Το σύγχρονο, μοντέρνο ποδόσφαιρο δεν αρέσει σε όλους, τουλάχιστον στη θεωρία. Κάθε άλλο μάλλον, αφού όλοι μας με την πρώτη ευκαιρία εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας για τις τιμές των μεταγραφών, τους ατελείωτους χορηγούς και διαφημίσεις, αλλά και τις τιμές των εισιτηρίων. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που το παίρνουν πιο στα σοβαρά και βρίσκουν εναλλακτικές, όπως να δημιουργήσουν την δική τους, ερασιτεχνική ομάδα. Κι εγένετο, AFC Liverpool.

Η ιστορία της Wimbledon με την Milton Keynes Dons και το πως κατέληξε η ομάδα να επανιδρυθεί από φιλάθλους ως «AFC Wimbledon», είναι λίγο πολύ γνωστή. Η ιστορία της «επαναστάτριας» FC United Of Manchester των οπαδών των «Red Devils» που δεν τους εξέφραζε πια η ομάδα τους κι η διοίκηση, επίσης. Η ίδρυση νέων, ανεξάρτητων ομάδων από φιλάθλους ως διέξοδο από μία ανεπιθύμητη κατάσταση δεν είναι πλέον ένα άγνωστο concept. Μία όχι και τόσο γνωστή προσπάθεια, είναι αυτή των φίλων της Liverpool, που το 2008, όταν και δε μπορούσαν πλέον να πληρώσουν τα εισιτήριά τους στο Anfield (ή δεν έβρισκαν καν), δημιούργησαν την AFC Liverpool, ως έναν τρόπο να μπορούν να βλέπουν την «αγαπημένη τους ομάδα», μακριά από τον απρόσωπο, πανάκριβο κόσμο της Premier League.

Ήταν Μάρτιος του 2008 λοιπόν, όταν η προσπάθεια αυτή πήρε σάρκα κι οστά. Μπροστάρης του εγχειρήματος ήταν ο ντόπιος μουσικός και οπαδός της Liverpool, Alun Parry, ο οποίος ένιωθε το ίδιο «παρείσακτος» στο Anfield όπως κι όλοι οι άλλοι. Μέχρι τον Ιούνιο είχε εξασφαλίσει τη θέση της στον αντίστοιχο όμιλο της 10ης κατηγορίας της επόμενης χρονιάς, είχε κλείσει το γήπεδο Valerie Park, 13 χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της πόλης, σε συνεργασία με την (επίσης fan-based) Prescot Cables και σιγά σιγά το ρόστερ ξεκίνησε να δομείται. Στα τέλη Ιουλίου, ο σύλλογος μετρούσε 1,000 εγγραφές φιλάθλων, όπου ο καθένας έχει ίσο λόγο στις αποφάσεις και το μέλλον της ομάδας. Το πρώτο φιλικό που έπαιξε η AFC Liverpool ήταν ενάντια στην St Helens Town και μάζεψε 600 φιλάθλους. Σήμερα υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο, σε κάθε εντός έδρας αγώνα κόβονται μέχρι και 200 εισιτήρια.

Αγωνιστικά, σε 12 χρόνια ύπαρξης, το σύνολο των «Little Reds» έχει να επιδείξει για το όνομα που κουβαλάει πάνω κάτω… τίποτα. Δεν πήρε σβάρνα τις κατηγορίες, ούτε προσέλκυσε παίκτες ανώτερης κλάσης επειδή φέρει το όνομα της Liverpool. Μετράει μία άνοδο, έναν υποβιβασμό, μοιράζοντας συνολικά τις παρουσίες του μεταξύ ένατης και δέκατης κατηγορίας. Εκεί που τα έχει πάει καλύτερα, είναι τα κύπελλα, όπου μετράει πέντε κατακτήσεις ανεπίσημων διοργανώσεων μέσα σε τρία χρόνια. Όμως το εγχείρημα αυτό δεν δημιουργήθηκε για να φέρνει τρόπαια και δε θα έπρεπε να κριθεί έτσι.

