Το δεύτερο 45λεπτο της Σίτι ήταν τραγικό. Οι παίκτες του Μαντσίνι δεν είχαν φαντασία στο παιχνίδι τους, πολλές φορές όχι μόνο δεν ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα, αλλά έμοιαζαν να φοβούνται την ατομική ενέργεια και όταν εκείνη... έκαιγε και κανένας δεν είχε καθαρό μυαλό. Τα λάθη στην άμυνα ήταν τραγικά και επέτρεψαν στην ΚΠΡ, που έπαιζε... ταμπούρι σε όλο το παιχνίδι, να βρεθεί μπροστά στο σκορ 2-1 και να κλειστεί ακόμη περισσότερο στην άμυνα.

Η είσοδος του Τζέκο γέμισε την περιοχή, η αλλαγή του Τέβες με τον Μπαλοτέλι ήταν επιβεβλημένη, με την Αργεντίνο να είναι κάκιστος, και μέσα σε 2' όλα άλλαξαν. Από την κόλαση παίκτες και οπαδοί βρέθηκαν στον παράδεισο. Τα γκολ των Τζέκο και Αγουέρο στις καθυστερήσεις ήταν δείγμα ότι, έστω και αν έκαναν άσχημη εμφάνιση, οι «πολίτες» ποτέ δεν τα παράτησαν. Ήταν σαν να έβγαλαν από το... αλμανάκ του Φέργκιουσον το πιο τρελό σενάριο. Ένα σενάριο σαν εκείνο του τελικού του Champions League στην Βαρκελώνη το 1999. Ο Ιταλός και η ομάδα του όχι μόνο πήραν ένα πρωτάθλημα με τον τρόπο και την σιγουριά που μας είχαν μάθει οι συμπολίτες τους, αλλά στέρησαν από τον Σκοτσέζο έναν μεγάλο θρίαμβο. «Ποδόσφαιρο, μία κόλαση» είχε πει ο Φέργκιουσον μετά από εκείνον τον αλησμόνητο τελικό το 1999, όμως αυτή τη φορά κόλαση ήταν για τον ίδιο.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Γνώμες LIFE Premier League Ποδόσφαιρο SPORTS