Άλλαξε την ιστορία του ΠΑΟ ο Γιοβάνοβιτς – Τα έκανε… σαλάτα ο Λαόθ

Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ: Ξεκινώ με μια ιστοριούλα από το αγαπημένο βιβλίο «Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου», δια χειρός Στέφανου Γρανίτσα, εκδόσεις «Εστία»:

«Μια Αλεπού καθόταν μια φορά και ραχάτευε σ’ ένα βουνό.
- Τι κάνουμε εδώ μάνα; την ρωτούσαν τα παιδιά της.
- Ζεσταινόμαστε, παιδιά μου, τους είπε.
- Μα που είναι η φωτιά;
- Στ’ από πέρα βουνό… δεν την βλέπετε;
Τότε ένα από τα παιδιά της πήδηξε και φώναξε:
- Νερό μάνα, νερό μάνα, νερό μάνα, νερό και μ’ έκαψε μια σπίθα απ’ τη φωτιά!!!
- Α… Μπράβο παιδί μου, εσύ ξεσκόλισες…
Άντε τώρα στη δουλειά σου».

Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι αν είναι μια φορά η Αλεπού των Τελικών Κυπέλλου ο ΠΑΟΚ, είναι ξεσκολισμένο και το Αλεπουδάκι ο Παναθηναϊκός που κέρδισε σήμερα. Και αξίζει τα συγχαρητήρια για την κατάκτηση του τροπαίου με πρωτομάστορα τον Γιοβάνοβιτς. Τον προπονητή που μπορεί να περηφανεύεται ότι άλλαξε την ιστορία του συλλόγου!
Κι από εκεί και πέρα να μασάς και να φτύνεις…

Με πρώτη τη διαιτησία αυτού του θρύλου των ευρωπαϊκών γηπέδων του Λαόθ, που έδωσε αυτό το πέναλτι στον Γκατσίνοβιτς και πήγε ημίχρονο στα αποδυτήρια και τον παίρνανε οι φίλοι του τηλέφωνο από την Ουέφα και του λέγανε «τι έκανες ρε γκαζμά;» («γκαθμά» στα ισπανικά!) και βγήκε θολωμένος και αντί να δώσει απευθείας κόκκινη στον Αουγκούστο για την καρατιά στο 50ο λεπτό του τη χάρισε εντελώς σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Ούτε καν κίτρινη που θα ήταν η δεύτερη και θα έβγαινε πανηγυρικά ο εντελώς θολωμένος Βραζιλιάνος από το γήπεδο. Ούτε καν κίτρινη!

Κι όσο για τη φάση του Μιτρίτσα, συρέτε καλύτερα στον Βαρούχα να σας την εξηγήσει, εγώ δεν την κατάλαβα και πολύ καλά. Δεν με πολυσυγκίνησε, το λέω, αλλά ούτε η φάση του Γκατσίνοβιτς με είχε ψήσει και τόσο. Μπορεί να κάνω και λάθος, τι να σας πω, με αυτόν τον διαιτητή ήταν δύσκολο να βγάλεις άκρη όπως τα έκανε τόσο σαλάτα και έβαλε τον εγωισμό του πάνω απ’ το παιχνίδι…

Όσο για τα υπόλοιπα μια χαρά το είχε διαβάσει το παιχνίδι ο Γιοβάνοβιτς και απλώς έκανε αυτό που κάνουν όλες οι ομάδες στον ΠΑΟΚ εδώ και αρκετές εβδομάδες:
Τον έκοψε στη μέση!

Πράγμα σχετικά εύκολο γιατί αρκούσε ολίγη πίεση στα μπακ του Δικέφαλου για ν’ αρχίσουν οι σέντρες προς το κεφάλι του Άκπομ. Ο οποίος κόντεψε να τα τσατσαλιάσει τα πλευρά των αντιπάλων του, που λέμε και στα Τρίκαλα, αλλά τη μία και μοναδική φορά που βρέθηκε αφύλακτος μπροστά στην εστία, δυο μέτρα από τη γραμμή της εστίας γαμώ την τρέλα μου, στη φάση του 43ου λεπτού, έστειλε τη μπάλα στην αγκαλιά του Μπρινιόλι. Κι άμα σε πουλάει έτσι ο σέντερ φορ σου…

Αυτή ήταν η μία συγκλονιστική ευκαιρία του ΠΑΟΚ κι άλλη μία του Σβαμπ η κεφαλιά στο 80ο λεπτό που έσωσε πάνω στη γραμμή ο Κώτσιρας. Όλα τ’ άλλα ήτανε κάτι λιμά και ατελείωτη φλυαρία από τους δύο χειρότερους παίκτες του γηπέδου, τον Κούρτιτς και τον Μπίσεσβαρ. Ο ένας κλάταρε εδώ και καιρό και ο δεύτερος έχει τελειώσει ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε νορμάλ πρωταθλήματα. Ίσως στο Καζακστάν…

Έμεινε έτσι μόνος του ο Ζίφκοβιτς για μια ακόμη φορά να προσπαθεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και άμα είναι σόλο ο άλλος, βρίσκει τρόπο η αντίπαλη άμυνα να τον ανακόψει. Ενώ ο Παναθηναϊκός είχε και τον Παλάσιος να κρατάει πίσω τον Βιεϊρίνια, είχε και τον Αϊτόρ να μην αφήνει τον Λύρατζη να ξεμυτίσει, είχε και τον αφανή ήρωα τον Ιωαννίδη να τρώει και να δίνει ξύλο. Συν τον Βιγιαφάνιες, που μπορεί εγώ να μην τον γουστάρω, αλλά σήμερα έκανε πολύ ώριμο παιχνίδι.

Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι το ματς κανονικά και με το νόμο ήτανε του Παναθηναϊκού, αλλά έτσι όπως μας τρόλαρε όλους ο Λαόθ βρίσκει πάτημα ο ΠΑΟΚ να φωνάζει. Κρίμα, γιατί είπαμε να ξεφύγουμε απ’ τα δικά μας στα καϊνάρια, για να πάμε στα καλύτερα…