Γι’ αυτό απέτυχε ο Άρης και χάθηκε η χρονιά - Να μη φύγει ο Μάντζιος

Μετά τον αποκλεισμό από την Αστάνα στην Ευρώπη ο Άρης είχε ένα πρόγραμμα μέτριας δυσκολίας και μόλις έναν «καυτό» μήνα. Τον Ιανουάριο.

Η ομάδα του Άκη Μάντζιου δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με αποτέλεσμα να χάνει την πρόκριση από την Λαμία στους «4» του κυπέλλου αλλά να κινδυνεύει να βρεθεί και εκτός play-off. Συνοψίζοντας: από την περσινή χρονιά που έκανε την καλύτερη πορεία του στη σύγχρονη ιστορία να κάνει την χειρότερη από μετά την επιστροφή του από τις χαμηλότερες κατηγορίες.

Τα προβλήματα του Άρη είναι πολλά. Αρχής γενομένης από το γεγονός ότι από το κέντρο και μπροστά δεν έχει καμία υποστήριξη. Δηλαδή, δε μπορείς να προσάψεις σχεδόν τίποτα κακό για την αμυντική λειτουργία (με εξαίρεση στα αριστερά του) ούτε και για τη μεσαία γραμμή (αν εξαιρέσουμε το ματς με τα Γιάννενα). Εξτρέμ, περιφερειακοί και… φορ – που στην ουσία δεν υπάρχει – είναι κάτω του μετρίου.

Ο Άρης έχει έναν πολύ κακό Ματέο Γκαρσία, έναν Ιτούρμπε που μονίμως προσπαθεί, έναν Γκάμα που δε μπορεί να δώσει όσα η ομάδα θέλει όσο και αν το παλεύει, έναν Μπερτόλιο που μοιάζει η σκιά του εαυτού του και δε μπορεί να μπει ούτε στιγμή σε σύγκριση με τη περσινή σεζόν, έναν Καμαρά που άλλο μπορεί να κάνει άλλος ρόλος του δόθηκε και έναν Μαντσίνι που το παλεύει, είναι φιλότιμος αλλά δε μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Στην ουσία ο Άρης εκεί που έχει τα βαριά του βιογραφικά δε μπορεί να πάρει απολύτως τίποτα. Η αναποτελεσματικότητα του χρήζει περαιτέρω επιστημονικής διερεύνησης. Για να μη πούμε τίποτα πιο… μεταφυσικό.

Η μεταγραφική ενίσχυση του καλοκαιριού – η οποία άργησε πάρα πολύ – ήταν πολλά υποσχόμενη όχι όμως και ουσιαστική. Ήρθαν πολλά καλά βιογραφικά και «ονόματα» χωρίς όμως να έχουν διάθεση να πρωταγωνιστήσουν. Γίνεται έντονη κριτική για το γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει Τεχνικό Διευθυντή. Το ακούω. Ίσως θα μπορούσε να γίνει πιο ποιοτική δουλειά. Με περισσότερο συντονισμό και αποφυγή λαθών.

Όσο και να θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας η πρωτοφανής αφαίρεση 6 βαθμών είναι καθοριστικός παράγοντας για την ψυχολογία της ομάδας. Η ομάδα είναι βαθμολογικά εντός στόχων στο πρωτάθλημα αλλά κάτι τέτοιο δε φαίνεται στον πίνακα. Να παίρνεις νίκες αλλά αυτές να μην αντικατοπτρίζονται. Όσο να’ ναι αυτό πληγώνει.

Μπορεί η απομάκρυνση του πιο πετυχημένου προπονητή της σύγχρονης ιστορίας του Άρη να αλλάξει τα πράγματα; Δεν το γνωρίζω. Η άποψή μου είναι πως – εφόσον δεν υπάρχει κάτι πιο βαθύ που να μην το γνωρίζουμε – στην παρούσα φάση η απομάκρυνση του Άκη Μάντζιου δε θα έλυνε τα προβλήματα.

Υ.Γ.: Μόλντε, Αστάνα στην Ευρώπη. ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Λαμία στο κύπελλο. Πέντε αποκλεισμοί – θρίλερ μέσα σε 4 χρόνια που μόνο ο φίλαθλος του Άρη μέσω της «ανοσίας» που έχει αποκτήσει μπορεί να βγει ζωντανός!

Υ.Γ.2: Πρέπει να δώσει ό,τι έχει και δεν έχει στο πρωτάθλημα για να πάρει την 4^η θέση και την έξοδο στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να δώσει το δικαίωμα στους αντιπάλους αλλά και τα mediakά συγκροτήματα που τον «πολεμούν» να τον περάσουν για… ξοφλημένο. Δεν ξέρω πως, ξέρω πως πρέπει!