Ο Πορτογάλος τεχνικός ήταν έξαλλος από τους ποδοσφαιριστές του τους οποίους παρότρυνε να κοιτούν πλέον τι κάνουν ομάδες όπως η Σάντερλαντ και η Γουότφορντ κι όχι αυτές της κορυφής, ενώ αναγνώρισε και με το παραπάνω την δίκαιη νίκη της ομάδας του Ρανιέρι.
Βέβαια, δεν θα μπορούσε να μην πετάξει και την μπηχτή του αναφερόμενος στα ball boys του ματς...
«Η Λέστερ άξιζε την νίκη γιατί ήταν η καλύτερη ομάδα στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα. Νομίζω ότι ήμασταν καλύτεροι για περίπου 20-25 λεπτά, μάξιμουμ 30. Ήταν καλύτεροι για μία ώρα. Ήταν πολύ συγκεντρωμένοι. Δεν έκαναν λάθη. Ήταν επιθετικοί και όλοι έπαιζαν με ένταση, σε υψηλό ρυθμό και σπουδαία νοοτροπία. Ήταν δύσκολο για εμάς και μετά δεχθήκαμε δύο γκολ που είναι απαράδεκτα για εμένα, γιατί ξέρω πως να διαβάσω το παιχνίδι για τους παίκτες μου», τόνισε αρχικά και πρόσθεσε:
«Μπορώ να διαβάσω τον αντίπαλο και να ξεκαθαρίσω κάθε λεπτομέρεια για αυτόν. Αυτά τα δύο γκολ, η κίνηση του Βάρντι ανάμεσα στους δύο κεντρικούς μας αμυντικούς και η σέντρα με το αριστερό. Μετά ο Μαχρέζ στην περιοχή ένας εναντίον ενός. Θέλω ένας εναντίον δύο γιατί θέλω τον μέσο μας να κλείνει τον αντίπαλο στο καλό του πόδι. Τα δύο γκολ που δεχθήκαμε είναι δύσκολο να τα αποδεχτώ, γιατί νιώθω ότι η δουλειά μου προδόθηκε».
Και συνέχισε: «Οι παίκτες μου δεν πρέπει να νιώθουν πλέον στην κορυφή ή σούπερ σταρ. Αυτή τη στιγμή οι παίκτες της Λέστερ είναι στην κορυφή. Οι δικοί μου πρέπει να κοιτάνε τους παίκτες της Σάντερλαντ και της Γουότφορντ και να πουν ‘δεν είμαι σούπερ σταρ, ούτε ο καλύτερος της χρονιάς, ούτε πρωταθλητής. Αυτή τη στιγμή είμαι στο ίδιο επίπεδο με αυτούς’».
Όσο για τις καθυστερήσεις των ball boys, είπε: «Ήταν φανταστικά (σ.σ. με ειρωνική διάθεση). Είναι ντροπή να συμβαίνει αυτό στην Premier League. Πάντως δεν θέλω να προτάξετε αυτά τα λόγια μου πάνω από τη νίκη της Λέστερ, που ήταν δίκαια».
Ερωτηθείς αν ανησυχεί για το μέλλον του, απάντησε: «Το μόνο βέβαιο είναι πως εγώ θέλω να είμαι στην ομάδα. Δεν φοβάμαι τις προκλήσεις και τώρα έχουμε μια μεγάλη μπροστά μας. Ελπίζω και η διοίκηση να θέλει να μείνω».