Πέτρος Πασσαλής: Μου έκανε εντύπωση αυτός ο άνθρωπος. Να ξέρετε, είναι οικονομικά δυνατός, έχει κάνει επιχειρήσεις που πέτυχαν, είναι ανεξάρτητος. Λέει αλήθειες για το ελληνικό ποδόσφαιρο ο επί 7 χρόνια παίκτης του Ολυμπιακού και μετέπειτα παίκτης του Άρη, ο Πέτρος Πασσαλής. Σε μια συνέντευξη με διδακτικές ιστορίες.

Πρώτα απ' όλα, πώς είδες τον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Σλόβαν;

Πρώτο ημίχρονο, διάταξη 4-1-2-3, οι δύο πλάγιοι επιθετικοί κλίνουν δίπλα στον φορ σε φάση επίθεσης και οι τρεις του κέντρου, Εμβιλά, Καμαρά, Κουντέ, πασάρουν μόνο παράλληλα ή διαγώνια. Πλήρης απουσία προσωπικών ενεργειών, κάθετων πασών και συνδυαστικού παιχνιδιού. Πολλά αμυντικά κενά, επιπολαιότητες όπως το γκολ με το λάθος του Παπασταθόπουλου, χωρίς ρυθμό και ένταση. Δεύτερο ημίχρονο, πρώτη φορά στο '52 έγιναν δύο κάθετες μεταβιβάσεις Εμβιλά, Μασούρα. Με την είσοδο του Ραντζέλοβιτς δεν αλλάζει τίποτα στη διάταξη του Ολυμπιακού. Αλλαγή σχηματισμού στο ’68 με την είσοδο των Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά. Ο Κουντέ παίζει δίπλα στον Εμβιλά και ο Βαλμπουενά παίζει σαν δεκάρι. Μέτριο ως κακό παιχνίδι, έλλειψη ρυθμού, έλλειψη έντασης, χρειάζεται να βελτιωθούν πολλά ώστε να μπορέσει ο Ολυμπιακός να παρουσιάσει καλό αγωνιστικό πρόσωπο στη ρεβάνς και να πάρει την πρόκριση. Ο καινούργιος προπονητής έχει πάρα πολλή δουλειά...

Ειδικά πού;

Πρέπει να δουλέψει στο κομμάτι της τακτικής, γιατί υπήρχαν πολλά κενά μεταξύ των γραμμών, ίσως και στο κομμάτι της εκγύμνασης, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο τα τρεξίματα, ο ρυθμός, η ένταση και η διάρκεια που είχαν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού αρκούν για να βγάλουν μία χρονιά απαιτητική από άποψη στόχων...

Μπορεί να μεταμορφωθεί σύντομα μια ομάδα; Τι λέει η πείρα σου σε Ολυμπιακό, Άρη με προπονητές που είχες;

Μια ομάδα μπορεί να αλλάξει αγωνιστικό πρόσωπο για κάποια ματς, αλλά στο σύνολο της αγωνιστικής περιόδου είναι πολύ δύσκολο. Αλλάζει η ψυχολογία στην αρχή, γιατί όλοι οι παίκτες θέλουν να εντυπωσιάσουν τον νέο προπονητή, γιατί οι παίκτες που δεν προτιμούσε ο παλιός προπονητής παίρνουν ελπίδα και τα δίνουν όλα για να μπουν στις επιλογές, γενικώς θέλουν όλοι να δείξουν το καλύτερό τους πρόσωπο. Αν δεν γίνει όμως σωστή δουλειά σε τακτικό επίπεδο, όσο και σε κομμάτια επικοινωνίας με τους παίκτες, δεν μπορεί η βελτίωση να έχει διάρκεια.

Σου έχει τύχει παίκτες να σαμποτάρουν προπονητή με το να μην τα δίνουν όλα;

Πάντα μέσα σε μια ομάδα που αποτελείται από 25 διαφορετικές προσωπικότητες μπορούν να υπάρχουν κάποιοι που βάζουν το προσωπικό τους όφελος πάνω από την ομάδα. Σίγουρα βίωσα τέτοιες καταστάσεις.

