Ποιός Αγγελος, ο Ιβάν...

Στην παλιά γειτονιά μου, δίπλα στο πατρικό μου στο Βύρωνα υπήρχε ένα μικρό ταβερνάκι. Μου άρεσε να πηγαίνω για την αυθεντικότητά του. Οι πατάτες ήταν πάντα φρεσκοκομένες και τηγανισμένες σε ελαιόλαδο. Το ψωμί χωριάτικο και ψημένο στη σχάρα με λαδορίγανη και μπόλικο χοντρό αλάτι. Ποικιλία στο φαγητό δεν υπήρχε ένα δύο πιάτα που είχε φτιάξει η κυρία Μαρία, σύζυγος του ιδιοκτήτη και τρία τέσσερα ψητά της ώρας. Σαλάτες και φέτα από το χωριό. Και φυσικά κρασί χύμα.

Το ταβερνάκι της γωνίας είχε γίνει must σε βαθμό που για να βρεις να κάτσεις έπρεπε να είσαι πολύ τυχερός. Ωσπου έκανε επέκταση. Πήρε και το δίπλα χώρο. Μεγάλωσε και μας χώραγε πλέον όλους μόνο που οι πατάτες έπαψαν να είναι φρέσκες αλλά προτηγανισμένες, τα πιάτα ημέρας δεν ήταν δύο αλλά δέκα και δεν τα έφτιαχνε η κυρία Μαρία, αλλά δύο μάγειρες. Το τυρί δεν ήταν φέτα, αλλά δέκα διαφορετικά είδη, το ψωμί δεν ήταν ψημένο με λαδορίγανη, αλλά πολύσπορο και το κρασί εμφιαλωμένο.

Εχω να πάω χρόνια...

Πριν από περίπου 8 μήνες όταν ο Ιβάν Σαββίδης αποφάσισε να δώσει τα “κλειδιά του μαγαζιού” στον Αγγελο Αναστασιάδη είχα γράψει ότι “Ο Ιβάν Σαββίδης μας τρολάρει...”

Δεν σας το θυμίζω για να πω ότι δικαιώθηκα, αλλά για να δείξω ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ παραμένει ίδιο και με Αναστασιάδη και χωρίς. Απλώς με τον Αναστασιάδη διογκώθηκε και θα σας εξηγήσω τι εννοώ...

Αφήνω στην άκρη την άποψη που έχει ο καθένας για το αν ο Αγγελος Αναστασιάδης είναι καλός ή κακός προπονητής, για το αν ο Αγγελος είναι αυτός που μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Μικρή σημασία έχει. Μεγαλύτερη έχει ότι ο Αγγελος για να πετύχει ή να αποτύχει, κοινώς για να δουλέψει έχει έναν μόνο τρόπο. Να είναι πρόεδρος, τεχνικός διευθυντής και προπονητής μαζί.

Σκέτο προπονητής δεν μπορεί να είναι. Ο Αγγελος μπορεί να δουλέψει μόνο μόνος του. Χωρίς κανέναν άλλο. Επίσης ο Αγγελος θέλει “παλικάρια” για να φτιάξει ομάδα και δεν το λέω ειρωνικά το λέω για να δείξω το στυλ. Ο Αγγελος θέλει Τσανδάρη όχι Νομπόα, ο Αγγελος θέλει Σκόνδρα όχι Κόστα κ.ο.κ.

Αν πάρεις λοιπόν Αγγελο προπονητή πρέπει να πάρεις και όλο το σετ. Διαφορετικά δεν έχεις ούτε τον Αγγελο, διαφορετικά δεν έχεις τίποτα. Αν θέλεις τον Αγγελο στον πάγκο θέλεις ταβερνάκι. Θέλεις ψωμί ψημένο στα κάρβουνα και βουτηγμένο στο λάδι, θέλεις την κυρά Μαρία να φτιάχνει δύο φαγητά κι' αν σου αρέσει. Αν βάλεις τον Αγγελο στο ταβερνάκι και του πεις να προσφέρει πολύσπορο ψωμί και κρασί εμφιαλωμένο έχεις χάσει από χέρι. Καλύτερα κλείσε το μαγαζί...

