Ο Μάλκολμ Άλισον ήταν όμορφος, παρορμητικός, τζογαδόρος, γυναικάς, πότης και καπνιστής. Ένας από τους πρώτους σόουμεν του ποδοσφαίρου.

Δεν είναι μόνο ο Πεπ Γκουαρντιόλα που έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία προπονητών της Μάντσεστερ Σίτι. Υπάρχει άλλος ένας προπονητής με χρυσό βήμα στην ιστορία της γαλάζιας ομάδας. Αυτός είναι ο Μάλκολμ Άλισον, ένας ιδιόρρυθμος χαρακτήρας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Η χρυσή εποχή της Μάντστεστερ Σίτι

Η Μάντσεστερ Σίτι έπρεπε να κοιτάξει πίσω στις δεκαετίες του '60 και του '70 για να απολαύσει τη χρυσή εποχή της. Μια εποχή που οι πολίτες πέρασαν από τη Β' Κατηγορία σε μια από τις ομάδες που έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Αγγλία. Αυτό μεταφράστηκε επίσης σε τίτλους, και εκείνη η ομάδα που δεν είχε κερδίσει ένα πρωτάθλημα για 30 χρόνια κατάφερε να γεμίσει τα ντουλάπια της με έναν άλλο τίτλο πρωταθλήματος (1968), ένα FA Cup (1969), ένα League Cup (1970), δύο Community Shields (1968 και 1972) και τον πρώτο τους ηπειρωτικό τίτλο, το Κύπελλο Κυπελλούχων (1970).

Και πίσω από αυτά τα επιτεύγματα, αυτή η επανάσταση... ήταν το μυαλό ενός περίεργου και υπερβολικού χαρακτήρα που ονομαζόταν Μάλκολμ Άλισον, για πολλούς, ο πιο ταλαντούχος προπονητής που έχει βγάλει ποτέ το αγγλικό ποδόσφαιρο.

Γιος ηλεκτρολόγου και στη συνέεια πωλητής αυτοκινήτων

Ο γιος ενός ηλεκτρολόγου μηχανικού, γεννήθηκε στο Ντάρτφορντ, περίπου 30 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Λονδίνου στις 5 Σεπτεμβρίου 1927. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής με την Τσάρλτον, αλλά έπαιξε μόνο τρεις φορές σε έξι χρόνια. Απογοητευμένος από τις προπονήσεις της Τσάρλτον πήγε στη Γουέστ Χαμ.

Εντάχθηκε στα «σφυριά» τον Φεβρουάριο του 1951. Αγωνίστηκε ως σέντερ μπακ, αλλά μετά από έναν αγώνα εναντίον της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στις 16 Σεπτεμβρίου 1957 η καριέρα του τελείωσε.  Αρρώστηε και η φυματίωση τον άφησε χωρίς ποδοσφαιρική καριέρα.

Για ένα διάστημα άφησε τελείως το ποδόσφαιρο και εργάστηκε πρώτα ως πωλητής αυτοκινήτων και στη συνέχεια ως ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου τη λονδρέζικη γειτονιά του Σόχο όπου κέρδισε τη φήμη ως playboy.

Το 1962 ξεκίνησε ως προπονητής στην ακαδημία νέων της Γουέστ Χαμ. Οι δυνατότητές του ως προπονητής ήταν εμφανείς. Μεταξύ 1963 και 1965 ήταν προπονητής στις Μπαθ Σίτι, Τορόντο Σίτι και Πλίμουθ.  Στα μέσα του 1965, η Μάντσεστερ Σίτι περνούσε μια δύσκολη κατάσταση και για να τη λύσουν προσέλαβαν τον Τζόε Μερσέρ, έναν διάσημο Μάνατζερ της Άστον Βίλα.

Η συνύπαρξη με τον Μέρσερ

Ο Μέρσερ, ένας γαλήνιος και ευγενικός άνθρωπος, αναζητούσε έναν νέο και έμπειρο προπονητή. Προσέφερε τη θέση στην Άλισον αλλά εκείνη έπαθε... εγκεφαλικό που βασίστηκε στον νεαρό άνδρα. Συντονίστηκαν αμέσως. Αν και ο Μέρσερ διέταζε ο κύριος ιδεολόγος ήταν ο Μάλκολμ Άλισον.

