Η χώρα της Κεντρικής Αμερικής είναι μια λωρίδα γης που συνορεύει στα βόρεια με τη Νικαράγουα και στα νοτιανατολικά με τον Παναμά, ενώ βρέχεται από την Καραϊβική και τον Ειρηνικό.
Επίσημη γλώσσα είναι τα ισπανικά, αφού την ανακάλυψε ο Χριστόφορος Κολόμβος το 1502. Οι Ινδιάνοι της Καραϊβικής τον προϋπάντησαν με τις πιρόγες τους, αλλά οι Ισπανοί προτίμησαν τα χρυσά σκουλαρίκια που φορούσαν κι έτσι ονόμασαν τη χώρα «πλούσια ακτή» και όχι φιλόξενη ακτή, όπως ενδεχομένως θα μπορούσαν. Μόλις το 1% του σημερινού πληθυσμού προέρχεται από τους αυτόχθονες, ενώ υπάρχουν και 70 χιλιάδες απόγονοι από τις καραβιές των σκλάβων που έφταναν από την Αφρική. Το 98% του πληθυσμού είναι λευκοί και οι απόγονοι των Ισπανών αυτοαποκαλούνται “Ticos”.
Το 1821 οι Κοσταρικανοί συμμετείχαν στην επανάσταση που έκανε το Μεξικό εναντίον των Ισπανών. Όμως, δύο χρόνια αργότερα κάποιοι ζητούσαν προσάρτηση στο Μεξικό και ξέσπασε εμφύλια διαμάχη ανάμεσα σε τέσσερις γειτονικές πόλεις, τις Χερέντια και Καρντάγκο που ήθελαν τους Μεξικάνους και τους επαναστάτες στο Σαν Χοσέ και την Αλαχουέλα, που τελικά επικράτησαν. Ο Φερέρ είχε τρεις προεδρικές θητείες: 1948–1949, 1953–1958, και 1970–1974 Ο επόμενος αιώνας κύλησε με σοβαρές επιρροές στα πολιτικά πράγματα της χώρας από την Αμερική και το Μεξικό, που ενδιαφέρονταν για τη στρατηγική θέση της Κόστα Ρίκα και τις φυτείες καφέ με τους τοπικούς βαρώνους....
Ο εμφύλιος Το 1948 ξέσπασε ο μεγάλος εμφύλιος όταν ο Ραφαέλ Καλντερόν του Χριστιανικού Κόμματος αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία μετά την ήττα του στις εκλογές. Ο εξόριστος Χοσέ Μαρία Φιγκουέρες Φερέρ κατάφερε να τον νικήσει μέσα σε ένα 44 μέρες και εγκαθίδρυσε τη «Δεύτερη Δημοκρατίας της Κόστα Ρίκα». Οι γυναίκες και μαύροι απέκτησαν δικαίωμα ψήφου, το κομμουνιστικό κόμμα απαγορεύθηκε οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν, ο στρατός καταργήθηκε, ενώ ορίστηκε προεδρική θητεία με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Για τα δεδομένα της χώρας έγιναν μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Το 1987 ο πρόεδρος Όσκαρ Αρίας Σάντζεζ τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για τη συμβολή του στον τερματισμό του εμφυλίου στη Νικαράγουα, κατά τη διάρκεια του οποίου οι Κόντρας και οι Σαντινίστας διατηρούσαν βάσεις στη βόρεια Κόστα Ρίκα....
Πρόεδρος στις φετινές εκλογές αναδείχθηκε ο κεντροαριστερός Λουίς Γκιγέρμο Σολίς, με το συντριπτικό 77,87%. Είναι ο πρώτος πρόεδρος της Κόστα Ρίκα που δεν ανήκει σε κάποιο από τα δύο κόμματα της δεξιάς, το PLN και την Κοινωνική Χριστιανική Ένωση (PUSC), που ασκούν τη διακυβέρνηση για πολλές δεκαετίες. Οι προεκλογικές του δεσμεύσεις ήταν ότι θα πολεμήσει τη διαφθορά, θα κατανείμει δικαιότερα τον πλούτο για να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες με τα 7,7 χιλιάδες δολάρια κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα. Υποσχέθηκε επίσης να αναπτερώσει την οικονομία που στηρίζεται στην παραγωγή δυνατού και αρωματικού καφέ. Με μια σύντομη ματιά, προκύπτουν πολλά κοινά ανάμεσα στους Έλληνες και τους Κοσταρικανούς. Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα στο mixanitouxronou.gr