Αυτός που "αδικεί" τον Ρόνι και τα… ψυχολογικά - Γύρος θριάμβου στην Τούμπα και μεγάλη ανανέωση

Πριν από τη σέντρα του Ολυμπιακός-ΠΑΣ Γιάννινα κανείς δεν απορούσε γιατί δεν είναι βασικός ο Ρόνι Λόπες, όλοι αν είχαν την ευκαιρία να βγάλουν 11άδα Μασούρα και Γκάρι θα επέλεγαν. Όπως δεν απορούσαν και πριν από τις σέντρες των ημιτελικών κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ αλλά και των αγώνων πρωταθλήματος που έχουν μεσολαβήσει μέχρι τώρα από τον Γενάρη και το ντέρμπι της Λεωφόρου όπου ήταν βασικός αλλά απογοητευτικός και έγινε αλλαγή στο ημίχρονο. Μετά τη απίθανη νικητήρια γκολάρα του Βραζιλιανοπορτογάλου (σχεδόν) όλοι «ανακάλυψαν» ότι ο παίκτης είναι αδικημένος από τον Πέδρο Μαρτίνς.

Για όσους παρακολουθούν ποδόσφαιρο αρκετά χρόνια δεν υπάρχει καμία έκπληξη. Όταν μια ομάδα δεν πάει καλά (στο +14 είναι ο Ολυμπιακός και λέμε δεν πάει καλά, φαντάσου πόσο ψηλά είναι πάντα ο πήχης, γι' αυτό τον λένε Ολυμπιακό άλλωστε!) όσοι δεν παίζουν «είναι» πάντα καλύτεροι απ' αυτούς που παίζουν και αδικημένοι. Ο Ρόνι Λόπες είχε πάρει ουκ ολίγα ματς ως βασικός στη σειρά (έξι) όταν βρήκε τη φυσική κατάσταση και έχασε τα παραπανίσια κιλά με τα οποία είχε έρθει από τη Σεβίλλη. Αλλά με εξαίρεση το ματς στην Κρήτη με τον ΟΦΗ όπου ήταν πολύ καλός, δεν εμφάνισε καμία σταθερότητα και η τύχη του είναι προδιαγεγραμμένη εδώ και καιρό αφού δεν έκανε τίποτα να την αλλάξει. Ποιότητα έχει και μάλιστα άφθονη, κανείς δεν το αμφισβητεί. Όμως, κατά πως φαίνεται, υπάρχει λόγος που δεν έχει στεριώσει πουθενά τελευταία και η Σεβίλλη τον δάνεισε φέτος στον Ολυμπιακό όπως τον είχε δανείσει και πέρυσι στη Νις. Ακόμα και η προηγούμενη ομάδα που τον είχε στην ιδιοκτησία της, η Μονακό, τον είχε στείλει και δανεικό. Προπονείται καλά όπως λένε στο Ρέντη και είπε και ο Μαρτίνς. Με τους αγώνες τι γίνεται όμως...; Μάλλον στον... καθρέφτη του πρέπει να κοιτάξει πρώτα ο Ρόνι για να βρει εκείνον που τον... αδικεί.

Τέλος πάντων, πολύ... Λόπες για το τίποτα νομίζω. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (εκτός αν τον... χαρίσει η Σεβίλλη) είναι μια ιστορία που θα ξεχαστεί γρήγορα για τον Ολυμπιακό αφού θα επιστρέψει εκεί που ανήκει. Έναν Ολυμπιακό που έχει να ασχοληθεί με πιο σημαντικά ζητήματα. Κοντινά όπως το εξ' αναβολής ματς της Τετάρτης στην Τούμπα όπου οι ερυθρόλευκοι μπορούν, αν δεν χάσουν, να κάνουν γύρο θριάμβου εξασφαλίζοντας μαθηματικά τον τίτλο. Μακρινά εν όψει της μεγάλης ανανέωσης που έχει προαναγγελθεί στην ομάδα από πολύ αρμόδια χείλη. Φυσικά υπάρχουν και τα... ψυχολογικά που πρέπει να λύσουν οι ερυθρόλευκοι. Γιατί πρέπει να μπει στο τραπέζι της κουβέντας μας κι αυτή. Πως... γκένεν (που έλεγε και ο Ογκουνσότο) να μην έχει περάσει τη σέντρα ο ΠΑΣ επί 45 λεπτά και να πρέπει να αισθάνεται και τυχερός με το 2-0 και με το που παρατηρείται η πρώτη αμυντική ανισορροπία του Ολυμπιακού να σκοράρει η ομάδα των Ιωαννίνων (45+3') και το ματς να αλλάζει άμεσα και εντυπωσιακά μορφή και ψυχολογία; Πως γίνεται να παρατηρείται ξανά και ξανά τέτοια τέτοια ανησυχία και αμυντική ανασφάλεια κι ενώ π.χ. ο Βατσλίκ και ο Σωκράτης είναι σε περίοδο μεγάλης φόρμας;

Νομίζω πως παρότι η περισσότερη κουβέντα γίνεται από την αρχή της σεζόν για τα ακραία μπακ (ότι έχει γίνει μεγαλύτερη κουβέντα για τον Ρέαμπτσιουκ απ' όση για τον Λαλά είναι επιεικώς αστείο) και τους εξτρέμ ενώ κομβική είναι η μεσαία γραμμή που επηρεάζει και το μπροστά και το πίσω. Σε άλλο μπλογκ θα τα πούμε πιο αναλυτικά γι' αυτό αν και αν φέρει κανείς στο νου όλα όσα έχουμε δει φέτος θα καταλάβει...