Έχει γίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο χειρότερο;

Έχει αλλάξει δραματικά το ελληνικό ποδόσφαιρο προς το χειρότερο. Και υπάρχουν εξηγήσεις. Όταν δεν είχαν φράξει την παραγωγή Ελλήνων παικτών και μπορούσαν οι Έλληνες παίκτες να παίζουν και να εξελίσσονται -όπως εμείς, που βγήκαμε από το ερασιτεχνικό και έπειτα από μικρές ομάδες οι οποίες δεν ήταν γεμάτες ξένους, και μπορέσαμε να διακριθούμε και να πάμε σε μεγάλες ομάδες, οι οποίες επίσης δεν ήταν γεμάτες ξένους...

Σε διακόπτω, για κόσμο που δεν ξέρει, εσύ βγήκες από τον Εδεσσαϊκό, στον οποίο έπαιζες νέος στην Α' Εθνική.

Σωστό. Όταν υπήρχαν πολλοί Έλληνες στις ομάδες γνωρίζαμε πρώτα απ' όλα την Ιστορία του Ολυμπιακού, γνωρίζαμε τη νοοτροπία του Ολυμπιακού, το τι θέλει ο κόσμος του Ολυμπιακού και αναλόγως πασχίζαμε. Και οι παίκτες που είχαν μεγάλη ποιότητα και εμείς που ήμασταν πιο εργάτες. Κάθε ομάδα έχει την Ιστορία της, τη νοοτροπία της, δεν... φύτρωσε ξαφνικά. Τώρα πλέον αυτό δεν υπάρχει.

Πώς εξηγείς αγωνιστικά τη σταθερή πτώση του Ολυμπιακού τους τελευταίους μήνες;

Ο Ολυμπιακός έχει μια πτώση που όλοι τη βλέπαμε, αποκλείεται να μην την έβλεπε ο προπονητής. Ο Ολυμπιακός έβγαλε τη χρονιά ασθμαίνοντας, η χρονιά βγήκε με το ζόρι, εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία των αντιπάλων του και πήρε ένα πρωτάθλημα που το είχε «καθαρίσει» από νωρίς, όμως στα τελευταία ματς της σεζόν η ομάδα ήταν κακή. Ακόμα και το γκολ με τα Γιάννινα που σφράγισε τον τίτλο, ο τρόπος που πανηγυρίστηκε έδειχνε την ανασφάλεια που υπήρχε στο αγωνιστικό τμήμα. Από εκεί και πέρα, ο μεταγραφικός σχεδιασμός πήγε στα βράχια...

Για λέγε.

Είναι λάθος για εμένα να δίνεις 2,5 εκατ. ευρώ συμβόλαιο στον Ελ Αραμπί σε αυτήν την ηλικία και να μην παίζει πριν από το συμβόλαιο, να μην παίζει και μετά. Επίσης, ο Βαλμπουενά, που υπήρξε τεράστιος ποδοσφαιριστής, να συνεχίζει να είναι ο καλύτερός σου χαφ, ενώ δεν μπορεί σε αυτήν την ηλικία να παίξει πάνω από ημίχρονο. Όλα έχουν ένα τέλος ηλικιακά και πρέπει να βρίσκεις τους διαδόχους. Όσο ο Μασούρας ήταν καλά και μπορούσε να έχει έντονη πίεση στην πρώτη μπάλα του αντιπάλου και όσο ο Αγκιμπού δεν είχε χάσει τη φρεσκάδα του, αφού είναι δύσκολο για έναν ρούκι να αντέξει τέτοια πρώτη χρονιά, κρύβονταν προβλήματα. Αυτά, σε συνδυασμό με τη μεγάλη πτώση του Μαντί Καμαρά, τον Καρβάλιο που ήρθε και δεν ακούμπησε, τον Φορτούνη που είχε τους τραυματισμούς, άρχισε ο Ολυμπιακός να χωλαίνει σταθερά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Όλα αυτά δεν διορθώθηκαν.

Να μιλάς πιο συχνά, δεν σε είχα ξαναβγάλει

Ήρθε ο Δανός, που δεν νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει λύση για τα προβλήματα του Ολυμπιακού. Ο μοναδικός που μπορεί να κάνει τη διαφορά στα πλάγια είναι ο Γκάρι Ροντρίγκες. Αλλά έχει συνεχώς τραυματισμούς. Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι πολύ προβλέψιμος. Βλέπαμε τα ματς και λέγαμε ότι μπορεί να σκοράρει μόνο από στημένη φάση.

