Το να δέχεται πέντε γκολ από τη Λέστερ και να χάνει ένα ματς στο οποίο έχει προηγηθεί με 3-1 δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Το τελικό 3-5, στο οποίο μέτρησαν καθοριστικά και κάποια λάθη του διαιτητή (που έδωσε με ευκολία δυο πέναλτι εκ των οποίων το πρώτο ανύπαρκτο και το δεύτερο αποτέλεσμα ενός αρχικά επιθετικού φάουλ), είναι βαρύ: η ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι αν η κάποτε πρωταθλήτρια Αγγλίας θα έχει τον χρόνο να μάθει από τα λάθη της.

 

 

Αν βρισκόμασταν στη δεκαετία του 1990 (φυσικά και νωρίτερα) ό,τι συμβαίνει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα ήταν είδηση. Η Μan U προέρχεται από μια χρονιά καταστροφική και έκανε κάμποσες μεταγραφές -τις σπουδαιότερες (τον Ντι Μαρία και τον Φαλκάο) την τελευταία στιγμή. Εχει έναν καινούργιο προπονητή, τον Φαν Χάαλ, που δεν έχει ξαναδουλέψει στην Αγγλία κι ως εκ τούτου έχει πολλά να μάθει: ο ίδιος ζήτησε από τον κόσμο της ομάδας να κάνει ένα χρόνο υπομονή. Οτι θα είχε προβλήματα μέσα στη σεζόν το 1990 δεν θα ήταν αξιοπερίεργο. Σήμερα, όμως, είναι αλλιώς.

 

Ικανότητες

Κάποτε η μεγάλη διαφορά των αγγλικών ομάδων από τις νοτιοευρωπαϊκές ήταν η αντιμετώπιση των προπονητών. Οι προπονητές της νότιας Ευρώπης έλεγαν ότι οι Αγγλοι σέβονταν τους προπονητές και τους άφηναν να δουλεύουν όπως ήθελαν, συγχωρώντας τους αποτυχίες. Οι παράγοντες της νότιας Ευρώπης, από την άλλη, έλεγαν ότι οι Αγγλοι απλώς αντιλαμβάνονται τον ρόλο του προπονητή διαφορετικά: δεν τους απολύουν γιατί δεν τους θεωρούν ως το μυστικό της επιτυχίας κι απλώς τους δίνουν χρήματα να διαχειρίζονται. Η αλήθεια ήταν κάπου στη μέση: στο νησί υπήρχε πάντα μεγαλύτερη υπομονή. Και ναι, είναι αλήθεια πως όταν οι Αγγλοι χαρακτήριζαν έναν προπονητή επιτυχημένο αναφέρονταν κυρίως στις μανατζερίστικες ικανότητες και όχι στη στρατηγική του. Αλλωστε όλοι 4-4-2 παίζανε...

Φίρμα

Σήμερα το πράγμα είναι πολύ διαφορετικό. Οι Αγγλοι, εκ των πραγμάτων, έχουν έρθει πιο κοντά στη λογική των Νοτιοευρωπαίων -δηλαδή και μαγικές ιδιότητες αποδίδουν στους προπονητές, αλλά και πολύ ευκολότερα τους απολύουν. Γιατί; Πρώτα-πρώτα διότι οι Αγγλοι ιδιοκτήτες είναι ολοένα και λιγότεροι και γι' αυτό άλλαξαν και οι αντιλήψεις: αγγλικό πρωτάθλημα με Ρώσους, Ινδούς, Αμερικανούς και Αραβες δεν υπάρχει. Δεύτερον γιατί τα τελευταία χρόνια διάφοροι ξένοι προπονητές πέτυχαν θριάμβους σε χρόνο ρεκόρ –πράγμα που δημιούργησε αμφιβολίες για το αν οι προπονητές δικαιούνται πίστωση χρόνου: θυμίζω ότι ο Αντσελότι, ο Πελεγκρίνι, ο Μουρίνιο τα κατάφεραν αμέσως. Τρίτον γιατί και γύρω από το αγγλικό ποδόσφαιρο μεγάλωσε ο επικοινωνιακός θόρυβος. Παλιά οι κρίσεις για τους προπονητές ήταν ελάχιστες: σήμερα τα βρετανικά κανάλια έχουν γεμίσει παλαίμαχους που για να τραβάνε την προσοχή πρέπει να λένε εξυπνάδες, που, όπως παντού, έχουν στον κόσμο πέραση. Διάβασα π.χ. ότι ο Νέβιλ, ένας από τους ποδοσφαιριστές που διακρίθηκαν γιατί η αγωνιστική τους βλακεία τούς καθιστούσε θέμα συζήτησης, έκανε κριτική στο Φαν Χάαλ. Το 1990 κανείς δεν θα τον έπαιρνε σοβαρά -σήμερα τον κάνανε και φίρμα.

 

Μεγάλωσαν

Σε όλη τη Γη τους προπονητές τούς «τρώνε» οι απαιτήσεις και ο θόρυβος: στην Αγγλία μεγάλωσαν και τα δύο υπερβολικά. Τη δεκαετία του 1990 στην Τσέλσι πιθανότατα θα δούλευε ακόμα ο Ντι Ματέο, που κατέκτησε ένα ανέλπιστο Τσάμπιονς Λιγκ και στη Σίτι ο Μαντσίνι, που κέρδισε το πρώτο ιστορικό της πρωτάθλημα: σήμερα αυτά δεν υπάρχουν. Οχι τυχαία η Man U, που είχε μια ζωή τον σερ Αλεξ, μόλις αυτός έφυγε άλλαξε δυο προπονητές σε μια σεζόν και πορεύεται με έναν τρίτο.

