Η απάντηση του Σαμαρά

Είναι Απρίλιος του 2009, η Εθνική παίζει λόγω τιμωρίας στο Ηράκλειο ένα ματς με το Ισραήλ Απρίλιο μήνα. Στο 70' περίπου η Εθνική κερδίζει ένα πέναλτι. Ο άσος της Σέλτικ έχει μπει στο ματς δυο λεπτά πριν και δεν έχει ακόμα καλά-καλά ζεσταθεί: παίρνει την μπάλα πριν τον πλησιάσει συμπαίκτης! Στον πάγκο ο Οτο Ρεχάγκελ «χτυπιέται» φωνάζοντας να πάει να το εκτελέσει κάποιος πιο έμπειρος: το ίδιο λέει κι ο Δέλλας που ζητεί από τον Καραγκούνη να πάρει την ευθύνη. Ο μόνιμος εκτελεστής Αγγελος Μπασινάς είναι στον πάγκο, αλλά κι αυτός να έπαιζε, ο Σαμαράς θα αναλάμβανε το ρίσκο κόντρα στις υποδείξεις.

Κρήτη
Ήθελε να χτυπήσει το πέναλτι για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν γιατί η Κρήτη είναι το σπίτι του κι ο ίδιος ένιωθε ότι όφειλε να πάρει την πρωτοβουλία ως οικοδεσπότης. Το είπε και στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς. «Ενιωθα ότι πρέπει να το κάνω γιατί ήμουν στο σπίτι μου και ούτε καν άκουσα τι συζητιόταν» δήλωσε στις τηλεοπτικές κάμερες. Τον δεύτερο λόγο δεν μας τον είπε, άλλα τον ήξεραν τότε όλοι όσοι ασχολούνται με την Εθνική ομάδα και τα εσωτερικά της.

Μήνυμα
Ο Σαμαράς ανήκε τότε στην κατηγορία των (νέων) παικτών της Εθνικής που ένιωθαν λίγο αδικημένοι. Ηταν εκτός ενδεκάδας στο πρώτο ματς με το Ισραήλ και μπαίνοντας στο παιγνίδι του Τελ Αβίβ είχε βοηθήσει την ομάδα να αντεπιτεθεί: στα δεκαπέντε λεπτά που έπαιξε ήταν πολύ καλός. Περίμενε γι αυτό τον λόγο να ξεκινήσει βασικός στο δεύτερο ματς, αυτό στο οποίο πήρε την μπάλα να χτυπήσει το πέναλτι αλλά πάλι βρέθηκε στον πάγκο και επιστρατεύτηκε στα δύσκολα: μπήκε όταν οι Ισραηλινοί ισοφάρισαν. Αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία ήθελε να πει στον Ρεχάγκελ ότι πρωταγωνιστικούς ρόλους μπορούν να έχουν κι άλλοι εκτός από τους συνήθεις βασικούς. Τότε ήταν που τον λάτρεψα. Γιατί τους έβγαλε όλους από τα ρούχα τους, σκόραρε και έδειξε ότι όταν ένας ποδοσφαιριστής θέλει να λογίζεται ως βασικός πρέπει να έχει το κουράγιο ν' αναλαμβάνει την ευθύνη. Κόντρα σε όλα και όλους.

Βούλα
Οταν προχθές το βράδυ στη Φορταλέζα ο διαιτητής έδειξε τη βούλα, υπήρχαν δυο-τρεις παίκτες που ήθελαν την μπάλα, αλλά εγώ ήμουν βέβαιος ότι ο Σαμαράς δεν θα την άφηνε σε κανέναν. Την πήρε πιτσιρίκος κάποτε για να δείξει ότι είναι έτοιμος. Θα την ξανάπαιρνε τώρα για να δείξει ότι ο ηγέτης της ομάδας, ο άνθρωπος που πρέπει να πάρει τη μεγάλη ευθύνη είναι αυτός. Είχα μεγάλες αμφιβολίες για το αν θα σκόραρε και τα δευτερόλεπτα ήταν βασανιστικά και φάνηκαν ώρες ολόκληρες. Από αυτή την καταραμένη βούλα του πέναλτι του Μουντιάλ έχουν αστοχήσει πολλοί και μεγάλοι. Αλλά όχι ο Σαμαράς.

