Λευκή, απογοητευτική ισοπαλία πήρε ο Άρης στη Ριζούπολη απέναντι στον ουραγό Απόλλωνα, μετά από ένα παιχνίδι που με εξαίρεση τις καθυστερήσεις του, ήταν ανιαρό και γρήγορα θα ξεχαστεί ακόμη και από του πιο φανατικούς φίλους της ομάδας μας.

Η ομάδα του Άρη δυστυχώς συνέχισε τις κακές εμφανίσεις και βλέπουμε τα τελευταία παιχνίδια της να είναι το ένα χειρότερο από το άλλο. Έτσι μετά το φιάσκο με τον Παναθηναϊκό, οι κίτρινοι περπάτησαν για ακόμη μια φορά στον ίδιο δρόμο, κάνοντας ακόμη μιακακή εμφάνιση, αυτή τη φορά απέναντι στην χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, τον Απόλλωνα. Να μην ξεχνάμε βέβαια πως οι δύο ομάδες είχαν έρθει ισόπαλες με κουλούρια και στον αγώνα του πρώτου γύρου, οπότε οι βαθμοί που στερήθηκε φέτος ο Άρης από την τελευταία, και σοβαρά υποψήφια ομάδα για υποβιβασμό, φτάνουν τους τέσσερις! Ο  αριθμός αυτός φυσικά είναι άκρως απογοητευτικός για μια ομάδα που θέλει να έχει τις οποιεσδήποτε φιλοδοξίες για κάτι καλό.

Και δεν είναι απλά θέμα πόντων και βαθμολογίας. Είναι πλέον θέμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης των παικτών των κιτρίνων στα μάτια των οπαδών του. Όταν ο Άρης δεν έκανε σχεδόν καμία τελική απέναντι στον πρωταθλητή Ολυμπιακό, είπαμε πως είχαμε απέναντι μια ισχυρή ομάδα. Κατόπιν πήραμε Χ στο τελευταίο λεπτό μέσα στο Ηράκλειο, χωρίς και πάλι να παίξουμε μπάλα. Το όνομα του αντιπάλου και η επερχόμενη πρόκριση στο κύπελλο γλύκαναν και πάλι το χάπι. Ακολούθησε η φτωχή νίκη επί του Ιωνικού, χάρη σε ένα πέναλτυ του Καμαρά, και φυσικά το ματς εναντίον του Παναθηναϊκού που ο Άρης ήταν σαν να μην κατέβηκε στο γήπεδο. Σε όλες αυτές τις κακές εμφανίσεις κόλλησε και η αποψινή, με τον Άρη να παραμένει άσφαιρος επιθετικά και αναποτελεσματικός δημιουργικά.

Γιατί να χαρούμε; Που πήραμε έναν βαθμό από μια ομάδα που έχει μόλις 9 βαθμούς; Που δεν δεχτήκαμε γκολ από μια ομάδα που έχει πετύχει 7 σε 15 αγώνες;

Δεν έχει πολλά για να πεις για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Το πρώτο ημίχρονο βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για το χειρότερο 45λεπτο του πρωταθλήματος μέχρι στιγμής, αφού δεν συνέβη τίποτα. Κατοχή και υπεροχή βέβαια του Άρη, ωστόσο μηδέν δημιουργία, συνεπώς μηδέν αποτελεσματικότητα.

Στο Β μέρος το θέαμα ήταν πιο καλό, ιδιαίτερα στο τέλος: Ο Απόλλωναςστο 48’ πέτυχε γρήγορο γκολ, αλλά από θέση οφσάιντ του σκόρερ Ιωαννίδη. Οι γηπεδούχοι φάνηκαν να θέλουν πιο πολύ τη νίκη και πίεσαν, χωρίς όμως να φέρουν τον Κουέστα σε δύσκολη θέση, τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος του ημιχρόνου. Ένα χλιαρό σουτ του Ματίγια στα χέρια του αντίπαλου τερματοφύλακα ήταν η πρώτη φορά που ο Άρης βρήκε την αντίπαλη εστία, στο 53’. Όσο περνούσε η ώρα οι ομάδες άνοιξαν τις άμυνες τους και προς το τέλος δημιουργήθηκαν ευκαιρίες και για τους δύο. Από τον Άρη ξεχώρισαν δύο  του Γκάμα, στο 79’ με φάουλ που απέκρουσε ο Βέρχουλστ, και στο 87’ με ένα φιλόδοξο γυριστό που όμως δεν είχε την απαιτούμενη τροχιά και δύναμη.

Στις καθυστερήσεις είχαμε τις μεγαλύτερες συγκινήσεις, αφού στο 90’ ο Κουέστα απέκρουσε  σουτ του Φαν Λα Πάρα, αμέσως μετά ο Σίγκνιεβιτς αστόχησε οικτρά από θέση τετ-α-τετ, καθώς πιέστηκε από τον Φαμπιάνο. Ο Άρης ανταπέδωσε το καρδιοχτύπι με τον Χαϊροβιτς στο 92’ να μην ξέρει τι να κάνει την μπάλα σε απόσταση 10 εκατοστών από τη γραμμή του Απόλλωνα, σε μια φάση που ήταν όμως οφσάιντ, και στο 93’ με καρφωτή κεφαλιά του Μπράμπετς, μετά από κόρνερ, που απέκρουσε εντυπωσιακά ο πορτιέρο των γηπεδούχων, σώζοντας τους κυριολεκτικά από την καταστροφή.

Ο Άρης δεν έχει την ευκαίρια να λαμβάνει δώρα-πέναλτι και να διορθώνει τις κακές του εμφανίσεις. Πρέπει, και είναι σωστό, να παλέψει μόνος και χωρίς τα δεκανίκια κάποιων άλλων, για να βγει από το τέλμα στο οποίο έχει κολήσει τον τελευταίο καιρό. Οπότε αναμένουμε και την όποια μεταγραφική ενίσχυση της επιθετικής του γραμμής.

Και φυσικά έχουμε πλέον εστιάσει την προσοχή μας στο κύπελλο...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Super League Απόλλων Σμύρνης Άρης