Το εφιαλτικό "ψυχόδραμα" της Μάντσεστερ Σίτι συνεχίζεται…

 Έχει, λοιπόν ξανασυμβεί ένα 3-0 να γίνεται 3-3, όπως το αξέχαστο Μίλαν- Λίβερπουλ της Κωνσταντινούπολης, τελικό του Champions League 2005 που οι «Reds» κατέκτησαν στα πέναλτι. Ήταν όμως η πρώτη φορά, στην Ιστορία του πρώην Πρωταθλητριών που μία ομάδα, όπως η Φέγιενοορντ πετυχαίνει τρία γκολ, από το 75ο λεπτό και μετά καταφέρνοντας να φύγει από το «Etihad» του Μάντσεστερ μ’ έναν ολόχρυσο, και απόλυτα δίκαιο βαθμό. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, μπορεί να γλίτωσε την 6η συνεχόμενή του ήττα, η συγκεκριμένη όμως ισοπαλία έχει την ίδια, πικρή γεύση με τις πέντε προηγούμενες, και κυρίως ασυνήθιστες σφαλιάρες.

 «Είμαστε εύθραυστοι και κουρασμένοι: τόσο σωματικά, όσο ψυχικά, παραδέχτηκε ο Ισπανός προπονητής που κατέκτησε τις τέσσερις τελευταίες, και συνεχόμενες Premier League ή τις έξι, από τις τελευταίες εφτά. Όταν δέχεσαι τρία γκολ με τέτοιο τρόπο, και μάλιστα μέσα σ’ ένα τέταρτο σημαίνει ότι δεν έχουμε πλέον, ούτε τη σταθερότητα, ούτε την αυτοπεποίθηση του κάποτε».

 Δεν χρειαζόταν, βέβαια ο Γκουαρντιόλα ν’ ανακαλύψει το… βραστό νερό για να συνειδητοποιήσουμε ότι η Σίτι είναι, καιρό τώρα βαριά άρρωστη. Τόσο στην άμυνα, με πρωτοφανείς «αμνησίες» και παιδαριώδη λάθη, κυρίως του Γκβαρντιόλ, όσο στο κέντρο όπου η πολύμηνη απουσία του «εγκεφάλου» Ρόντρι άλλαξε δραματικά τις ισορροπίες και τον μηχανισμό ανάπτυξης. Το θέμα είναι όμως, πως μία υπερδύναμη δεν γίνεται να κρύβεται μονίμως πίσω από το άλλοθι της απώλειας ενός παίκτη, όσο απαραίτητου ή αναντικατάστατου και αν είναι. Αντί ν’ αναρωτιέται, μήπως κάπου έφταιξαν από κοινού, τόσο ο προπονητής, όσο η διοίκηση ξαναφέρνοντας, για παράδειγμα στο Μάντσεστερ τον κατώτερο των προσδοκιών Γκιουντογκάν ή μη προνοώντας να ενισχύσουν μία, στυμμένη από την κόπωση, και τις πολλαπλές υποχρεώσεις αμυντική γραμμή όπου οι Στόουνς, Ουόκερ, Γκβαρντιόλ ή Ακάντζι χρήζουν, επειγόντως ανάσες και ξεκούραση.

 Φυσικό επακόλουθο του γενικού «μπάχαλου» που επικρατεί σε μία ομάδα που έχει να πανηγυρίσει νίκη ένα ολόκληρο μήνα (από τις 26 Οκτωβρίου, 1-0, κι εκείνο με το ζόρι τη Σαουθάμπτον), το ιδιαιτέρως ανησυχητικό 3-3, από 3-0, με τη Φέγενορντ. Ένα ακόμη διαδοχικό, αρνητικό αποτέλεσμα μετά τις πέντε συνεχόμενες ήττες, τις πρώτες πέντε στην καριέρα του Γκουαρντιόλα: 2-1 από την Τόττεναμ, στον 3ο γύρο του Λιγκ ή Carabao Cup, 2-1 από την Μπόρνμουθ στο πρωτάθλημα, 4-1 από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας στο Champions League, 2-1 από τη Μπράιτον, πάλι στο πρωτάθλημα, κυρίως το 0-4 από την Τόττεναμ, και πάλι γα την Premier League που ξεγύμνωσε τις ολοκληρωτικές αδυναμίες των πρωταθλητών. Και το απόγευμα της Κυριακής, στο «Άνφιλντ» η Λίβερπουλ θα έχει τη μεγάλη ευκαιρία να «πετάξει» στο +11 στην κούρσα προς τον φετινό τίτλο βυθίζοντας όλο και περισσότερο, τον Γκουαρντιόλα στην αβεβαιότητα και τον προβληματισμό να βρει το συντομότερο τις σωστές λύσεις που χρειάζεται ένας «μεγάλος», όχι όμως για όλους, προπονητής για να βγάλει την ομάδα από την πρωτοφανή δύνη, ασυνήθιστα κακών αποτελεσμάτων.