Φτάνουμε παραμονή ενός μεγάλου ντέρμπι. Κανονικού ντέρμπι, με παραδοσιακό αντίπαλο – τον πιο παραδοσιακό θα προσέθετα – και οι περισσότεροι είναι μαγκωμένοι. Αλλος άδειος, άλλος ξενερωμένος, κάποιος άλλος πολύ απογοητευμένος. Σημεία των καιρών που βιώνουμε γύρω από την ΑΕΚ την τελευταία τετραετία. Και έτσι, δεν μπορείς να μιλήσεις απλά για ένα παιχνίδι, έστω και εάν επρόκειτο για το πλέον σημαντικό ως το επόμενο.

Ετσι πηγαίνει η ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Αν νικήσει, μένει ζωντανή για τη μάχη της Ευρώπης, ανεξαρτήτως των όσων θα εξελιχθούν στην…ντερμπάρα του Χαριλάου. Θα ανακτηθεί μέρος της χαμένης ψυχολογίας, θα υπάρξει μεγαλύτερη συσπείρωση στον κόσμο, θα πάρει επιτέλους ένα σημαντικό παιχνίδι. Δεν θα έχει εξασφαλίσει την Ευρώπη, γιατί πιστεύω εδώ και καιρό πως ο Παναθηναϊκός θα πάρει το κύπελλο και θα καπαρώσει μέσα από εκεί μια θέση. Αλλά θα είσαι μέσα στο κόλπο.

Ετσι και αλλιώς, το κομβικό ματς για εμένα είναι αυτό του ερχόμενου Σαββάτου με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη. Αρκεί η ΑΕΚ να μην έχει επιτρέψει να ανοίξει η διαφορά περισσότερο από μια νίκη. Να έχει τη δυνατότητα, να πάει εκεί και να πάρει αποτέλεσμα. Στο κάτω κάτω, μπορούμε να μιλάμε ασταμάτητα για το πόσο αξίζει η ΑΕΚ την Ευρώπη, αλλά πρώτιστα θα πρέπει να το αποδείξει η ίδια η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Οπότε, νίκη με τον Παναθηναϊκό και βλέπουμε.

Ετσι και αλλιώς, έχουμε πολλά ανοιχτά θέματα μπροστά μας. Είναι θετικό πως η ΑΕΚ κατέληξε νωρίς και έπειτα από έρευνα και σειρά επαφών στον προπονητή της. Θεωρώ άκρως θετικό στοιχείο στον Αλμέιδα τη διάθεση που δείχνει από την πρώτη στιγμή να εκμεταλλευθεί αυτήν την πρόκληση στην καριέρα του. Δεν είναι αχαρτογράφητος, δεν είναι απελπισμένος για δουλειά, αλλά είναι συνειδητοποιημένος και φαίνεται πως αυτό υπάρχει και από την πλευρά της ΑΕΚ.

Είναι σπουδαίο και αρκετά διαφορετικό σε σχέση με πέρυσι, να υπάρχει ένας προπονητής που αποτελεί επιλογή των υπευθύνων. Διότι, είναι κοινό μυστικό πως πέρυσι για τον Μιλόγεβιτς περισσότερο και τον Γιαννίκη λιγότερο, υπήρχαν αρκετά θέματα σχεδόν με την υπογραφή του συμβολαίου. Και δεν είναι τυχαίο, μάλλον θα έπρεπε να μας ψυλλιάσει από τότε, ότι ο Σέρβος είχε ξεκινήσει την κουβέντα στα γραφεία της ΑΕΚ με την ερώτηση εάν όντως τον έχουν βασική επιλογή.

Τώρα, τι εστί Αλμέιδα, εάν μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ όσα χρειάζεται, να φέρει νεύρο, ένταση, σχέδιο, ποδοσφαιρική λογική, λίγες εβδομάδες υπομονή. Θα τα δούμε να εκτυλίσσονται μπροστά μας. Αλλά θα είναι τουλάχιστον σημαντικό, να μην υπάρχουν ερωτηματικά ακόμα και για τον προπονητή. Να είναι και αυτός σημείο αναφοράς, γιατί η ΑΕΚ έχει πολλά ακόμα θέματα που πρέπει να επιλύσει, αναφορικά με το υλικό της.