Υπό αυτή την έννοια, έγραφα τότε ότι ο ΠΑΟΚ ακόμη κι' αν πάρει ένα Κύπελλο με τον Αναστασιάδη επί της ουσίας με αυτόν στον πάγκο θα έχει κάνει πισωγύρισμα. Ο ΠΑΟΚ άλλαξε επίπεδο για να είναι ταβερνάκι. Είναι ρομαντικό, είναι ωραίο, αλλά δεν είναι μεγάλο. Για αυτόν τον λόγο έγραφα ότι όλο αυτό είναι πισωγύρισμα...

Και ήδη είμαστε μπροστά στο πισωγύρισμα. Ο ΠΑΟΚ οκτώ μήνες μετά την πρόσληψη του Αναστασιάδη είναι εκτός Ευρώπης, εκτός Κυπέλλου και μάλλον και εκτός πρωταθλήματος. Αναζητεί τεχνικό για να τον διαδεχτεί κι' αν κέρδισε κάτι όλο αυτό το διάστημα δεν το βρίσκεις εύκολα. Να πούμε ότι “βγήκε” ο Σκόνδρας που θα χάνονταν. Να το πούμε.

Πάντως νέα παιδιά με εξαίρεση ίσως τον Τσανδάρη δεν έβγαλε κι' ας έγινε το καλοκαίρι σύνθημα ότι “ο Αγγελος θα αναδείξει τα νέα παιδιά του ΠΑΟΚ”. Δεν ανέδειξε ούτε ένα. Ούτε καν αυτά που φαίνονταν ότι είχαν όλα τα φόντα όπως ο Κουλούρης.

Οπως και να έχει το να χτυπά κάποιος σήμερα κάτω από την μέση τον Αγγελο Αναστασιάδη με ειρωνείες είναι εύκολο. Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι αυτός που επιλέγει που θα πάει το καράβι.

Και ο Σαββίδης για μία ακόμη φορά δείχνει απολύτως αναποτελεσματικός. Οπως είναι άλλωστε σε όλα μέχρι σήμερα. Με τα χρέη άκρη δεν βρήκε, το “σύστημα” δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει και απλώς το δείχνει και “φωνάζει” και επιπλέον ομάδα δεν μπορεί να φτιάξει ακόμη κι' αν σκορπάει λεφτά.

Και πλέον είναι τρία τα χρόνια που πληρώνει ο Σαββίδης, αλλά ο ΠΑΟΚ δεν προοδεύει ούτε σε ένα τομέα. Και πρόοδος δεν είναι να έρθει ο Ροναλντίνιο ή ο Μπερμπάτοφ...

Πρόοδος είναι να αντιμετωπίσει το “σύστημα” που εκείνος πρώτος φωτογραφίζει.

Πρόοδος είναι να χτίσει μία ομάδα με προοπτική και να μην αλλάζει κάθε σεζόν σχέδιο, πλάνο και λογική.

Πρόοδος είναι να αποπληρώσει τα χρέη.

Πρόοδος είναι ακόμη και η κατασκευή προπονητικού κέντρου με όποια προβλήματα κι' αν αντιμετώπισε στη Θέρμη.

Στο φινάλε κάποια στιγμή κάτι πρέπει να φτιάξει, κάποιο πρόβλημα πρέπει να λύσει. Και θυμάμαι στην παρουσίαση του Στέφενς πριν περίπου 2 χρόνια να λέει στους δημοσιογράφους που ήμασταν εκεί. “Να μου βάλετε χέρι αν δεν το φτιάξω το προπονητικό κέντρο, εγώ για αυτό θέλω να με κρίνετε, για το έργο που αφήνω πίσω και όχι για τις μεταγραφές που κάνω...”

Μίστερ Ιβαν έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από την ημέρα που πήρες τον ΠΑΟΚ και η πρόοδος δεν φαίνεται πουθενά...

Πηγή: gazzetta.gr