Πολύ μπάσκετ δεν ξέρω -να ξεκινήσω από εκεί την κουβέντα για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Ωστόσο, ξέρω ότι στα ομαδικά σπορ εδώ και αρκετά χρόνια πια, υπάρχουν κοινές σταθερές. Μια από αυτές είναι ότι στην εποχή της τεχνολογίας και της ελεύθερης και άμεσης πληροφορίας, μυστικά στην τακτική, στην θεωρία του εκάστοτε σπορ, δεν υπάρχουν. Μια άλλη είναι ότι η τέλεια άμυνα μπορεί να διδαχθεί, η τέλεια επίθεση, όχι. Το ταλέντο, η ατομική ικανότητα, η ευφυΐα, όλα αυτά τα στοιχεία που παίρνουν το χ ποσοστό προπονημένης, «κατασκευασμένης» ικανότητας μιας επίθεσης από το 70, το 80 ή το 90 και το φτάνουν στο 100%, ήταν και θα είναι αποκλειστική «δουλειά» του αθλητή. Ο προπονητής μπορεί να φτάσει την ομάδα του μέχρι αυτό ακριβώς το σημείο που αρχίζει να κάνει τη διαφορά η ατομική προσπάθεια, όπως κι αν μεταφράζεται αυτή σε ένα ομαδικό σπορ.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