Όλοι οι Big-5 θα ήθελαν τον Παλάσιος - Γιατί έπνιξαν τη Λεωφόρο στο νερό;

Όλα τα κατάλαβα από το σημερινό ματς. Και την τακτική του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τον ενθουσιασμό των φιλάθλων για τον Μπερνάρ και την αγωνία του φίλου μου του Αλέκου για τη διαιτησία (περισσότερα επ’ αυτού, αργότερα) και την κούραση των παικτών μετά απ’ το εξηκοστό λεπτό, όλα σε λέω. Εκτός από ένα:
Για πιο λόγο την πνίξανε στο νερό τη Λεωφόρο με τους καταβρεχτήρες, ώστε να σχηματίζονται ακόμη και λιμνούλες σε κάποια σημεία του γηπέδου;

Δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί δηλαδή, να το κάνεις βούρκο το χορτάρι, πράγμα που είχαμε δει και το ματς του Παναθηναϊκού με τη Σλάβια. Ιδίως τι εξυπηρετεί τους πράσινους, που βασίζονται στην όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και τεχνική ανάπτυξη και δεν έχουν κανένα συμφέρον να το καθυστερούν και να το ταλαιπωρούν το παιχνίδι. Έβλεπα, δηλαδή, τον δόλιο τον Κουρμπέλη να είναι σχεδόν στη γραμμή της περιοχής στο 55^ο λεπτό και να προσπαθεί να μπουκάρει και η μπάλα να μην ξεκολλάει από το πλάτσα πλούτσα και τον λυπόμουνα τον άνθρωπο. Τι να σας πω, μέγα το μυστήριο και δεν ξέρω ποιανού έμπνευση είναι ο κατακλυσμός…

Από εκεί και πέρα, και για να είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου, οφείλω να ζητήσω μια έγγραφη συγγνώμη από τον Παλάσιος. Του τα είχα σούρει όταν είχε έρθει και μπορεί να είχα τα δίκια μου, αλλά κάπως έπρεπε να περιμένω κι εγώ την προσαρμογή του ανδρός. Όλοι οι ποδοσφαιριστές από τη λατινική Αμερική θέλουν κάποιο χρόνο όταν αλλάζουν ημισφαίριο και δεν είναι σωστό να απαιτούμε θαύματα από την πρώτη μέρα. Αυτά τα θαύματα που ο Αργεντίνος εξτρέμ προσφέρει πλέον απλόχερα.

Τον έβλεπα σήμερα να γαζώνει όλη τη δεξιά πλευρά και σκεφτόμουν για μια ακόμη φορά αυτή τη σαύρα τον Μπουκέ που τον έστειλε εξέδρα και έκοψε το δρόμο του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Όχι μόνο γιατί έμειναν οι πράσινοι μείον τον καλύτερο παίκτη του, αλλά και διότι ο Παλάσιος είναι ο μόνος τριφυλλοφόρος αυτή την εποχή που βγάζει για πλάκα ενενήντα λεπτά τρεχάλα. Και όταν όλοι σχεδόν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων κλατάρανε σήμερα γύρω στο εξήντα, ο Σεμπαστιάν έκανε κούρσες λες και πρωταγωνιστούσε στους «Μαχητές των Δρόμων» και είχε κρυφό κουμπάκι νίτρο!

Τα σέβη μου λοιπόν, στον παίκτη του ΠΑΟ που θα ήθελαν να έχουν στη σύνθεσή τους όλες οι ομάδες του ελληνικού Big Four (άντε Big Five, για να μη στενοχωρήσω τους Αρειανούς) και πάμε στην αγωνία του Αλέκου. Ο οποίος με το που τελείωσε το παιχνίδι, μου στέλνει απολύτως χαρακτηριστικό μήνυμα στο Viber:
«Οιωνός η διαιτησία;»
Ανταριάζομαι εγώ, αμέσως του τηλεφωνάω:
«Έλα μωρή Αλεκάρα, τι σε χάλασε;»
«Χρηστάρα», μου λέει, «δεν ξέρω ποιο παιχνίδι είδες εσύ, αλλά εγώ έκοψα κάτι σπρωξιές περίεργες, κάτι κλωτσιές βρώμικες, κάτι αγκωνιές και φάπες που τις άφησε να περάσουν ατιμώρητες ο Σιδηρό. Και σκέφτομαι αν είναι μήνυμα για το μέλλον. Ότι και καλά, το πήρατε το Κύπελλο, βγήκατε Ευρώπη, ομάδα καλή έχετε, αλλά μη σας μπαίνουν φιλοδοξίες για Πρωτάθλημα…»
«Τι να σου πω», του απαντάω, «μάλλον αγχώνεσαι γιατί για πρώτη φορά μετά από χρόνια πας για μεγάλα πράγματα και σε πιάνει φόβος μη σου κόψουν το δρόμο».
«Μακάρι να είναι έτσι και να κάνω εγώ λάθος», μου λέει, «κράτα το, όμως, στο πίσω μέρος του μυαλού σου και το ξανασυζητάμε»!

Το κράτησα κι εγώ, όπως κράτησε και ο Παναθηναϊκός τους τρεις βαθμούς και πάμε για φρέσκα από βδομάδα.

Υ.Γ. 1: Αυτός ο Τσιγκρίνσκι ρε φίλε, κάποια στιγμή τον έπαιζε «μόνος μου και όλοι σας» τον ΠΑΟ. Αν δεν είχε αυτούς τους καταραμένους τραυματισμούς στην καριέρα του, ακόμη Μπαρτσελόνα θα έπαιζε…

Υ.Γ. 2: Γενικά μου άρεσε ο Ιωνικός και καλά τον είχε στήσει ο προπονητής. Πόντος και για τον Κοκκίνη, που έσκασε μύτη φάσιο άικο με συγκλονιστική αφάνα!