Η άμυνα; Το παράδοξο είναι ότι χάλασε και η άμυνα

Παρότι ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς έχουν μεγάλη καριέρα πίσω τους, δεν νομίζω ότι ως κεντρικό δίδυμο ταιριάζουν. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τα πλάγια μπακ είναι αυτά που δίνουν πλάτος επιθετικά, αλλά και τις καλύψεις στο μεσοαμυντικό κομμάτι. Ο Ρέαμπτσιουκ είναι φιλότιμος, αλλά όχι επαρκής στο επιθετικό κομμάτι. Και μεσοαμυντικά δεν είναι ιδιαίτερα σταθερός. Ο Λαλά ήταν αποτυχημένη επιλογή ξεκάθαρα. Αυτές οι δύο θέσεις προκάλεσαν μεγάλα προβλήματα στην ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Μαζί με τα άλλα προβλήματα που προανέφερα.

Τι ομάδα ήσουν μικρός;

Άρης λόγω ενός θείου μου. Μετά το έβλεπα επαγγελματικά. Τώρα όμως που έχω σταματήσει το ποδόσφαιρο, μπορώ να πω ότι οι δύο ομάδες για τις οποίες ενδιαφέρομαι είναι ο Ολυμπιακός, στον οποίο έζησα τίτλους και διακρίσεις, και ο Άρης. Και πρώτη μου ομάδα είναι ο Εδεσσαϊκός.

Ο Αμπουμπακάρ Καμαρά;

Θα βοηθήσει πιστεύω, παρότι ακόμα δεν έχει φανεί. Δεν είναι όμως σέντερ φορ. Μπορεί να δώσει λύσεις, είναι δυνατό κορμί, γρήγορος, του αρέσει να παίζει και έξω από την περιοχή, βοηθάει και στο αμυντικό κομμάτι. Αλλά δεν μπορεί να λύσει το επιθετικό πρόβλημα, δεν είναι φορ. Να σου πω κάτι Θέμη;

Να μου πεις ό,τι θες

Ο Ολυμπιακός πάσχει δημιουργικά και επιθετικά, γιατί δεν έχει τον παίκτη που θα πάρει την μπάλα, θα διεισδύσει, θα περάσει τον αντίπαλο, θα αναστατώσει, θα δημιουργήσει υπεραριθμία. Ούτε στα χαφ βλέπουμε τέτοιον παίκτη ούτε στα πλάγια μπακ ή στα εξτρέμ.

Εσύ είχες συμπαίκτες Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτο, Μαυρογενίδη, Αλεξανδρή, Καραπιάλη, Γιαννακόπουλο, Ίβιτς

Και Γκόγκιτς και Τζιοβάνι, παικταράδες είχα για συμπαίκτες. Ο Καραπιάλης που ανέφερες είχε έναν μαγικό τρόπο να στρίβει υποδεχόμενος την μπάλα.

Μίλα μου για αυτό.

Ήταν απίστευτος ο τρόπος που έστριβε είτε δεξιά είτε αριστερά παίρνοντας την μπάλα με το εξωτερικό μέρος του ποδιού. Έστριβε και ήταν πιο γρήγορος με την μπάλα από ό,τι ήταν χωρίς την μπάλα, τον κυνηγούσες και δεν τον έφτανες!

Ο Γεωργάτος;

Αυτός είχε το πέταγμα, στο ένας εναντίον ενός ενώ ήξερες τι θα κάνει, δεν μπορούσες να τον κόψεις.

Ο Ίβιτς;

Ο Ίβιτς κρατούσε την μπάλα, ο τρόπος που την υποδεχόταν και ο τρόπος που έστριβε ήταν εξαιρετικός.

Ο Γιαννακόπουλος; Δεν σε ρωτάω για Τζιοβάνι, έβλεπαν την κλάση του και τα μικρά παιδιά.

Ο Στέλιος μπορούσε να κρατήσει πολύ καλά την μπάλα με οποιαδήποτε πίεση από τον αμυντικό, είχε και το γκολ. Ο Αλεξανδρής με τον Γιαννακόπουλο είχαν ο καθένας πάνω από 10 γκολ κάθε χρόνο. Πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι ξεκινάς με τόσα γκολ.

Πες μου για τον Αλεξανδρή, μιλάς ποδοσφαιρικά, μιλάς ωραία

Ο Αλεξανδρής για εμένα είχε τα καλύτερα προσόντα που έχω δει σε Έλληνα ποδοσφαιριστή! Και ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος εκτός γηπέδων. Όπως ο Τζόρτζεβιτς, ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχα. Αυτόν θεωρώ ως τον καλύτερο συμπαίκτη που είχα στην καριέρα μου.

