Απολαυστικός Ποστέκογλου μετά το 1-1 με Λέστερ: "Συνήθως κερδίζω..."

«Η αλήθεια είναι ότι το 1-1 του King Power Stadium δεν το περίμενα. Πατήσαμε τους αντιπάλους μας για τουλάχιστον 1.5 ημίχρονο, δημιουργήσαμε δεκάδες ευκαιρίες για γκολ, αλλά δυστυχώς η διαφορά ήταν ότι δεν καταφέραμε να στείλουμε τη μπάλα στα δίχτυα. Μετά κλειστήκαμε πίσω και λογικό ήταν να δεχτούμε την ισοφάριση από τον 37χρονο Βάρντι».

Γεννημένος στη Νέα Φιλαδέλφεια πριν από 58 χρόνια, «ορκισμένος» οπαδός της ΑΕΚ (αλλά και της… Λίβερπουλ), ο Ποστέκογλου μετανάστευσε στην Αυστραλία το ’70 χτίζοντας εκεί μία αξιοπρεπέστατη ποδοσφαιρική, αλλά και προπονητική καριέρα.

Στη χώρα των «kangaroo» κατέκτησε πρωταθλήματα και κύπελλα, τόσο με τη Σάουθ Μέλμπουρν, όσο με τη Μπρισμπέιν, κατακτώντας ύστερα και έξι Κύπελλα Ωκεανίας, τόσο με την εθνική Αυστραλίας Under 17, όσο και με την Under 19. Το ’08 είχε περάσει και από την Παναχαϊκή για 33 παιχνίδια, μετά δούλεψε με επιτυχία και στην Ανδρών, κατακτώντας το Κύπελλο Ασίας του ’15 πριν κερδίσει και στη Ιαπωνία, πρωτάθλημα και κύπελλο με τους Γιοκοχάμα Μαρίνος. Το ’21 τον φώναξε η Σέλτικ κατακτώντας δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και δύο Λιγκ- Καπ, κυρίως πετυχαίνοντας το «treble» του ‘22-’23 που αποτέλεσε τον βατήρα για να τον «απαγάγουν» η Τόττεναμ και το αγγλικό πρωτάθλημα.

Στην πρώτη του χρονιά στo Λονδίνο, μία χρονιά δύσκολη γιατί συνδυάστηκε με το αντίο του τοπ σκόρερ όλων των εποχών, Χάρι Κέιν κατάφερε το ίδιο να μαγνητίσει το ενδιαφέρον και να τιμηθεί από την Premier League με τον άτυπο τίτλο του προπονητή του μήνα: για τον Αύγουστο, τον Σεπτέμβριο, αλλά και τον Οκτώβριο.

«Την πρεμιέρα μας, στο Λέστερ την περίμενα εντελώς διαφορετική. Και πιθανότατα θα ήταν εάν ο Ντόμινικ, από το άγχος του δεν έχανε τόσες πολλά γκολ», είπε αναφερόμενος στον Σολάνκε, το νέο Νο 9 της Τόττεναμ, όσο η ακριβότερή μεταγραφή της ιστορίας της, που ήρθε από την Μπόρνμουθ με σχεδόν 70 εκ. ευρώ.

«Παρόλα αυτά, πρόσθεσε έχω να πως στους φίλους της Τότεναμ δύο πράγματα: η αίσθησή μου είναι ότι φέτος θα καταφέρουμε να σηκώσουμε κάποιο τρόπαιο,  ύστερα από σχεδόν 16 χρόνια απουσίας. Όχι μόνο γιατί είμαστε πολύ καλύτεροι από πέρυσι, αλλά γιατί συνήθως, στη δεύτερή μου σεζόν, όπου και να έχω εργαστεί, κάτι κερδίζω. Πως νιώθω σε σχέση με πέρυσι; Απελευθερωμένος. Να είναι καλά οι καινούργιοι προπονητές που ήρθαν φέτος, που σημαίνει ότι ο Τύπος ή οι φίλαθλοι θ’ ασχοληθούν με τις δικές τους παιδικές ηλικίες αφήνοντάς με να δουλέψω με την ησυχία μου».