Το «AFC» στο όνομα της ομάδας δε σημαίνει «Association Football Club», αλλά «Affordable Football Club»! Ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε η ομάδα είναι για να μπορούν να βλέπουν οι φίλοι των «Reds» την Liverpool να παίζει, χωρίς να νιώθουν πως τους κλέβουν το πορτοφόλι, ακόμη κι αν η Liverpool αυτή δεν είναι παρά μία ερασιτεχνική ομάδα με παιδιά της γειτονιάς. Σε αντίθεση με το μεγάλο «αδελφάκι» της που είναι υπό αμερικανικό καθεστώς, η AFC Liverpool λειτουργεί με την βοήθεια του κάθε ενός από τα μέλη της. Ένα μέλος, μία ψήφος. Την ίδια στιγμή, υπάρχει εκλεγμένη διοίκηση από τα μέλη του συλλόγου με άτομα που είναι επαγγελματίες στον τομέα τους, ώστε όλα στην ομάδα να τρέχουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Με αλλαγμένη πλέον έδρα (στο Rossett Park της επαρχίας του Κρόσμπι και έδρα της Marine FC), το κοινό που στοχεύει η AFC Liverpool, είναι φυσικά, οι ίδιοι οι οπαδοί της Liverpool. Τους ίδιους που μέρος τους ήταν φυσικά και οι ιδρυτές της AFC, που όσο περνούσαν τα χρόνια έβλεπαν τον κόσμο στις εξέδρες να αλλάζει, να γίνεται όλο και μεγαλύτερος σε ηλικία, να προσελκύονται πολλοί τουρίστες και την ατμόσφαιρα να θυμίζει περισσότερο κάποιο show, κάποιο προϊόν, παρά αγώνα ποδοσφαίρου όπως τον ήξεραν οι ίδιοι. Καλεί όσους «Reds» δεν μπορούν να παρακολουθήσουν στο γήπεδο αγώνες της Premier League να της δώσουν μία ευκαιρία και να παρευρεθούν στο Rossett Park για το μικρό «αδελφάκι» της ομάδας που όλοι εξακολουθούν να αγαπάνε.

Ναι, σε αντίθεση με πολλές άλλες ομάδες δυσαρεστημένων φιλάθλων (βλ. AFC Wimbledon) που ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους, οι άνθρωποι της AFC Liverpool δεν ξεχνούν την ομάδα που τους μεγάλωσε. Υποστηρίζουν το σύνολο του Klopp και όσοι μπορούνε, πηγαίνουν στο Anfield για να την στηρίξουν. Δεν ήρθε για να αντικαταστήσει την Liverpool, αλλά για να δώσει ποδόσφαιρο σε αυτούς που δε μπορούν να το βρουν στην μεγάλη ομάδα.

Η AFC Liverpool δεν ήταν η πρώτη φυσικά που χτύπησε το καμπανάκι των εισιτηρίων και των τιμών τους. Η Premier League έχει την πρωτοκαθεδρία στην τιμολογιακή πολιτική, χρεώνοντας περισσότερα από κάθε άλλο μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στους φιλάθλους των ομάδων της. Η ίδια η Liverpool έχει τοποθετηθεί επ’ αυτού στο παρελθόν, δηλώνοντας πως για την ίδια τουλάχιστον, δεν υπάρχει λόγος μείωσης των τιμών αφού η ζήτηση είναι αυξημένη και το γήπεδο εξακολουθεί να γεμίζει. Μεταξύ άλλων, ο μέσος όρος των φιλάθλων της τελευταίας 40ετίας δείχνει πως αυτοί με τα μεγαλύτερα εισοδήματα είναι πολύ πιθανότερο να αγοράσουν ένα εισιτήριο και να πάνε στο γήπεδο από τους νεότερους με μικρότερη οικονομική δύναμη. Οι φίλοι της Bayern München από την, πολύ πιο φιλο-οπαδική Γερμανία, δεν αμελούν να εκφράσουν κι αυτοί τα παράπονά τους σε κάθε εκτός έδρας εξόρμησή τους στο Νησί. Μένει να δούμε αν ποτέ η ίδια η Premier League θα ακούσει τα παράπονα των φιλάθλων και θα απαρνηθεί ένα, αντικειμενικά μικρό, ποσοστό των εισοδημάτων της.

Μέχρι τότε, οι φίλαθλοι που δε θέλουν το ποδόσφαιρό τους να είναι ένα τηλεοπτικό show, προσβάσιμο μόνο στους έχοντες, μπορούν να κατέβουν την ποδοσφαιρική πυραμίδα για να βρουν αυτό που ψάχνουν, όπως είναι η AFC Liverpool, να ζήσουν την ομάδα πραγματικά, με τις χαρές, τις αγωνίες και την καθημερινότητά της. Για την προώθηση των μικρών ομάδων, έχει θεσπιστεί από το 2010 η «Non-League Day», όπου όλες οι επαγγελματικές ομάδες της Αγγλίας καλούν τους φίλους τους να ψάξουν για τα ερασιτεχνικά σωματεία που υπάρχουν τριγύρω και να παρευρεθούν σε έναν αγώνα τους. Εκεί που δεν υπάρχουν χορηγοί για να υπαγορεύουν τίποτα, και που μετά το τέλος του αγώνα ίσως και να πας στην απέναντι pub για μπύρες με τον «ήρωα» του αγώνα, κάτι που μάλλον δύσκολα θα κατάφερνες με τον Salah ή τον Firmino.

ΠΗΓΗ: eyap.gr

 

Premier League Λίβερπουλ