Σταρ
Υπάρχουν άνθρωποι γεννημένοι να κάνουν ερωτήσεις κι άνθρωποι γεννημένοι να δίνουν απαντήσεις. Βάλτε τον Γιώργο Σαμαρά, διεθνή σταρ της Εθνικής μας κι άνθρωπο με νεύρα από ατσάλι, στους δεύτερους

Λατρεία
Το ματς ίσως κάποτε το ξεχάσω ίσως στη μνήμη μου γίνει σαλάτα, ίσως δεν θυμάμαι τις λεπτομέρειές του, ίσως με τον καιρό μπερδεύω τους σκόρερ, τον αριθμό των δοκαριών, τους τραυματίες. Αλλά ένα πράγμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ: την επιστροφή της ομάδας στο Αρακαζού. Η ομάδα έφτασε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της πόλης κι εκεί την περίμεναν οι υπάλληλοι του αεροδρομίου για να την υποδεχτούν και να τη χειροκροτήσουν παραταγμένοι. Χειροκρότησαν με πάθος τους παίκτες, τους προπονητές, τους συνοδούς, τους παράγοντες, όλους. Στον δρόμο για το ξενοδοχείο εκατοντάδες παιδάκια χαιρετούσαν το πούλμαν, με τις μαμάδες και τους μπαμπάδες τους: ήταν γύρω στις 10 και μισή το βράδυ. Αλλά ο χαμός έγινε στο ξενοδοχείο: ο κόσμος ήταν πολύς και φώναζε συνθήματα υπέρ της ομάδας για το ματς με την Κόστα Ρίκα, ενώ πυροτεχνήματα και βαρελότα έπεφταν για ώρα. Οι παίκτες γνώρισαν μια αποθέωση που δεν περίμεναν ο Καραγκούνης μονολογούσε «ρε δεν γίνονται αυτά, βγάλαμε τους Βραζιλιάνους στον δρόμο»!

Στο γήπεδο τη σφύριξαν την Εθνική μας οι Βραζιλιάνοι. Αποδοκιμάζουν όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες, θέλουν να σηκώσει το Κύπελλο η εθνική τους, αλλά αν αυτή δεν τα καταφέρει, να είναι νικήτρια μια λατινοαμερικάνικη ομάδα. Και με την Κόστα Ρίκα θα τους έχουμε κόντρα έτσι παίζεται εδώ το παιχνίδι. Αλλά στο Αρακαζού, αυτό το θέρετρο στο οποίο μπορεί να βλέπεις πετρελαιοπηγές (!), ενώ κάνεις μπάνιο, η Εθνική μας λατρεύεται. Αγνά, χωρίς όρους.

Ηταν πανεύκολο
Δεν ξέρω αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η φάση στο τέλος. Για μένα ισχύει το αξίωμα του Μπόσκοφ που λέει ότι πέναλτι είναι ό,τι δίνει ο διαιτητής. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο πρόεδρος της ΕΠΟ Γιώργος Σαρρής στο κονγκρέσο της FIFA που εξελίχθηκε σε μάχη των ευρωπαίων κατά του Μπλάτερ έμεινε ήσυχος και ψύχραιμος. Πολλοί πρόεδροι ομοσπονδιών χάλασαν τον κόσμο κερδίζοντας πρωτοσέλιδα το να πετροβολάς τον Μπλάτερ ήταν πανεύκολο.Ο Σαρρής δεν το έκανε, γιατί η ομάδα δεν χρειάζεται εχθρούς. Κι όταν στο ποδόσφαιρο δεν έχεις εχθρούς, μπορεί να βρεις και φίλους...