Ο Σιόβας… κολυμπώντας από τις διακοπές του ή ο Σάμαρης… περπατώντας από τη Βραζιλία, μπορούν να σχεδιάζουν με αδημονία τις επεκτάσεις των συμβολαίων τους με τον Ολυμπιακό.
Το transfer marketing με το οποίο λειτουργούν και πορεύονται στην πλατεία Αλεξάνδρας τα τελευταία χρόνια, έχοντας αναπτύξει δίαυλο αγοραπωλησίας παικτών σε καθαρά σύγχρονο ευρωπαϊκό μοτίβο, εντελώς πρωτοποριακά και καινοτομικά για τις μέχρι πρότινος ελληνικές συνήθειες, εγγυάται ανοιχτούς ορίζοντες καριέρας στον καθένα.

Με στόχο διττό και savoir εξασφάλιση μέλλοντος, ο κάθε «ερυθρόλευκος» το ‘χει «δίπορτο» από την ώρα που ανήκει ή πρόκειται να ενταχθεί στο δυναμικό των πρωταθλητών Ελλάδας.
Συνδυάζει τον αγκυροβόλιο του στο λιμάνι με σοβαρές προδιαγραφές μεταπήδησης του σε ομάδα του εξωτερικού, προσθέτοντας μηδενικά στο ποσό της συμφωνίας του, καθώς ο Ολυμπιακός εγγυάται για λογαριασμό εκείνου την «αστερόσκονη» του Champions League και την συνολική ισχυρή προβολή μέσω ενός μεγάλου συλλόγου που πέρα από το αγωνιστικό σκέλος έχει όνομα και φήμη χάρη στη συνεργασία του με την UNICEF, αλλά και τις κοινωνικές/ανθρωπιστικές δράσεις και διακρίσεις του.

Κάποτε, σε περασμένες εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου, στα χρόνια που (πράγματι) «ένας ήταν ο πρόεδρος», ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, είχε καθιερωθεί η υπογραφή σε «λευκό συμβόλαιο» 5ετίας.
Το κουτάκι αμοιβής ήταν άδειο, ωστόσο προείχε η εξασφάλιση του ποδοσφαιριστή, αφού ο «καπετάνιος» είχε «πρόσωπο» και η φανέλα του Παναθηναϊκού αξία.
Στον Ολυμπιακό του Βαγγέλη Μαρινάκη οι συνήθειες εξελίσσονται κάπως αλλιώς. Όποιος «δένει» deal μαζί του, βλέπει τον τραπεζικό του λογαριασμό «φουσκωμένο», τη βαριά «ερυθρόλευκη» φανέλα των τίτλων κρεμασμένη σπίτι του και τα επόμενα βήματα στη διεθνή ευρωπαϊκή σκηνή στη γραμμή εκκίνησης των ονείρων του.

Όσα κι αν συμφώνησε να παίρνει, όσο διάστημα έχει ισχύ η συμφωνία με τη διοίκηση του Ολυμπιακού, όχι μόνο δεν σημαίνει… ραντεβού με την αιωνιότητα – ασχέτως προς τις μοναδικές-άφθαστες φυσικά για την ελληνική πραγματικότητα, «παροχές» που του χαρίζουν οι Πειραιώτες – αλλά και διαβεβαίωση ότι… αύριο πρωί κιόλας, υπάρχει η πιθανότητα μετακόμισης εκτός συνόρων.
Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει – μέσω… Ριέρα, Μιραλάς, Μήτρογλου, Βάις – ότι δεν έχει στεγανά στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου μετοχών του και έχει αποδειχθεί πια «μανούλα» στο trading, κινούμενος με βάση τη σύγχρονη αντίληψη του ποδοσφαιρικού marketing.
Οι αποκαλούμενες «έξυπνες μεταγραφές» αφορούν πλέον και τους «γηγενείς» παίκτες. Αυτούς που αποτελούν περιουσιακά στοιχεία των πρωταθλητών και όχι μόνο εκείνους που πρόκειται να γίνουν μέλη τους (Πουλίδο, Φινμπόγκασον, και λοιποί 24άρηδες-25άρηδες).

Πάμε λοιπόν τώρα στον Ανδρέα Σάμαρη, το πρόσωπο που έλαμψε τη νύχτα της ιστορικής πρόκρισης της Εθνικής στους «16» του Mundial, για τον οποίο να διευκρινίσω πως αμφιβάλλω σφόδρα για το αν θα του έρχονταν έτσι τα πράγματα, εφόσον δεν τραυματιζόταν ο Παναγιώτης Κονέ.
Ο Σάντος δεν έδειχνε διατεθειμένος να του δώσει λεπτά συμμετοχής, αλλά η καραμπόλα της αναγκαστικής αλλαγής εξασφάλισε μια απροσδόκητη ευκαιρία, την οποία δεν άφησε να πάει χαμένη ο «ερυθρόλευκος» μέσος.
Αυτός που σε ένα ιδιόμορφο και ιδιότυπο περιβάλλον σαν της κερκίδας του Ολυμπιακού, πολύ πιθανό να… είχε περάσει και να μην είχε ακουμπήσει, όπως λέμε, αν δεν υπήρχε ο Μίτσελ.
Ειπώθηκαν πολλά για το ρόλο του Ισπανού στην εξέλιξη του Σάμαρη. Τα οποία είναι αλήθειες, αφού η εμπιστοσύνη που του έδειξε ο προπονητής και η στήριξη στα δύσκολα έφεραν αποτελέσματα.