Θέλω να μου πεις μια ιστορία άγνωστη

Θα σου πω μια ιστορία που δεν την έχω πει ποτέ. Για να καταλάβει ο κόσμος πόσο σημαντικό είναι να έχεις στην ομάδα προσωπικότητες. Όταν κάνεις ένα λάθος να υπάρχουν άνθρωποι να σε βάλουν εκεί που πρέπει. Εγώ ήρθα στον Ρέντη τα «πέτρινα χρόνια», το 1994. Υπήρχε ένας υπάλληλος στον Ρέντη που είχε πρόβλημα οικονομικό και ήταν πρόταση των αρχηγών να μαζέψουμε οι παίκτες χρήματα για να τον βοηθήσουμε. Εγώ για κάποιον λόγο στράβωσα και δεν θα το ξεχάσω, τρέχαμε εκείνη την ώρα στο γήπεδο, και με πλακώνει ο Καραταΐδης σε κάτι μπινελίκια. Είχε δίκιο. Του ζήτησα και συγγνώμη του Κούλη! Γιατί έτσι αισθάνθηκα ότι έπρεπε, κάποιος έπρεπε να μου δείξει το λάθος μου.

Τι παίκτης ο Καραταΐδης;

Τον σέβομαι και τον εκτιμώ απεριόριστα ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο.

Γρήγορος, ε;

Εξαιρετικός!

Ανατολάκης; Αν δεν θες την ερώτηση, δεν τη βάζω.

Όχι, ο Γιώργος ήρθε στον Ολυμπιακό και «έδεσε» με την ομάδα. Πήρε πολλά από τον Ολυμπιακό όπως όλοι μας, πρόσφερε και πολλά. Σημείωσε τεράστια πρόοδο σε σχέση με το πώς ήταν όταν ήρθε από τον Ηρακλή. Και είναι άξιος σεβασμού για αυτά που κατάφερε, να μείνει στον Ολυμπιακό τόσα χρόνια και να πάρει τόσα πρωταθλήματα. Ήταν ένας συμπαίκτης που ήξερες ότι δεν θα σε πουλήσει σε κανένα σημείο μέσα στον αγώνα, ότι θα έδινε όσα είχε.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν πάσχει γενικώς; Δεν είναι η πτώση του Ολυμπιακού μόνο το θέμα. Πάσχουμε από τα χαμηλά.

Σε παρακολουθώ και συμφωνώ μαζί σου. Από πού να το πιάσεις, ΕΠΟ, Αυγενάκης, πριν από τον Αυγενάκη ο Βασιλειάδης, παράγοντες, τι να πω. Έκαναν αναδιάρθρωση πριν από τρία χρόνια εν μέσω πρωταθλημάτων που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ αυτό και δεν είναι νόμιμο. Δημιουργήθηκε μία ακόμα κατηγορία, η Φούτμπολ Λιγκ, την καταργήσανε μετά, έβαλαν 34 ομάδες στη Β' Εθνική - αδιανόητος αριθμός! Από αυτές τις ομάδες πολλές δεν άντεχαν οικονομικά, πολλοί παίκτες είναι απλήρωτοι και δεν ξέρουν τι ξημερώνει για τις οικογένειές τους, το ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει από τις βάσεις του, από τα χαμηλά, από τα ερασιτεχνικά, από τη Γ' Εθνική, τη Β' Εθνική. Για εμένα όλα αυτά επικοινωνούν μεταξύ τους. Ο Βασιλειάδης είχε φτιάξει τη Φούτμπολ Λιγκ από το πουθενά, μετά ήρθε ο Αυγενάκης και κατήργησε τη Φούτμπολ Λιγκ και ξαφνικά ομάδες που είχαν υποβιβαστεί βρέθηκαν να ανεβαίνουν κατηγορία! Δεν ξανάγινε. Φέτος στη Βέροια έγιναν επενδύσεις, φτιάξανε καλή ομάδα, αλλά οι άνθρωποι καταστραφήκανε, δεν ανέβηκαν ενώ βγήκαν πρωταθλητές. Διότι από τις 34 ομάδες ανεβάσανε μόνο 1. Και από τις 14 ομάδες στη Σούπερ Λίγκα έπεσε μόνο 1. Παράλογες καταστάσεις. Κάτω από τις μεγάλες ομάδες είναι όλα φούσκα. Μόνη ελπίδα, να φτιάξουν κάποια πράγματα τώρα που μπήκε πρόεδρος στη Σούπερ Λίγκα ο κ. Μαρινάκης.