 

Επιλογή

Για μένα δεν συμβαίνει τίποτα το περίεργο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η εταιρεία έκανε ένα στρατηγικό λάθος πέρυσι, όχι γιατί διάλεξε τον Μόγες (που προσωπικά δεν έχω καταλάβει αν είναι ή όχι κακός προπονητής), αλλά γιατί νόμιζε πως μπορεί ένας οποιοσδήποτε προπονητής να συνεχίσει να κερδίζει διατηρώντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Φέργκιουσον. Την αποτυχία αυτής της επιλογής την πλήρωσε ο Μόγες, που δεν ήταν δυνατόν να σηκώσει το βάρος της σύγκρισης με τον προηγούμενο και κακώς δέχτηκε και την πολιτική της διατήρησης της ίδιας ομάδας. Η Man U προσέλαβε έναν καινούργιο που πρέπει να φτιάξει την ομάδα από την αρχή ξηλώνοντας ό,τι βρήκε. Ο Φαν Χάαλ άργησε να καταλάβει πόσο αυτό ήταν απαραίτητο: το κατάλαβε όμως κι αυτό το έδειξαν οι τελευταίες του κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι. Αν τον αφήσουν, από σήμερα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα βρει τους παίκτες που χρειάζεται, θα μάθει στην ομάδα να παίζει άμυνα και του χρόνου όλα θα 'ναι αλλιώς.

 

Γέλια

Μόνο που και στην Αγγλία πλέον αυτός ο ένας απαραίτητος χρόνος είναι διάστημα τεράστιο. Ειδικά αν μιλάει ο Νέβιλ και τον ακούνε, αντί να πεθαίνουν στα γέλια…

 

Κόπωση

Τώρα που ξεκίνησε η φάση των ομίλων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γίνονται ολοένα και περισσότερες αναφορές στην κόπωση των παικτών: υπάρχουν η σωματική και η πνευματική -η δεύτερη είναι χειρότερη.

 

Ο Ολυμπιακός κόντρα στη Βέροια είχε πολλά σημάδια κόπωσης -αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να πετύχει δύο γκολ στα τελευταία πέντε λεπτά του ματς. Ανεξήγητο; Φυσικά και όχι. Αυτό συνέβη για δύο λόγους: ο πρώτος γιατί ο ξεκούραστος Μπενίτες σπρίνταρε πιάνοντας στον ύπνο την άμυνα της Βέροιας δύο φορές. Ο δεύτερος γιατί ο Κασάμι πηγαίνοντας και μένοντας στα δεξιά είχε χώρο για μια-δυο ενέργειες: τις έκανε σχεδόν περπατώντας, αλλά επειδή ξέρει μπάλα, σκόραρε!

 

Στην Τρίπολη παρατηρείται κάτι άλλο παράξενο: ο Αστέρας χάνει πριν από τα ευρωπαϊκά του ματς (το 'παθε με ΠΑΣ και Πανιώνιο) και κερδίζει ύστερα από αυτά (κέρδισε και τον Λεβαδειακό με ανατροπή και τη δύσκολη Καλλονή). Γιατί; Διότι σε αυτή την περίπτωση πιο πολύ από κόπωση σωματική, υπάρχει μια σχετική δυσκολία διαχείρισης της προτεραιότητας: στα ματς της Super League, που προηγούνται των ευρωπαϊκών αγώνων, ό,τι και να λέει ο Βεργέτης η συγκέντρωση είναι μικρή -το σημαντικό είναι το επόμενο. Φυσικά σε όλα τα παιχνίδια μετρά και η συμπεριφορά του αντιπάλου. Ο ΠΑΟ π.χ. έβαλε τρία γκολ στον Πλατανιά, παρ' ότι είχε ματς την Πέμπτη. Μέτρησε πολύ και το γεγονός ότι ο Πλατανιάς έκανε σε όλο το ματς μόνο ένα φάουλ! Οσο πιο πολύ ποδόσφαιρο παίζεται, ο ποιοτικότερος αντίπαλος έχει αβαντάζ.

 

Πολλοί νομίζουν ότι όταν οι ομάδες έχουν τρία ματς την εβδομάδα, στο τρίτο έχουν προβλήματα: δεν είναι απόλυτο. Το σίγουρο είναι ότι όσες τώρα έχουν τρία ματς, χωρίς ροτέισον μεγάλο, θα πληρώσουν μια κούραση με ένα ντεφορμάρισμα αργότερα. Είναι κανόνας…

 

Την πάτησα

Θέλω να διορθώσω κάτι γιατί την πάτησα. Ο Πανιώνιος δεν ταξίδεψε αυθημερόν στην Κομοτηνή, αλλά πήγε το Σάββατο και μάλιστα έκανε και προπόνηση. Ο γιατρός και πρόεδρος Χρήστος Δάρας, που μου 'κανε τη διόρθωση, είπε ότι όσο είναι ο ίδιος επικεφαλής αυτό δεν θα γίνει ποτέ και η ομάδα θα ταξιδεύει κανονικά μια μέρα πριν, όπως αρμόζει σε μεγάλο σύλλογο. Γιατί την πάτησα; Διότι στη Νέα Σμύρνη το δεύτερο αγαπημένο χόμπι μετά το ψέμα είναι η λάσπη στον ανεμιστήρα.

Πηγή: SportDay

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Premier League Ποδόσφαιρο SPORTS