Να που του «στάθηκε» ο Μίτσελ

Θα ξεχωρίσω δύο σημαντικές στιγμές από όλη τη χρονιά που το «υποστύλωμα Μίτσελ» απέδωσε καρπούς για λογαριασμό του Σάμαρη. Που δούλεψε καταλυτικά στη μετέπειτα εξέλιξη του 25χρονου χαφ.
Η κυριότερη ήταν στον απόηχο της περυσινής πρεμιέρας της ομάδας στο Champions League, όταν ο Ανδρέας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, καθώς σ’ αυτόν (σωστά κατά ένα ποσοστό) τα βάρη για τα γκολ από τα στημένα της Παρί στο 2ο ημίχρονο.
Η τοποθέτηση του, σαν… κόπια των λαθεμένων του Καραϊσκάκη, στην αμέσως επόμενη αγωνιστική, στις Βρυξέλλες και η χαζή ενέργειά του να κάνει ένα αχρείαστο πέναλτι - που πάντως «σταμάτησε» ο Ρομπέρτο – πύκνωσε μουρμούρες και δυσφορία, ως… επιταγή προς εξαργύρωση στον Μίτσελ, να τον «πετάξει» εκτός 11άδας.

Εκεί ήταν που ο Ισπανός τεχνικός «έσωσε» τον Σάμαρη, διακρίνοντας ότι αυτό το παιδί είχε τα φόντα να γίνει ο… ρούκι της χρονιάς.
Μερικούς μήνες νωρίτερα, από τα αρχικά καλοκαιρινά φιλικά, ο Μίτσελ είχε φανερώσει τις «υπέρ Σάμαρη» προθέσεις του, επιλέγοντάς τον σταθερά, πότε από την αρχή και πότε από τις πρώτες αλλαγές κι ενώ ο κόσμος, που ποτέ δεν ζει τα πράγματα από μέσα και δεν έχει την καθημερινή εικόνα που έχει ο προπονητής, έμενε με τις απορίες του.

Τώρα, στα βραζιλιάνικα γήπεδα οι μετοχές του Ανδρέα ανεβαίνουν, όταν αυτές του Μανιάτη και του Μανωλά – ιδίως του πρώτου που κάνει την αθόρυβη «βρωμοδουλειά» της αναστολής στο κέντρο, με τρεξίματα «μαραθωνοδρόμου» και αντοχές (παρά τον υπερβολικό αριθμό αγώνων που κουβαλάει όλη τη σεζόν!) «θηρίου ζούγκλας», εκτοξεύονται.

Ο Δημήτρης Σιόβας δεν βρίσκεται στο Mundial (ας όψεται η ατυχία του) όμως εκεί είναι η «μαγκιά» του Μαρινάκη. Τον καλεί για μεγαλόπνοο deal αφού των φρονίμων τα παιδιά…
Ο διεθνής στόπερ έχει δώσει διαπιστευτήρια και με την πιθανότητα-προοπτική να φύγει ο Μανωλάς, αυτός θα χρισθεί «πρώτο βιολί» της κεντρικής θωράκισης της ομάδας, με τη συνεπαγωγή «τρελών» μελλοντικών προτάσεων από την αγορά του εξωτερικού…

Κοντά στο λαό της η ΠΑΕ Ολυμπιακός πάντα. Τα νέα οικονομικά και οικογενειακά πακέτα των καρτών διαρκείας που βγαίνουν προς πώληση για την καινούργια σεζόν είναι εναρμονισμένα με τα αιτήματα των φίλων της ομάδας όπως εκτέθηκαν στον πρόεδρο ο οποίος έκανε τις συναντήσεις μαζί τους.
- Για το φίλο της στήλης που αρέσκεται να με παρεξηγεί και μου έγραψε κάτω από το τελευταίο άρθρο μου:
κωστας • μία μέρα πριν
ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ''Έλληνες ενωμένοι, ποτέ νικημένοι''25/62014.Τον «ερυθρόλευκο» μέσο. Τον οποίο οι δύο του ΠΑΟΚ θα βλέπουν και θα «σκυλιάζουν» και στο επόμενο ματς με την Ακτή.
Ο Γιώργος στην κλασική του θέση, από τον πάγκο και ο Κώστας από την εξέδρα. Λόγω τιμωρίας και όχι λόγω «σύνταξης». Αυτή θα δρομολογηθεί μετά το Mundial…22/6/2014.ΠΕΣ ΜΟΥ ΑΝ ΣΕ ΒΡΙΣΩ ΘΑ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ? ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΕ ΣΕ ΒΡΙΖΩ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ .ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!!!!

Θα του πω το εξής: Αυτό που έγραψα συνέβη και νικήσαμε. Τζαβέλλας πάγκο, Κατσουράνης εξέδρα.
Η ενότητα, εξάλλου, φάνηκε και αποδείχτηκε στο γήπεδο. Δεν ακούς τους διεθνείς, τον Σωκράτη π.χ., που επαναλαμβάνει ότι δεν είναι ανάγκη να είμαστε φίλοι μεταξύ μας εκτός γηπέδου, αλλά ομόψυχοι και ενωμένοι στα ματς, την ώρα των αγώνων;