Που το πάνε όμως ακριβώς οι merengues, που μόλις κατέκτησαν το 15ο τους Πρωταθλητριών/Champions League; Με αυτή τη φουρνιά των νέων galacticos, πηγαίνουν ξεκάθαρα για το 16ο. Και επειδή, Ρεάλ είναι αυτή, δεν το’ χει και πολύ ν’ αρπάξει κάποια στιγμή από τον ανταγωνισμό και τον Χάλαντ, ας ετοιμαστούμε για μία νέα, «Φρανκικού» τύπου της δεκαετίας του ’50, δυναστεία.   

 Επίσης, μία ακόμη απορία: ποιος θα ήθελε να βρίσκεται, τρόπος του λέγειν στη θέση του Ιταλού προπονητή Κάρλο Αντσελόττι, στον οποίο ο πρόεδρος, Φλορεντίνο Πέρεθ πρόσθεσε κι άλλη σπαζοκεφαλιά; Θα μπορέσουν ο Γάλλος και ο Βραζιλιάνος να συνυπάρξουν στην ίδια 11άδα με Μπέλινγκαμ και Βινίσιους; (Φυσικά και ναι είναι, δυστυχώς ή ευτυχώς, η απάντηση…).

 Κι ενώ για τον Εμπαπέ γνωρίζουμε χρόνια τα πάντα, το πώς δεν κατάφερε να συνυπάρξει αρμονικά με Μέσι και Νεϊμάρ στο Παρίσι, για τον Έντρικ οι πληροφορίες που συλλέγουμε σταδιακά κάνουν λόγο για ένα νέο φαινόμενο της παγκόσμιας μπάλας. Μία στυγνή και κυνική μηχανή του γκολ, 170 (!) σε 176 παιχνίδια με τους πιτσιρικάδες της Παλμέιρας και δύο γκολ στο ντεμπούτο του, στην πρώτη ομάδα, σε ηλικία μόλις 16 ετών, 2 μηνών και 16 ημερών, τον Οκτώβριο του ’22. Πέρυσι τον Νοέμβριο έγινε ο νεότερος παίκτης, σε 57 χρόνια Ιστορίας της Selecao που έκανε ποτέ το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα, ενώ με τρία συνεχόμενα γκολ, με την Αγγλία στο Ουέμπλεϊ, με την Ισπανία στη Μαδρίτη και με το Μεξικό στο Τέξας ισοφάρισε το ρεκόρ του Πελέ, σκόρερ επίσης τριών συνεχόμενων, 2 στην Αργεντινή, ένα στην Παραγουάη, από τον Ιούλιο του ’57 έως τον Μάιο του ’58.

 

 Η ειρωνεία της τύχης, με αυτό το ταλαντούχο παιδί, που πολλοί παρομοιάζουν με τον (κανονικό) Ρονάλντο, άσχετα εάν το ίνδαλμά του, όσο ο λόγος που επέλεξε τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο άλλος (Κριστιάνο) Ρονάλντο, ήταν πως όλοι τον απέρριπταν και μόνο η Παλμέιρας τον εμπιστεύτηκε.

 Ο Έντρικ γεννήθηκε σε μία φτωχογειτονιά της Ταγκουατίνγκα, έξω από τη Μπραζίλια, αλλά για τρία χρόνια μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο γιατί οι γονείς του, με το ζόρι έβρισκαν ένα κομμάτι ψωμί και για τα τρία υπόλοιπα αδέλφια του. Ο πατέρας του, Ντάγκλας, που έπαιξε ποδόσφαιρο, αλλά χωρίς τύχη σε ομάδες της Πολιτείας έφτιαχνε καφέδες σ’ ένα μπαρ, σταθμού του μετρό, ενώ η μητέρα του καθάριζε δημόσιες τουαλέτες.

 Μία ωραία ημέρα, βλέποντας τον 4χρονο Έντρικ να κάνει απίστευτα πράγματα με μία μπάλα στα πόδια, ο πατέρας του είχε την αναλαμπή που θα άλλαζε για πάντα την τύχη ολόκληρης της οικογένειας. Άνοιξε λογαριασμό στο youtube, όπου ανέβαζε βιντεάκια με τα κατορθώματα του πιτσιρικά και μετά τα έστελνε στη Σάο Πάολο, στην Κρουζέιρο, στη Φλαμένγκο, στη Σάντος και στη Φλουμινένσε εισπράττοντας απ’ όλους αρνητικές απαντήσεις.

 Εκτός από την Παλμέιρας, τη μόνη που εκτίμησε σωστά τη δυναμική και το ταλέντο του και η οποία πρόσφερε αμέσως δουλειά και διαμονή και στους δύο γονείς, μισθό και συμβόλαιο στον πιτσιρικά. Τα υπόλοιπα, η Ρεάλ Μαδρίτης ή η εθνική Βραζιλίας ήρθαν από μόνα τους, ως φυσική εξέλιξη. Το βέβαιο είναι πως αυτή την περίοδο ο Έντρικ βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες για το Copa America (20 Ιουνίου- 14 Ιουλίου, με πρεμιέρα στην Ατλάντα και τελικό στο Μαϊάμι), και στην περίπτωση που το κατακτήσει, θα τον περιμένουν στη Μαδρίτη 12 επιπλέον εκ. δολάρια bonus. Τι σου είναι, καμία φορά, η τύχη…