Τι πρέπει να κάνει;

Την κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά τη θεωρώ απαραίτητη. Ας δουν τι κάνει η Πρέμιερ Λιγκ, που πριμοδοτεί με πολλά εκατομμύρια τις ομάδες που ανεβαίνουν από τη δεύτερη κατηγορία. Πρέπει και οι μικροί να είναι δυνατοί. Στα χαμηλά πρέπει να κοιτάξουν πρώτα. Πρέπει και να συνεργαστούν οι μεγάλοι. Δεν μπορεί ο ένας συνεχώς να πάει να βγάλει το μάτι του άλλου και όλοι μαζί να βουλιάζουν. Ας δουν το κοινό καλό.

Μου έστειλες στο μέσεντζερ ένα 10ετές πλάνο που έβγαλε η Λα Λίγκα στην Ισπανία. Φανταστικό

Κάθισαν όλες οι ομάδες να συνεργαστούν για το πώς θα παράγουν ακόμα περισσότερους Ισπανούς παίκτες από τις ακαδημίες τους! Το ονόμασαν «Εθνικό Σχέδιο για τη βελτιστοποίηση των ακαδημιών».

Η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχει το 55,8% στα λεπτά συμμετοχής της από παίκτες των ακαδημιών της! Η Ρεάλ Σοσιεδάδ 43,9%. Η Θέλτα 41,2%. Εμείς σε σύνολο ελληνικών ομάδων μόνο 4%.

Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ δίνουν πολλά λεφτά για τις ακαδημίες τους, αλλά δεν βγάζουν παίκτες. Πρέπει να ξεκαθαρίσουν τον στόχο τους. Ποιος είναι ο στόχος στις ακαδημίες, να παίρνουν τα πρωταθλήματα ή να βγάζουν ποδοσφαιριστές; Ο ΠΑΟΚ έχει τον Λύρατζη. Γιατί δεν τον βάζουν να παίζει και πήγαν και αγόρασαν τον Σάστρε; Και κλαίνε τα λεφτά τους.

Ο προπονητής πρέπει να είναι κοντά στους παίκτες ή να είναι πειθαρχικός;

Ο προπονητής δύσκολα μπορεί να κερδίσει τον σεβασμό των παικτών του και εύκολα μπορεί να τον χάσει. Σε ένα τζάκι όταν είσαι πολύ κοντά καίγεσαι, όταν είσαι πολύ μακριά κρυώνεις. Η απάντησή μου είναι αυτή.

Ποιον θεωρείς καλύτερο προπονητή που είχες ποτέ;

Τον Μπάγεβιτς. Πριν έρθει ο Μπάγεβιτς ξεντυνόμασταν στον Ρέντη σε ένα καμαράκι. Είχαμε 6 μπάνια από τα οποία δεν λειτουργούσαν τα 3! Ο Μπάγεβιτς άργησε να αρχίσει την προετοιμασία δύο μέρες επειδή ο περιβάλλων χώρος δεν ήταν όπως έπρεπε. Έδινε σημασία στη λεπτομέρεια. Είχε και καλό επιτελείο με Περσία, Μπουρουτζίκα, Λυκομήτρου.

Τακτική;

Τα βασικά πράγματα, όταν λες πολλά σε έναν παίκτη τον μπερδεύεις. Είχε πλάνο στα βασικά, αλλά να τα τηρείς.

Εσένα τι σου ζητούσε ως εντολή απαραίτητη;

Να μην αφήνω παίκτη στην πλάτη μου ανάμεσα σε εμένα και στον στόπερ. Με τον Μπάγεβιτς ήξεραν οι παίκτες το πλάνο, υπήρχαν καλή εκγύμναση, καλή ψυχολογία και διάλεγε καλούς παίκτες. Και ήταν δίκαιος. Εγώ πριν έρθει ήμουν βασικός στον Ολυμπιακό. Όταν ήρθε και έγιναν καλές μεταγραφές με είχε στο μυαλό του τέταρτη επιλογή. Τελικά πάλι με έβαζε! Γιατί ήταν δίκαιος. Ήθελε τους παίκτες με ποιότητα, όμως ήθελε και εργάτες, να έχει ισορροπημένη ομάδα.

Πηγή: fosonline.gr

Πέτρος Πασσαλής Super League Ολυμπιακός