Σε... πισίνα ο Τσιντώτας, απαράδεκτος Μάνταλος- Ανέκδοτο Τζαβέλλα-Βράνιες -Υπάρχει και... χειρότερο!

Η ισοπαλία στο ΟΑΚΑ ήταν ένα δίκαιο αποτέλεσμα και παρότι ο ΠΑΟΚ έπαιζε για 74´ με δέκα, το πήρε και σχετικά άνετα. Η ΑΕΚ που δεν έμαθε επί Γιαννίκη να έχει επιθετικά πλέις, χθες είχε και ένα... ψυχολογικό βουνό να ανέβει αφού εδώ και 4,5 χρόνια δεν κερδίζει τον έτερο "δικέφαλο" στο πρωτάθλημα. Κανονική πελάτισσά του έχει γίνει, κάτι που επιβεβαιώθηκε πάλι, με τον ΠΑΟΚ να φτάνει έτσι τα 11 σερί ματς, ανεξαρτήτου διοργάνωσης, που μένει αήττητος απέναντι στους "κιτρινόμαυρους"...

● ο ΠΑΟΚ κατέβηκε για δυο αποτελέσματα, η ΑΕΚ μόνο για την νίκη. Ο ένας είναι κανονική/δουλεμένη ομάδα. Το απέδειξε όταν αποβλήθηκε νωρίς ο Τσιγγάρας αλλά κατάφερε να παίξει οργανωμενα/συντεταγμένα/πειθαρχημένα τακτικά ένα 4-4-1, που ειδικά στο β´ ημίχρονο - με εξαίρεση μια, δυο επικίνδυνες στιγμές στο τέλος - εξουδετέρωσε/απορρόφησε την απειλή της γηπεδούχου. Η άλλη είναι μια ομάδα που θυμίζει περισσότερο...αλάνα! Χωρίς... σχέδιο μπροστά και δραματική αμυντικά. Η Ένωση δεν έχει... τρόπο, δεν έχει ποδοσφαιρική λογική, δεν έχει και mentality...

● για τον ΠΑΟΚ το 1-1 ήταν σαν νίκη. Ίσως και... καλύτερο, με τον τρόπο που προέκυψε. Με παίκτη λιγότερο από το 19', έχοντας αφήσει στην Θεσσαλονίκη εκ των ηγετών του Αντρίγια Ζίφκοβιτς διατήρησε και την βαθμολογική απόσταση ασφαλείας από την 3η ΑΕΚ, και την τρομερή παράδοση να μην χάνει από αυτή και το καλό μομέντουμ με το μεγάλο αήττητο σερί που τρέχει στην Ελλάδα. Κυρίως αυτόεπιβεβαιώθηκαν πως πλέον το γκρούπ και η διαχείριση του Λουτσέσκου ξαναγίνονται υψηλού επιπέδου. Ήταν από τα ματς που... κτίζουν τον μύθο σου

● ο κόουτς Οφρυδόπουλος που ανέλαβε καθυστερημένα την ΑΕΚ (όταν η κατάσταση έφτασε στο αμήν) στην θέση του Γιαννίκη, δεν μπορεί να κριθεί έχοντας μόλις ένα 24ωρο με την ομάδα. Και φυσικά δεν φταίει αυτός αν το επιθετικό παιχνίδι της Ένωσης εξαρτάται από τις ατομικές ενέργειες/πρωτοβουλίες των αστεριών της μπροστά (ανάλογα και με την ... βραδιά του καθενός) και από τίποτε άλλο. Παίρνουν την μπάλα και κάνουν ό,τι μπορούν μόνοι τους. Χωρίς συνδυασμούς, χωρίς κίνηση άνευ μπάλας, χωρίς καθετο/κατά μέτωπο παιχνίδι. Το "έγκλημα" του κόουτς Άρτζι...

