Ο Γιοβάνοβιτς βρήκε τον επόμενο ηγέτη της Ελλάδας - Πρωτοφανής αντίδραση!

Έστω και με άγχος, η δουλειά έγινε! Η Ελλάδα πήρε μία πολύ σημαντική νίκη με 2-0 κόντρα στην Ιρλανδία και πέτυχε κάτι που δεν περίμεναν πολλοί. Να πάρει 6 βαθμούς σε αναμετρήσεις με Αγγλία εκτός και Ιρλανδία εντός και μάλιστα σε διάστημα λίγων ωρών από τον σοκαριστικό θάνατο του Τζορτζ Μπάλντοκ. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο και η ομάδα απαντά στο γήπεδο με αυτόν τον τρόπο, δεν σε ενδιαφέρει ούτε αν έπαιξε καλή μπάλα ούτε τίποτα. Απλά εκφράζεις τον σεβασμό σου. Όταν δε, καταφέρνουν να το κάνουν και με καλό ποδόσφαιρο, εκεί εκφράζεις και τον θαυμασμό σου!

Το ξέσπασμα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς μετά το 2-0 είναι μία εικόνα που σπανίως βλέπουμε από τον Σέρβο κόουτς και αποτελεί την απόδειξη για την τεράστια πίεση που βγήκε από τους ώμους, τόσο του ομοσπονδιακού τεχνικού όσο και των διεθνών.

Η Ιρλανδία αποδείχθηκε σκληρό καρύδι, με την Ελλάδα πάντως να παίζει με βάση τις αρχές του προπονητή της και να μην πανικοβάλλεται σε κανένα σημείο, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν ιδανικά. Βάσει ευκαιριών, θα έπρεπε να έχουμε σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο, κι όμως τελικά τα καταφέραμε δις στο δεύτερο, κατά τη διάρκεια του οποίου η απόδοσή μας δεν ήταν ανάλογη με το ξεκίνημα.

Η λύση δόθηκε από τον συνδυασμό Τζόλη-Μπακασέτα και το σουτ του δεύτερου, που με λίγη τύχη (κόντρα σε αμυντικό) κατέληξε στα δίχτυα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνεργάστηκαν οι δύο παίκτες, οι οποίοι μοιάζουν να έχουν χτίσει εξαιρετική χημεία μεταξύ τους. Ακριβώς ένα λεπτό πριν το γκολ, Τζόλης και Μπακασέτα έκαναν σχεδόν το ίδιο πράγμα, με τον "Μπάκα" αυτή τη φορά να νικιέται από τον Κέλεχερ.

Ο Τζόλης δείχνει να κουμπώνει άψογα στο σύστημα του Γιοβάνοβιτς και εξελίσσεται σε ηγετική μορφή της Εθνικής. Είναι εμφανής η δουλειά που έχει κάνει από πέρυσι ώστε να βάλει κι άλλα πράγματα στο παιχνίδι του, πέραν της έφεσής του στην ντρίμπλα και την εκρηκτικότητα. Παίζοντας όχι ακριβώς ως εξτρέμ, αλλά πιο εσωτερικά σαν δεύτερος επιθετικός, αποτέλεσε τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ιρλανδική άμυνα. Ήταν ο παίκτης που έβγαινε ανάμεσα από τις γραμμές και συνήθως αποφάσιζε σωστά για το πώς να "σπάσει" την μπάλα σε συμπαίκτη του, δημιουργώντας ευκαιρίες. Το έκανε στο γκολ (48'), το έκανε στη φάση του 47' με Μπακασέτα και νωρίτερα στο 29' με Γιαννούλη. Ο ίδιος δεν βρέθηκε σχεδόν ποτέ σε θέση εκτέλεσης, ωστόσο δεν επηρεάστηκε και βολεύτηκε πλήρως με τον ρόλο του δημιουργού. Βλέπουμε τον ταλαντούχο άσο στην πιο ώριμη φάση του και πρέπει να τον αξιοποιήσουμε.

Όσο για τον Μπακασέτα, του αξίζουν πολλά "μπράβο" για τον τρόπο που ηγείται της Εθνικής και των συμπαικτών του. Η αγωνιστική του προσφορά είναι δεδομένη και κάθε άλλο παρά τυχαίο που δεν χάνει τη θέση του βασικού εδώ και χρόνια, όποιος κι αν βρίσκεται στον ελληνικό πάγκο. Αυτό για το οποίο αξίζει συγχαρητήρια είναι ότι παρά τα πολλά που έχει ακούσει, ειδικά φέτος, δεν αλλοιώνεται η ηγετική του προσωπικότητα. Το έδειξε όταν τα είπε έξω από τα δόντια θέλοντας να υπερασπιστεί τον Τζορτζ Μπάλντοκ και τη μνήμη του, το έδειξε με την ομιλία του πριν το ματς με την Αγγλία, το έδειξε με τον τρόπο που δεν ξέχασε τον αδικοχαμένο διεθνή άσο ούτε μετά τη νίκη στο Γουέμπλεϊ ούτε στον πανηγυρισμό του όταν σκόραρε με την Ιρλανδία. Ό,τι και να πιστεύει κανείς για τον "Μπάκα" αγωνιστικά, δεν θα βρει κανέναν συμπαίκτη του να παραπονιέται για τη συμπεριφορά του και αυτό λέει πολλά!

Κατά τα άλλα, καταφέραμε να κρατήσουμε το μηδέν για τρίτο από τα 4 ματς του Nations League και ανταποκριθήκαμε σε διαστήματα που δεν μπορούσαμε να ξεμυτήσουμε από το δικό μας μισό λόγω έντονης πίεσης. Αυτό έχει τη σημασία του, διότι σίγουρα δεν πρόκειται για τρόπο παιχνιδιού που... φημίζεται ο Γιοβάνοβιτς. Τα εύσημα αξίζουν επίσης στον Βλαχοδήμο για τη μεγάλη απόκρουση που έκανε στο 69', σε συνέχεια της εξαιρετικής εμφάνισής του με την Αγγλία. Ο κόουτς ρισκάρει με τη χρησιμοποίηση του "Ody" παρά το γεγονός ότι δεν έχει καθόλου χρόνο συμμετοχής σε συλλογικό επίπεδο, αλλά ο 30χρονος γκολκίπερ τον δικαιώνει.