του Παναγιώτη Νικολάου
Η μαύρη… τρύπα στην άμυνα και ο μοναδικός που ξεχώρισε στο Φάληρο! Αν δεν ήταν ο Σισέ στον αγώνα με τον Άρη θα είχαμε νέο γύρο εσωστρέφειας. Να αποφασίσει αν αυτό που βλέπει ο Μαρτίνς από τον Ελ Αραμπί του κάνει για τον πρωταθλητή Ελλάδας επιθετικά.
Ολυμπιακός: Όλο και πιο κοντά στο 47ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους είναι οι Ερυθρόλευκοι που για ακόμα μια φορά την φετινή σεζόν πήγαν να βγάλουν τα μάτια τους… μόνοι τους απέναντι στον Άρη που σίγουρα μοιάζει να είναι η ευχάριστη έκπληξη των play off.
Παρόλα αυτά σε αγώνα της φετινής σεζόν οι παίκτες του Μαρτίνς δείχνουν προβλήματα που δεν διορθώνονται παρά το γεγονός ότι φτάνουμε στο φινάλε της χρονιάς. Οι Πειραιώτες φάνηκαν άκρως ασύνδετοι σε άμυνα, αλλά και μεσαία γραμμή κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα παρά την συντριπτική κατοχή της μπάλας να μην μπορούν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα στον Κουέστα στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ κάθε φορά που οι Κίτρινοι έβγαιναν στην κόντρα... μύριζε γκολ.
Το μεγάλο… κενό στην άμυνα στον αγώνα με τους Κίτρινους αυτή τη φορά άκουγε στο όνομα Κώστας Μανωλάς, που πολλές φορές φάνηκε να είναι εκτός θέσης, ενώ δεν ήταν λίγες και εκείνες που ήταν εκνευρισμένος κάτι που πέρναγε και στους συμπαίκτες του. Παράλληλα ο Έλληνας στόπερ είχε πολλά προβλήματα στις γρήγορες αντεπιθέσεις των φιλοξενούμενων, κάτι που έγινε ορατό και στην φάση του γκολ μην μπορώντας να ακολουθήσει την φάση. Αντίθετα ο παρτενέρ του στην πρεμιέρα των play off, Παπέ Σισέ, συνεχίζει την χρονιά με… σπασμένα φρένα και όχι μόνο για το γκολ που πέτυχε αλλά και το πέναλτι που κέρδισε. Ο Αφρικανός μάζευε τα… σκουπίδια, άνοιγε σωστά το παιχνίδι στα πλάγια και γενικότερα έδινε σιγουριά.
Στην μεσαία γραμμή ο Μπουχαλάκης μετά από πολύ καιρό έκανε ένα άκρως μεστό παιχνίδι καταφέρνοντας τόσο να μοιράζει σωστά την μπάλα στα Ερυθρόλευκα εξτρέμ, όμως την ίδια στιγμή ήταν εκεί κόβοντας πολλές φορές τις αντεπιθέσεις των Κίτρινων, κάτι που φυσικά έφερε την κούραση και την σωστή απόφαση του Μαρτίνς να τον αντικαταστήσει. Παράλληλα πολύ καλό παιχνίδι έκανε και ο Καρβάλιο δείχνοντας να έχει ξεπεραστεί όποιος εκνευρισμός υπήρχε στο εσωτερικό μετά την αλλαγή του πριν το τέλος του ημιχρόνου μια εβδομάδα νωρίτερα. Ο Πορτογάλος για ακόμα μια φορά ήταν ο δημιουργός σχεδόν όλων των καλών ευκαιριών της ομάδας του, ενώ για ακόμα έναν αγώνα μας δείχνει πως στα στημένα είναι… φονιάς μιας και ξέρει που ακριβώς πρέπει να στείλει την μπάλα για να βοηθήσει τους συμπαίκτες του να βρει δίχτυα.
Τέλος μεγάλο προβληματισμό συνεχίζει να προκαλεί η παρουσία του Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός μπορεί να βρήκε δίχτυα για δεύτερο σερί παιχνίδι, από την άσπρη βούλα αυτή τη φορά, όμως δεν θυμίζει σε τίποτα τον ποδοσφαιριστή που βλέπαμε μέχρι τον Γενάρη. Έχει χάσει την εκρηκτικότητά του, δεν δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, αλλά παράλληλα έχει χάσει το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του. Να κάνει γκολ την μισή φάση που θα ερχόταν μπροστά του. Σίγουρα ο Μαροκινός πρόκειται για τεράστιο κεφάλαιο των Πειραιωτών, όμως θα πρέπει και ο ίδιος ο Μαρτίνς να αποφασίσει αν αυτό που βλέπει του κάνει, μιας και ούτε με παρτενέρ τον Τικίνιο ο Ελ Αραμπί κατάφερε να φανεί επιθετικά στο γήπεδο και αν δεν υπήρχε το πέναλτι θα συζητάγαμε ξανά άλλα πράγματα.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
