αρέσουν περισσότερο τα δύσκολα. Ξέρουν πώς να παίρνουν αποτελέσματα. Το έκαναν πριν από λίγες μέρες στο Χαριλάου, πιστεύω θα το κάνουν ξανά, όποιες συνθήκες και αν δημιουργήσουν.

Στο κάτω κάτω, στο ποδόσφαιρο υπάρχει πάντα μια αρχή. Η καλύτερη ομάδα, όσες δυσκολίες και αν βρει, όσα ζητήματα και αν της δημιουργήσουν, στο τέλος θα κυριαρχήσει. Η ΑΕΚ το έκανε στο παρελθόν, σε πολύ πιο δύσκολες έδρες. Εάν ο Αρης επιθυμεί να παίξει το ρόλο του αδικημένου, να δημιουργεί κλίμα και να βοηθά εκείνους που τώρα θεωρούνται φίλοι του, είναι δικαίωμα του. Μέσα στο γήπεδο όμως, η ΑΕΚ είναι καλύτερη και θα το αποδείξει ξανά.

Κύπελλο Ελλάδας Άρης ΑΕΚ