Τα βγάλαμε τα Χριστούγεννα, τη φάγαμε τη γαλοπούλα και τους κουραμπιέδες και πάμε τώρα βουρ για το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς με τη σαμπάνια και τη ρουλέτα.

Και όπως όλος ο κόσμος αυτές τις μέρες, το ίδιο κάνουν και οι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Με το ένα πόδι σταυρωμένο πάνω στ΄ άλλο είναι και ξεκουράζονται δίπλα στα τζάκια με τις λιχουδιές.

Μελομακάρονο στην Πρέμιερ

Στην Αγγλία, όμως, κορόιδα είναι που παίζουν κάθε τριήμερο; Εκεί, δηλαδή, δεν θέλουνε να φάνε μελομακάρονο με την ησυχία τους; Δεν έχουν παιδιά και οικογένειες να κάτσουν όλοι μαζί γύρω από το τραπέζι;

Χόρτασε ο κόσμος μπάλα

Και είδαμε, μάλιστα, ότι δεν κάνουνε αγγαρείες. Ματσάρες γίνανε πάλι σήμερα, μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα. Ειδικά το Γιουνάιτεντ – Νιούκαστλ ήταν να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Χόρτασε ο κόσμος μπάλα.

Γεμίζουν το καλεντάρι

Εδώ, όμως, δεν είναι μόνο να ευχαριστηθεί ο ποδοσφαιρόφιλος. Είναι ότι οι Άγγλοι το ΄χουν πιάσει το νόημα για τα καλά. Γεμίζουν το καλεντάρι με αγώνες. Με πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών. Με Κύπελλο με ένα κάρο ματς. Με Λιγκ Καπ. Με αγώνες για τις ρεζέρβες. Και, βέβαια, τόσες ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη, συνήθως μέχρι την άνοιξη.

Έτσι φορμάρεται

Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι ποδοσφαιριστές είναι συνέχεια στην πρίζα. Δεν χαλαρώνουν ποτέ μέσα στη διάρκεια της σεζόν. Και κάνουν την καλύτερη προπόνηση: Δίνουν αγώνες! Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματική προπόνηση απ΄ αυτήν! Από το ίδιο το ματς, δηλαδή. Έτσι φορμάρεται ο παίκτης. Έτσι βελτιώνεται. Τι να λέμε τώρα;

Σε πραγματική μάχη

Γι αυτό στην Αγγλία τρέχουν πάνω – κάτω όλη την ώρα κι έχουν ρυθμό. Γι αυτό φτιάχνουν αυτοματισμούς. Γι αυτό δεν τραυματίζονται όλη την ώρα, όπως στο ελληνικό πρωτάθλημα. Επειδή είναι συνέχεια μέσα στο γήπεδο. Σε συνθήκες πραγματικής μάχης.

Παίζοντας ανοίγει η όρεξη

Έτσι είναι. Δεν κάνουν ασκήσεις επί χάρτου όλη την ώρα, ούτε αράζουν σταυροπόδι περιμένοντας πότε θα πατήσουν χορτάρι. Ούτε, βέβαια, σταματάνε τον Απρίλη, μετά ξεκινάνε τέλη Αυγούστου, ύστερα ξεκουράζονται και δυο, τρείς βδομάδες στις γιορτές. Είναι συνέχεια "ζεστοί" στο νησί.

Παίζοντας ανοίγει η όρεξη, λοιπόν. Είπαμε. Είναι η φιλοσοφία τους αυτή στην Αγγλία. Κάθε τρείς μέρες αγώνας. Κάνουν και σωστή αποκατάσταση και είναι φυσέκια. Και καλό είναι να τα βλέπουμε και στην Ελλάδα αυτά. Μπας και ξεστραβωθούμε κάποτε ποδοσφαιρικά, δηλαδή.