Το περασμένο καλοκαίρι υπήρξε μια σημαντική στροφή στη μεταγραφική πολιτική της ΑΕΚ. Ο πήχης ανέβηκε κατακόρυφα, υπήρξαν σημαντικά ποσά που δαπανήθηκαν για αγορές παικτών, δόθηκαν και μεγάλα συμβόλαια. Τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν αυτήν την πολιτική, αν και υπάρχει στους περισσότερους η αίσθηση, πως αυτή η ομάδα έκανε πολύ λιγότερα από όσα θα μπορούσε να πετύχει. Πιθανότατα έτσι είναι. Αλλά υπήρξαν και κομβικές αποτυχίες.

Η ίδια λογική συνεχίστηκε και στις μεταγραφές του Γενάρη, με αποκορύφωμα την απόκτηση του Κριχόβιακ. Η ΑΕΚ μοιράζει χρήματα στην αγορά, αλλά δεν παίρνει τα ανάλογα αποτελέσματα. Φέτος, θα πρέπει να δείξει ικανότητα στο «σπάσιμο» συμβολαίων, σε συμφωνίες με παίκτες που δεν υπολογίζονται, σε πωλήσεις ποδοσφαιριστών. Αναλογιστείτε, πως με τα χίλια ζόρια παραχωρήθηκαν τον Γενάρη οι Ινσούα και Νταντσένκο και τώρα υπάρχουν πιο μεγάλα και δύσκολα συμβόλαια.

Συν τοις άλλοις, με την ελπίδα πως θα υπάρχει και ευρωπαϊκή προοπτική, η ΑΕΚ πρέπει να μάθει και να βρει λύσεις για να τα κάνει όλα αυτά με ταχύτητα, ώστε να μην επαναληφθούν οι ζημιές της περασμένης σεζόν. Και ειδικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ξέρουμε πως είναι δύσκολο να προσελκύσεις παίκτες ποιότητας και είναι δεδομένο πως θα απαιτηθεί να πληρωθούν και κάποιες υπεραξίες, για να πειστούν να έρθουν εδώ παίκτες αξίας.

Αυτά όλα συμβαίνουν, με τον ανταγωνισμό να αυξάνεται. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση και απειλείται κυρίως από τον εαυτό του και τις τάσεις αυτοκαταστροφής. Ο ΠΑΟΚ κινήθηκε σε υπερβατικά επίπεδα, δεν ξέρω πόσο θα αντέξει έτσι. Αλλά για την ΑΕΚ πλέον είναι σαφές πως είναι δυνατοί αντίπαλοι τόσο ο Αρης, όσο και ο Παναθηναϊκός. Επιβεβαιώνεται εκ νέου φέτος, θα δούμε τι θα συμβεί και τη νέα σεζόν.

Υ.Γ.: Να πω την αλήθεια, στο ξεκίνημα της διαδικασίας σκεφτόμουν να σας γράψω για τη φωτογραφία της Πέμπτης, με την ένωση όλη της ΑΕΚ για την τιμητική εκδήλωση προς χάρη του μυθικού ΦΚ. Ξέρετε γιατί; Γιατί στην ΑΕΚ δεν είναι ποτέ δεδομένο πως υπάρχουν ισχυροί και σοβαροί στη διοίκηση της. Ανθρωποι που μπορείς να στρέψεις το βλέμμα σου ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και να έχεις κάπου να ακουμπήσεις. Να παραπονεθείς, να γκρινιάξεις, να φωνάξεις, να πανηγυρίσεις. Επειδή μέχρι πρόσφατα βλέπαμε στις αντίστοιχες θέσεις Μίκυ Μάους, ας είμαστε ικανοποιημένοι για όσα συμβαίνουν τώρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Πακέτο" ο Ρώσος Βράνιες και Μουργκ - "Ζόρια" για Έλληνα κόουτς - "Καραμπόλα" 18 εκατ. για... Λαλά!

Ματίας Αλμέιδα Super League Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Ολυμπιακός