Ενώ ο ΠΑΣ έπαιζε χθες δυναμικά αλλά καθαρά, μετά το 3-0 του Ντουρμάζ στο 57’ το παιχνίδι «ξέφυγε» σε κάποιες περιπτώσεις κι έγιναν όχι βρόμικα, αλλά σκληρά μαρκαρίσματα.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι παράλογο. Όταν ο γηπεδούχος χάνει 3-0 μπροστά στον κόσμο του, που για πρώτη φορά φέτος πήγε τόσο μαζικά στο γήπεδο, κάπου θα σκεφθεί, «άμα δεν κάνω κάτι, αυτοί θα μου βάλουν πέντε γκολ μέσα στο σπίτι μου». Είναι μέσα στο παιχνίδι δηλαδή αυτό που έκαναν οι παίκτες του ΠΑΣ. Είναι μία αντίδραση επιβίωσης μίας ομάδας, που καταλαβαίνει ότι αν στραβώσει κι άλλο το ματς, μπορεί να υποστεί βαριά ήττα, που μπορεί να της κοστίσει πολύ στην ψυχολογία για τη συνέχεια. Ήδη άλλωστε είχε χάσει 1-5 στο Καραϊσκάκη, στον α΄ γύρο-και μόλις πριν τρεις ημέρες είχε βάλει πέντε στον Αστέρα ο Ολυμπιακός.

Το πρόβλημα ήταν ο διαιτητής Λαμπρόπουλος. Γιατί όταν σε πέντε περιπτώσεις κίτρινων καρτών, βγάζεις μία, τότε πολύ απλά δεν προστατεύεις όχι τον Ολυμπιακό, αλλά το ποδόσφαιρο. Υπήρξαν άσχημα φάουλ των Κοζορόνη στον Πάρντο, Νικολιά στον Μαζουακού, Τσουκαλά στον Ζντιέλαρ κι Ηλιάδη στον Ρομπέρτο, συν ένα ξεκάθαρο τράβηγμα φανέλας του Σεμπά από τον Μιχαήλ.

Μιλάμε για πέντε περιπτώσεις που ήταν ο ορισμός της κίτρινης. Το δε τάκλιν εκ των όπισθεν του Νικολιά στον αχίλλειο τένοντα του Μαζουάκου εύκολα δίνεται ακόμη και κόκκινη κάρτα. Κι ακόμη πιο εύκολο ήταν να προκύψει σοβαρός τραυματισμός-και σήμερα θα ξεκαθαρίσει κιόλας αν δεν έχει κάτι σοβαρό ο Γάλλος.

Ο Λαμπρόπουλος έβγαλε από τις πέντε κίτρινες τη μία! Του Κοζορόνη.

Συγνώμη, αλλά το να μην βγάλει π.χ. την κάρτα στον Μιχαήλ, που τράβηξε τη φανέλα, το αντιλαμβάνομαι, ανεξαρτήτως του τι λέει ο κανονισμός. Εκεί ναι, δεν χάθηκε ο κόσμος. Αλλά στο επικίνδυνο παίξιμο, δεν μπορείς να κάνεις τα στραβά μάτια.

Κατά τα άλλα, από πού κι ως που προκύπτει ότι ο Λαμπρόπουλος όφειλε να…αποβάλλει τον Ντουρμάζ και τον Ακόστα στη φάση του διαπληκτισμού τους στο α΄ ημίχρονο. Δηλαδή, τι…φοβερά έγιναν από τους δύο παίκτες για να τους έβγαζε έξω; Εδώ υπήρξαν τόσα παραπτώματα σκληρού παιχνιδιού ατιμώρητα, θα άφηνε τις δύο ομάδες με 10 παίκτες από το 19’ για «ψύλλου πήδημα»-παρεμπιπτόντως, ο Ντουρμάζ με κόκκινη, θα έχανε το ματς Κυπέλλου με τον Αστέρα, όχι το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Νομίζω ότι ορθά και «ποδοσφαιρικά» έπραξε ο Λαμπρόπουλος στη συγκεκριμένη φάση. Δεν χαλάς ως διαιτητής έτσι ένα παιχνίδι από το 19’. Βγάζεις από μία κίτρινη και συμμορφώνονται κι οι δύο-όπως κι έγινε. Όπως γενικά οι αποφάσεις του έμπειρου ρέφερι μέσα στο παιχνίδι ήταν δίκαιες. Όμως, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι νόημα είχε η συμπεριφορά του στα σκληρά φάουλ, με αποκορύφωμα την περίπτωση Νικολιά-Μαζουάκου.

Άβυσσος η ψυχή του διαιτητή!

Πηγή: gazzetta.gr