"Τρελάρας ο Μαρσέλο, μήνυμα στη Ρεάλ - Δεν βλέπεται η ΑΕΚ

Την άποψη ότι οι ΠΑΕ κάνουν μεταγραφές μόνο για τις εντυπώσεις εξέφρασε ο Νίκος Καραγιαννίδης στο Sportdog. Ο διευθυντής της ιστορικής εφημερίδας «Ο Φίλαθλος» που ήταν από τους συντάκτες που υπέγραφαν τη θρυλική στήλη «Ο Αποδυτηριάκιας» μίλησε στο Sportdog με αφορμή τον θόρυβο που γίνεται με τη μεταγραφή Μαρσέλο στον Ολυμπιακό.

Ο έμπειρος δημοσιογράφος θυμήθηκε περιπτώσεις μεγάλων ονομάτων που πέρασαν από Ελλάδα μόνο για τα ένσημα, χωρίς να ταυτίζει όμως την πορεία τους στη χώρα μας με τον Βραζιλιάνο σούπερ σταρ, τον οποίο βέβαια χαρακτήρισε «τελειωμένο» ηλικιακά. Παράλληλα υποστήριξε, ότι ακόμα δεν έχουμε δει τις κανονικές ομάδες στο πρωτάθλημα, ενώ τόνισε, ότι η «ΑΕΚ δεν βλέπεται» και ο Ολυμπιακός «είναι άρρωστος».

Διαβάστε όσα ενδιαφέροντα είπε:

Πως βλέπετε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη τις πρώτες αγωνιστικές;

«Η κατάσταση στη βαθμολογία θα ανατραπεί. Δεν θα είναι έτσι μετά από έναν μήνα. Οι ομάδες θα είναι καλύτερες και στρωμένες. Η ΑΕΚ για παράδειγμα δεν βλέπεται έτσι όπως είναι. Ο Ολυμπιακός είναι άρρωστος. Όμως μπορεί να φτιάξει μετά από πέντε παιχνίδια και να γίνει περισσότερο αποτελεσματικός. Ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός με τον ΟΦΗ και με δύο σερί νίκες στη Λεωφόρο είναι πρωτός απέναντι σε δύο ομάδες με κατώτερους στόχους. Και όμως του βγήκε η ψυχή. Τον πραγματικό ΠΑΟ θα τον δούμε στο τέλος του πρώτου γύρου. Το ίδιο αφορά και τον Άρη, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ».

Η μεταγραφή του Μαρσέλο σας εντυπωσίασε;

«Δεν πρέπει να μιλάμε πριν ο παίκτης μπει στο γήπεδο. Ο Μαρτσέλο είναι κλασσική περίπτωση πολύ μεγάλου ποδοσφαιριστή. Έχει γράψει προσωπική ιστορία ο άνθρωπος, κυρίως στη Ρεάλ, όχι τόσο στην Εθνική Βραζιλίας. Θεωρητικά, ο άνθρωπος αυτός είναι τελειωμένος. Γιατί περπατάει για τα 35. Είναι το απόλυτο ρίσκο να το πάρει μία ελληνική ομάδα. Δεν νομίζω η ΠΑΕ να τον πήρε για να κάνει θόρυβο και δημόσιες σχέσεις με τον κόσμο το οποίο και πετυχαίνει. Εδώ όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα έχουμε μεγάλες αποτυχίες σε μεταγραφές μεγάλων ποδοσφαιριστών. Γι'αυτό και ας μη λέμε μεγάλες κουβέντες».

Ποιές έχετε συγκρατήσει στη μνήμη σας

«Ο Ολυμπιακός είχε πάρει έναν τέτοιας ποιότητας και ηλικίας παίκτη, το 2018, το Γιάγια Τουρέ, τον οποίο είχε προηγούμενη θητεία. Πήγε Μονακό, Μπαρτσελόνα, Σίτι, έκανε μεγάλο κύκλο σπουδαίο. Ήταν πρώτης γραμμής παίκτης. Παγκόσμιας κλάσης. Έρχεται ο Ολυμπιακός και τον παίρνει ξανά στα τριανταφεύγα. Μα τί τον παίρνεις κύριε; Οι εφημερίδες και τα πρωτοσέλιδα άρχισαν τις τυμπανοκρούσιες και τις παραφημολογίες. Ο άνθρωπος ρεζίλεψε τον εαυτό του και εξετέθη η ΠΑΕ με την επιλογή που έκανε.

Μετά υπάρχει και η περίπτωση του Μπερμπάτοφ. Άμα κύριε ΠΑΟΚ μου παίρνεις τον Βούλγαρο,μόνο και μόνο για το θεαθήναι και για να κλέψεις το χειροκρότημα, είσαι της πλάκας! Κύριε Παναθηναϊκέ, φέρνεις τον Εσιέν. Πρόκειται για σακατεμένους που δεν ήταν ούτε για να συμπληρώνουν τα ένσημα. Ο Τσίριτς που είχε έρθει από τη Μπαρτσελόνα στην ΑΕΚ ήταν άλλη φούσκα. Ο Πάουλο Σόουζα είχε μπει στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού σαν Κάρολος της Αγγλίας. Για μένα δεν έπαιξε.

Υπάρχουν πολλές φούσκες που δείχνουν, ότι οι ΠΑΕ δεν λειτουργούνε επαγγελματικά. Πρέπει να λειτουργούν αυστηρά λογιστικά. Δεν είναι η μεταγραφή μόνο για τα πρωτοσέλιδα. Τον παίκτη τον παίρνεις και μελετά τί θα πάρεις.

