Ιστορίες, 115 χρόνων από το "Ολντ Τράφορντ"

 Από το 1910 το θρυλικό γήπεδο διηγήθηκε την ποδοσφαιρική Ιστορία, όχι μόνο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (που ήδη υπήρχε από το 1878 ως Νιούτον Χιθ, και από το 1902 με τη σημερινή της ονομασία), αλλά και γενικότερα του βρετανικού football.

 Μετά το «Ουέμπλεϊ» υπήρξε το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο στην Αγγλία, το μεγαλύτερο, με χωρητικότητα 74.310 θεατών, στην Premier League και το 12ο μεγαλύτερο στην Ευρώπη, αλλά για να εναρμονιστεί με τα σημεία των καιρών και για να μπορέσει να συναγωνίζεται τις υπόλοιπες υπέρ σύγχρονες εγκαταστάσεις κάποια στιγμή θα έπρεπε να δώσει τη θέση του σ’ ένα ολοκαίνουργιο και ακόμη μεγαλύτερο.

 Την περασμένη εβδομάδα πάρθηκε η επώδυνη, αλλά και αναπόφευκτη απόφαση της κατεδάφισής του και της ανέγερσης, στο ίδιο σημείο του καινούργιου «New Old Trafford», χωρητικότητας 100.000 θεατών. Και συνολικού κόστους άνω των 2.4 δις λιρών, γιατί με 1.7 δις δεν θα συνέφερε κανέναν να ανακατασκευαστεί χωρίς όμως οι μηχανικοί να μπορέσουν να εγγυηθούν απόλυτα ότι θα κατάφερναν να δώσουν οριστική λύση στα σοβαρά προβλήματα του σήμερα: της ανεξέλεγκτης επιδρομής ποντικιών ή της στέγης που έμπαζε νερά από παντού. Δεν θα είναι έτοιμο όμως, πριν το 2032 που σημαίνει ότι οι «Κόκκινοι Διάβολοι» θα πρέπει να παίξουν αλλού, είτε στο σπίτι της Σίτι, είτε της Λίβερπουλ ή της Έβερτον.

 «Κατανοώ πλήρως, είπε ο Ceo του ποδοσφαιρικού τμήματος, Τζιμ Ράτκλιφ ότι τα γήπεδα είναι λαϊκοί Ναοί και τόποι μνήμης. Και ότι είναι ιεροσυλία να τους κατεδαφίσεις, αλλά πιστέψτε με, δεν γινόταν διαφορετικά». Μία άποψη που βρήκε απόλυτα σύμφωνο και τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: «Στο Ολντ Τράφορντ φυλάσσονται οι καλύτερές μου αναμνήσεις, αλλά θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που έχουμε την ευκαιρία να χτίσουμε ένα καινούργιο σπίτι για να ξαναγράψουμε την Ιστορία της Μάντσεστερ». Και από Ιστορία, σ’ εκείνα τα μέρη, άλλο τίποτα.

 Ανεξάρτητα από την ατυχή συγκυρία των επίσημων εγκαινίων, με ήττα 3-4 από τη Λίβερπουλ, από το 1910 το «Ολντ Τράφορντ», που κατασκευάστηκε 13 χρόνια πριν το «Ουέμπλεϊ» θεωρείτο ήδη το πλέον μοντέρνο και σικ γήπεδο στην Αγγλία, με γυμναστήριο, πισίνα, πριβέ σουίτες, αίθουσα μπιλιάρδου, αλλά και τσαγιού. Κυρίως ήταν ένα γήπεδο μακριά από τους αφόρητους θορύβους, την κάπνα και τη δυσοσμία της βιομηχανικής περιοχής του Κλέιτον όπου η Μάντσεστερ, δύο χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει το νταμπλ.

 Το ’41 και το ’43 υπέστη καταστροφικές ζημιές από τις βόμβες της γερμανικής Luftwaffe, με αποτέλεσμα η Γιουνάιτεντ να μετακομίσει, έναντι 5.000 λιρών το χρόνο και μέχρι το ’49 στο «Μέιν Ρόουντ», ιστορικό γήπεδο που επίσης κατεδαφίστηκε το 2003 της «αιώνιας» Μάντσεστερ Σίτι.

 Με τα χρόνια το όνομα «Ολντ Τράφορντ» είχε αποκτήσει τέτοια «glamorous» δημοτικότητα που πολλοί άνθρωποι το συμπεριλάμβαναν ως 3ο όνομα για τα παιδιά τους, ενώ Τράφορντ και Ολντ Τράφορντ είχαν ονομαστεί και τα δύο σκυλιά, το νεότερο και το γηραιότερο του επί χρόνια φύλακα του γηπέδου.

 Στο «Θέατρο των Ονείρων» έπαιξαν μερικοί από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ιστορία της παγκόσμιας μπάλας: η «Αγία Τριάδα» των Τζορτζ Μπεστ, Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λόου. Οι Μπράιαν Ρόμπσον, Καντονά, Μπέκαμ ή Κριστιάνο Ρονάλντο. Εκεί, κυρίως μεγαλούργησαν δύο μεγάλοι προπονητές, αμφότεροι Αλεξάντερ και Σκοτσέζοι που έγραψαν από μόνοι τους την Ιστορία των «Red Devils».

 Ο Σερ Αλεξάντερ Μάθιου «Ματ» Μπάσμπι, που έμεινε στο τιμόνι της Μάντσεστερ 25 χρόνια, από το ’45 έως το ’69 και την περίοδο ’70-’71, που επέζησε από την αεροπορική τραγωδία του Μονάχου και χάρισε στη Γιουνάιτεντ το πρώτο της Πρωταθλητριών, 5 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα.

 Και ο Σερ Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον που σε 27 χρόνια κατέκτησε ό,τι υπήρχε σε Αγγλία, Ευρώπη και Κόσμο. Δεκατρία από τα 20 πρωταθλήματα, Κύπελλα, Λιγκ Καπ και Community Shield, Κύπελλο Κυπελλούχων, Σούπερ Καπ Ευρώπης, Διηπειρωτικό, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων, δύο ακόμη Champions League χάνοντας στον τελικό άλλα δύο με αντίπαλο τη Μπαρτσελόνα.

 Όσον αφορά στα μεγάλα, θετικά ή αρνητικά ρεκόρ που καταγράφηκαν στο «Ολντ Τράφορντ» έμειναν ιστορικά η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή νίκη της Γιουνάιτεντ: 10-0 την Άντερλεχτ στο Πρωταθλητριών του ’56. Η δεύτερή της, 7-1 τη Ρόμα στο Champions League 2007. Οι δύο μεγαλύτερες νίκες στην Premier League: 9-0 την Ίπσουιτς (’95) και 9-0 τη Σαουθάμπτον (’21). Η μεγαλύτερή της ήττα στην Premier League: 0-7 από τη Λίβερπουλ το 2023. Όπως και η μεγαλύτερή της ευρωπαϊκή, 0-5 από τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας στο Κυπελλούχων του ’64.