Η επιρροή του Άλισον ξεπέρασε τις τακτικές και ιδεολογικές πτυχές. Σχεδίασε κάποιες δίαιτες που μαγείρευε μόνος του. Ανανέωσε το δεύτερο εξοπλισμό και έφερε επανάσταση στη φυσική προετοιμασία προπονώντας τους παίκτες με μάσκες αερίων.

Μαζί του ήρθε ένας υπέροχος κύκλος για η Μάντσεστερ Σίτι που διαβάσετε και παραπάνω με τους τίτλους.

Ποδόσφαιρο πέρα από την εποχή του

Καθιέρωσε ένα καθαρό, καλά παιγμένο, τεχνικό και γρήγορο παιχνίδι. Ενα παιχνίδι πιο ζωντανό και αρμονικό. Λίγα χρόνια αργότερα, Άλισον απέρριψε την πρόταση να διοικήσει τη Γιουβέντους νομίζοντας ότι ο Μέρσερ θα του επέτρεπε να γίνει πρώτος προπονητής αλλά αρνήθηκε να παραιτηθεί. 

Η σχέση τους διαλύθηκε και ο αγώνας για την εξουσία κερδίθηκε από τον Μέρσερ, αλλά μετά παραιτήθηκε. Ο Άλισον έμεινε στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Σίτι, αλλά η η ομάδα είχε προβλήματα και τον Μάρτιο του 1973 αποχώρησε.

Η καριέρα του στη συνέχεια δεν ήταν καλή. Απέτυχε στην Κρίσταλ Πάλας, επέστρεψε στη Σίτι το 1979 και ξανά στην Πάλας το 1981, αλλά δεν μπορούσε να πετύχει.

Ήταν προπονητής της Γαλατασαράι για ένα χρόνο και τελικά κατέληξε στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας στην Πορτογαλία όπου θα κατακτούσε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο το 1981 και το 1982. Έκανε αρκετές προπονήσεις περαιτέρω σε συλλόγους μέχρι την τελευταία του σεζόν με την Μπρίστολ Ρόβερς τη σεζόν 1992-93.

Ο αλκοολισμός, η άνοια και η κηδεία με σαμπάνια Moet

Το 2001, ο γιος του αποκάλυψε ότι έπασχε από αλκοολισμό και το 2009 ότι είχε αναπτύξει άνοια. Πέθανε σε οίκο ευγηρίας στις 14 Οκτωβρίου 2010 σε ηλικία 83 ετών. Είχε έξι παιδιά με τρεις γυναίκες.

Η κηδεία του έγινε στις 27 Οκτωβρίου και η πορεία της πέρασε από το γήπεδο της Μάνστεστερ Σίτι  στο δρόμο για το νεκροταφείο. Στο φέρετρό του φορούσε ένα γαλάζιο κασκόλ της Μάντσεστερ Σίτι, δίπλα σε έναν κουβά πάγου που περιέχει ένα μπουκάλι σαμπάνια Moet et Chandon.

Στρίπερ, πούρο και καπέλο

Πιο εντυπωσιακή από τη συνεισφορά του στο ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του γεμάτη υπερβολές, κακίες, μέθη, νυχτερινά μαγαζιά, σχέσεις με ηθοποιούς, στρίπερ και κουνελάκια του Playboy... Η φιγούρα του με ένα καπέλο, ένα πούρο και ένα ποτήρι σαμπάνια σκιαγραφούσε έναν αλαζονικό χαρακτήρα, αλλά με χάρισμα και ελκυστικότητα που τον έκανε ένα από τα πιο δημοφιλή πρόσωπα της βραδιάς.

Ωστόσο, οι εκκεντρικότητες και ο εγωισμός του έβλαψαν μια καριέρα που γνώρισε μέρες δόξας μόνο στην Πορτογαλία, στη Σπόρτινγκ. Ωστόσο, το όνομά του θα συνδέεται πάντα με την ιδιοφυΐα, την πόλη και τη διαμάχη. Ένα μυαλό που μεταμόρφωσε τη Σίτι και το αγγλικό ποδόσφαιρο.

Μάλκολμ Άλισον Μάντσεστερ Σίτι Premier League