● με τον Μάνταλο να γυρνάει συχνά ως 6άρι για να παίρνει μπάλα, τον Αραούχο να το παρακάνει στην επανάληψη γυρνώντας ως "δεκάρι", με τον Άμπραμπατ να πηγαίνει σε όλες τις φάσεις αλλά χωρίς ουσία και τον Ρότα να την γυρνάει συνέχεια πίσω και πλάι, στην περίπτωση της ΑΕΚ ίσχυσε αυτό που λέει ο λαός : λάδι, λάδι κι από τηγανίτα τίποτα! Κάπως έτσι πέρασαν ανεκμετάλλευτα και τα καμιά 70αριά οβερλαπ και τα πάρα πολλά κόρνερ που κέρδισε...

● ο Τσιντώτας φρόντισε να επιβεβαιώσει πως πρόκειται για... "πνίκτη" γκολκιπερ στην φάση της ισοφάρισης απο την εκτέλεση φάουλ του Κούρτιτς. Απαράδεκτος (για την εμπειρία του) ο Μάνταλος που άνοιξε το τείχος αλλά είναι τεράστια η ευθύνη του Τσιντώτα. Πέφτει λες και κάνει βουτιά σε πισίνα! Και με τελείως λανθασμένη λαβή, όπως βάζει τα χέρια του...

● μετά τον Ιωαννίδη ήταν η σειρά του Άκπομ χθες να καταδείξει την ακαταλληλότητα και την αστοχία του κεντρικού διδύμου Τζαβέλα - Βράνιες. Δεν έχουν ύψος, δεν έχουν χημεία, δεν αλληλοκαλύπτονται, μπερδεύονται μεταξύ τους, χάνουν παίκτες και...χώρους...

● απίστευτο το επιτόπιο άλμα του Λιβάι Γκαρσία, που έκανε το 1-0 με την κεφαλιά του. Η μπάλα περνάει ψηλά απο τον Κρέσπο και μόνο ο Λιβάι θα μπορούσε να σηκωθεί ως τον... ουρανό, να την φτάσει και να σκοράρει. Όπως εκνευριστικά απαράδεκτος ο Πασχαλάκης με τα πόδια, σημαδεύοντας συνεχόμενα "κιτρινόμαυρους" ή στέλνοντας την μπάλα πλάγιο άουτ.

● η διαφορά του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ δεν έχει να κάνει μόνο με τον προπονητή που κάθεται στον πάγκο του (Λουτσέσκου). Έχει να κάνει και με παίκτες προσωπικότητες σε θέσεις κλειδιά. Ο ΠΑΟΚ στο κέντρο της άμυνας έχει τον Ινγκανσον, η ΑΕΚ τον Τζαβέλα. Ο ένας έχει κεντρικό χαφ τον Κούρτιτς και η άλλη τον ταλαιπωρημένο Σιμόες ( έδινε την εντύπωση πως δεν πατάει καλά). Και 8άρι τον Ντάγκλας Αγκούστο, που χθες μπορεί να έκανε και το καλύτερό του παιχνίδι στον ΠΑΟΚ,

● το κακό για την ΑΕΚ είναι πως έμεινε χωρίς στόχους από τον Φεβρούαριο και ο Ιούνιος αργεί πολύ. Για μια ομάδα που είναι αδούλευτη, με απωθητική αγωνιστική εικόνα, οι ψευδαισθήσεις που έσκασαν (μα όλες) σχετικά και με την φετινή σεζόν ( στους 22 η διαφορά από τον Ολυμπιακό, με τον ΠΑΟΚ να είναι καθαρά ξανά η δεύτερη ομάδα του πρωταθλήματος), κάνουν πολύ επικίνδυνη πλέον την... λαϊκή οργή. Ευτυχώς δεν ξέφυγε στο γήπεδο η κατάσταση σε... πράξεις (υπήρχε τέτοιος φόβος σε περίπτωση μη νίκης), οι λέξεις όμως, που ακούστηκαν και γράφτηκαν για τον Δημητρη Μελισσανίδη ήταν... βαριές και προσβλητικές! Το χειρότερο δεν είναι ένα αλλά... δυο. Πρώτον, πως στο αμέσως προσεχώς δεν προβλέπεται (δεν είναι εφικτή) κάποια λύση που θα ηρεμούσε/εκτόνωνε την "αρένα" (να υποθέσω πως αναζητείται αυτή ξεκάθαρα). Και δεύτερον, πως το πράγμα μπορεί να πάει και...χειρότερα!