«Μεγαλώνοντας ήμουν καλός μόνο στο ποδόσφαιρο. Παράτησα το σχολείο και αφοσιώθηκα σε αυτό, ήταν αυτό που πάντα ήθελα. Μια μέρα μου είπαν ότι δεν είμαι αρκετά καλός και δεν θα μπορούσα να συνεχίσω στην ομάδα [West Ham]. Δεν μου το είχε πει κανένας αυτό ως τότε και με πλήγωσε βαθιά. Έφυγα από το γήπεδο όπως ήμουν και στον πρώτο κάδο που βρήκα, πέταξα τα παπούτσια μου και τις επικαλαμίδες. Ήμουν μόλις 16 χρονών, όμως ένιωσα ότι το ποδόσφαιρο είχε τελειώσει για μένα». Στην «Academy of Football» του Rush Green Stadium ο Sorba Thomas γνώρισε από νωρίς την άσχημη πλευρά του αθλήματος, μην μπορώντας να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες των «Σφυριών», που εκείνα τα χρόνια έβγαζαν από τα σπλάχνα τους παίκτες όπως οι Reece Oxford, Grady Diangana και Declan Rice.

Ο ανταγωνισμός ήταν αναμφισβήτητα μεγάλος, όμως ο τότε 16χρονος ακραίος δεν είχε εναλλακτικές. Βλέπετε γεννήθηκε στο «γκέτο» του Νιούχαμ (δεύτερος φτωχότερος δήμος στην χώρα!) από μία Ουαλή και έναν Άγγλο δεύτερης γενιάς με καταγωγή από την Σιέρα Λεόνε, μεγαλώνοντας ως ο μετανάστης του περιθωρίου. Ο αθλητισμός και η διάκριση σε αυτόν δεν ήταν πολυτέλεια, αλλά ανάγκη, αφού η σωστή σχολική παιδεία και οι καλές συνθήκες διαβίωσης μόνο αυτονόητα αγαθά δεν είναι. Ευτυχώς για τον νεαρό Sorba με τα φουντωτά μαλλιά, το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίζει. Μπορεί να είχε παρατήσει το σχολείο, όμως όντας μέλος των ακαδημιών της West Ham, τα όνειρα για μια επαγγελματική καριέρα και μια καλύτερη ζωή «παρέμεναν» δικαιολογημένα.

 

Διαβάστε τη συνέχεια στο eyap.gr