«Οργανώσαμε ένα πάρτι για να τον υποδεχθούμε. Όταν εμφανίστηκε, ήμασταν ήδη όλοι πιωμένοι. Φορούσε ένα φινετσάτο ιταλικό κουστούμι και κρατούσε στο χέρι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Προχώρησε ψύχραιμα προς το μέρος μας και κάθισε μέσα σε αυτό το μακελειό που εκτυλισσόταν γύρω του. Θα πρέπει να σκεφτόταν, τι στο διάολο πήγε κι έκανε, ερχόμενος εδώ». Ο Roberto Mancini κατέφθασε τον Ιανουάριο του 2001 στα Ανατολικά Μίντλαντς, έχοντας πίσω του ένα βαρύ βιογραφικό, γεμάτο διακρίσεις, ρεκόρ και τίτλους. Η Leicester από την άλλη, αν και θεωρούταν η καλύτερη «pub team», διέγραφε μια συμπαθητική πορεία στην Premier League, έχοντας την προηγούμενη σεζόν (1999/00) τερματίσει 8η, ενώ την στιγμή της μεταγραφής βρισκόταν στην 7η θέση.

Τα δύο μεγέθη μπορεί να έμοιαζαν κάπως αταίριαστα, όμως ο Ιταλός αστέρας προερχόταν από μία περίεργη χρονιά. Μπορεί να είχε μόλις κατακτήσει το Scudetto και για μια ακόμα φορά το αγαπημένο του Coppa Italia με την Lazio, όμως είχε σημειώσει τις λιγότερες συμμετοχές σε μία σεζόν στην Serie A και πια δεν ήταν ενεργό μέλος του ρόστερ, αλλά μέλος του τεχνικού επιτελείου του Sven-Göran Eriksson! Αυτό ίσχυε ήδη από τον ερχομό της νέας χιλιετίας, με τον ίδιο να ανακοινώνει το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας και ουσιαστικά να αγωνίζεται ως παίκτης-προπονητής μέχρι το φινάλε του πρωταθλήματος.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