Σαν προπονητής μπάσκετ ο Μαρτίνς - Τεράστια "μαγκιά" με Καμαρά

«Έκλεισε στόματα ο Ρέαμπτσιουκ», έγραψε στο blog του ο Βαγγέλης Καράμαλης εδώ στο sportdog με αφορμή το Ολυμπιακός-Φενέρ. Σόρι Βαγγέλη αλλά αφενός τα έχει κλείσει (για όσους θέλουν να δουν τουλαχιστον) εδώ και μήνες με τις εξαιρετικές εμφανίσεις που κάνει. Επίσης, είσαι αφελής και αισιόδοξος. Στο επόμενο πρώτο κακό ματς του Μολδαβού, αυτά τα στόματα θα ανοίξουν ξανά.

Στη... γωνία περιμένουν οι ξερολητζήδες. Η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη αναλογία «προπονητών». Παράγουμε περισσότερους απ' όσους μπορούμε ν' αντέξουμε. Σοβαρά τώρα. Πόσο δύσκολο ήταν να δει κανείς, από την αρχή, πόσο χρήσιμος και καλός παίκτης θα ήταν ο Μολδαβός αριστερός μπακ. Τον ταπεινό, εργατικό και ταχυδυναμικό παίκτη στο ποδόσφαιρο του 2021 (και οσονούπω 2022) μην τον φοβάσαι. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα, μόνο να κερδίσεις.

Μεταγραφάρα αποδεικνύεται ο Ρέαμπτσιουκ και πλέον, αν δεν το καταλάβατε, μιλάμε για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα ακραία μπακ του Ολυμπιακού. Και ήταν η... μανιώδης κουβέντα στην αρχή της σεζόν. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Όποιος βγάζει «μεγάλα» συμπεράσματα σε «μικρά» δείγματα απλά... ξεβρακώνεται. Εκτίθεται. Μέσα κι εγώ που έχω ρίξει τρελή... καραμούζα στον Κένι Λαλά. Πλέον είναι κανονικός παίκτης. Βγάζει και χαρακτήρα και για μένα αυτό είναι πιο σημαντικό. Βεβαίως για τον Γάλλο περιμέναμε ένα χρόνο από τη μέρα που ήρθε στον Ολυμπιακό για να δούμε καλό ματς, το διάστημα ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Ωστόσο, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Παίρνει και 900 χιλ. το χρόνο να θυμήσω, οι απαιτήσεις λογικά ήταν τεράστιες.

Τέσπα, κακώς ασχολούμαστε. Σε ποιόν και τι να αποδείξει αυτός ο Ολυμπιακός; Δεν τον ξέρουμε πια; Στην 4η σεζόν είναι ο Πέδρο Μαρτίνς στην ομάδα και επειδή είναι σοβαρός προπονητής με σταθερές, ξέρεις τι να περιμένεις. Περιμένεις ένα καλοδουλεμένο γκρουπ γεμάτο σκληρούς κ@ργιοληδες που καλό είναι να μη... μπλέξεις (ποδοσφαιρικά εννοείται) μαζί τους. Ο Πορτογάλος έκανε ένα λυμ χθες και παράλληλα έδειξε και πόσο σίγουρος είναι για την ομάδα του. Λες και ήταν προπονητής μπάσκετ. Αν είχε δικαίωμα να αποσύρει και παίκτες και να τους ξαναβάζει θα το έκανε πιστεύω. Και όλα αυτά, μην ξεχνιόμαστε, με το νέο... χτύπημα της ατυχίας που τον οδήγησε σε αναγκαστική αλλαγή νωρίς νωρίς στο ματς περνώντας τον ασταθή (τον τελευταίο χρόνο) Μπα αντί του Σωκράτη. Το... μούδιασμα μετά την αλλαγή αυτή και τη γρήγορη κίτρινη που δέχθηκε ο Ουσεϊνού, το εξαφάνισε ο Μαρτίνς με τις υπόλοιπες αλλαγές του. Όχι μόνο δεν φοβήθηκε τα... σημάδια της μοίρας και την καλή εικόνα της Φενέρ από το 15ο λεπτό και ως τη λήξη του ημιχρόνου αλλά βάρεσε και... γροθιά στο μαχαίρι.

Πάρε Μπουχαλάκη μέσα (μαγκια Μαρτίνς που έβγαλε τον Μαντί που δεν ήταν ξανά καλός αλλά πόσοι από μας θα τολμούσαν να βγάλουν έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες; Φανταστείτε μόνο τι θα άκουγε αν στράβωνε το ματς...), πάρε Ρόνι Λόπες, πάρε Βαλμπουενά, πάρε και Τικίνιο. Και στο φινάλε πάρε και το ματς. Στα... δίχτυα την έβαλε τη Φενέρ στο β' ημίχρονο κι ας μην έκανε πολλές ευκαιρίες. Με τη λήξη του α' ημιχρόνου ο Ολυμπιακός είχε λιγότερη κατοχή και λιγότερες τελικές, μόλις 4 αν θυμάμαι καλά. Και τέλειωσε το ματς με 16 τελικές και 54% κατοχή. Μόνο ένα διαγώνιο σουτ από πλάγια αριστερά είχαν οι Τούρκοι, δεν τους έδωσε σπιθαμή γηπέδου ο Ολυμπιακός και μετά την ΑΕΚ κέρδισε και τη Φενέρ και εξασφάλισε ότι θα παίζει Ευρώπη και μάλιστα στο Europa League και μετά τον χειμώνα. Αυτό το ζευγάρι δύσκολων αγώνων, που ήταν προγραμματισμένο και μετά από διακοπή μάλιστα, το έβγαλε με άριστα. Και πλέον είναι το αφεντικό και στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Και σιγά σιγά νομίζω θα βελτιωθεί κι άλλο. Αρκεί βεβαίως να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις απουσίες που έρχονται λόγω Κόπα Άφρικα.