Αποτυχίες υπάρχουν πολλές στις μεταγραφές. Δεν είναι μόνο μεγάλων ονομάτων αλλά και μεσαία ονόματα. Πήραν παίκτες με μεσαία ονόματα και δεν βγήκαν. Δεν είναι η μεταγραφή μόνο για τα πρωτοσέλιδα. Τον μελετάς πριν τον πάρεις. Μπορεί να είναι αξία, να έχει χαρακτήρα, αλλά να μην ταιριάζει για σένα και να ταιριάζει στον γείτονα. Να τον πάρει η ΑΕΚ, αλλά να ταιριάζει στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό. Εκεί είναι το μυστικό, να πάρεις παίκτη που να σου παίξει και να σου αποδώσει.

Μια μεταγραφή είναι ό,τι σπουδαιότερο κάνει μια ΠΑΕ. Δεν μπορεί να πετά τα λεφτά της. Γιατί δεν παίρνεις τον παίκτη μόνο για να παίξει, αλλά για να αυξήσει την αγοραστική του αξία και να μπορεί η ομάδα να κάνει μεταπώληση, η οποία θα της δώσει ρευστό στα ταμεία. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μίας ελληνικής ΠΑΕ. Αυτήν τη στιγμή έχουν γίνει μεγάλα λάθη. Μεταγραφές μόνο και για τις εντυπώσεις.».

Θεωρείτε δηλαδή, ότι ο Μαρσέλο θα μπορούσε να είναι τέτοια περίπτωση;

«Για τον κ. Μαρσελό δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Μπορεί και να βγάζει μάτια. Μπορεί μέσα από τα ματς του στον Ολυμπιακό να στείλει μήνυμα στη Ρεάλ γιατί το παιδί αυτό ήθελε να μείνει εκεί, όπως διαβάζουμε. Δεν θα εξετάσουμε τον χαρακτήρα του, ότι είναι λιγάκι τρελάρας και ότι μπορεί να κάνει κάτι στα αποδυτήρια. Δεν εξετάζουμε αν κάνει φασαρίες και κλίκες. Αυτά ο καθένας τα κουβαλά χρόνια. Δεν λέμε τίποτα. ».

Κάποιοι παρομοιάζουν τον ερχομό του Μαρτσέλο με τη μεταγραφή του Ντέταρι! Συμφωνείτε;

«Έπαιξε κάποια παιχνίδια. Δεν ήταν μάπα το καρπούζι, όπως Μπερμπάτοφ και Εσιέν. Ο Ντέταρι ήταν μια άλλη περίπτωση. Ο Κοσκωτάς ήθελε να πάρει ένα μεγάλο όνομα, για να πουλήσει τη μούρη του. Γιατί είχε λόγο.Τον κυνηγούσε όλο το σύμπαν στην Ελλάδα. Εκδοτικό, κομματικό κλπ. Αν τους βάλουμε στη ζυγαριά τον θόρυβο που έγινε και πόσο απέδωσε στον Ολυμπιακό τότε θα οδηγηθούμε σε συμπέρασμα όχι τόσο ευχάριστο»

Για τις καλοκαιρινές μεταγραφές των μεγάλων έχετε άποψη;

«Εγώ είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου έχω ποδοσφαιρική λογική. Δεν επιτρέπεται να κάνω σχόλιο τί μεταγραφές έκαναν. Αυτά θα τα δούμε στο γήπεδο. Η ΑΕΚ ενισχύθηκε. Όλοι πήραν παίκτες που χρειάζονταν. Να πούμε τώρα ότι ο κ. Πινέδα ή ο Ελίασον ή ένας Κορεάτης που πήρε ο Ολυμπιακός, παραδείγματα αναφέρω, μπορεί να είναι παίκτες αξίας. Μπορεί να είναι, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι λύσαμε το πρόβλημα. Δεν κρίνουμε παίκτες σε 1-2 ματς. Να πούμε τί; Για να κερδίσουμε εντυπώσεις; Κύριε δεν μπορείς να μιλάς ακόμα και ως προπονητής. Θα τους δούμε. Δεν θέλω να παραμυθιάζω τον κόσμο, ο οποίος είναι μ@λ@κ@ς εκ φύσεως. Θέλει να πανηγυρίσει και δεν γουστάρει κριτική».

Τα γράφατε αυτά στον Αποδυτηριάκια και τί γινόταν με τις πωλήσεις μετά από τέτοιου είδους σχόλια;

«Ο Φίλαθλος ήταν αντιεμπορική εφημερίδα. Γι'αυτό είχε και πτωτική πορεία στις κυκλοφορίες. Δεν απευθυνόταν στον κάφρο και στον οπαδό. Ήταν μία ιστορία που πουλούσε σκέψη. Αυτή ήταν σκέψη. Ο άλλος πουλούσε “αχαχούχα” εμείς δεν πουλάγαμε “αχαχούχα”. Δεν μας ταίριαζε. Δεν θέλαμε να ξεβρακωθούμε και να φορέσουμε μαγιό. Λέμε “είμαι γυναίκα για σπίτι, μαγειρεύω καλά, εκτελώ τις συζυγικές υποχρεώσεις μια χαρά, αλλά δεν βγαίνω στην πασαρέλα”. Έτσι η εφημερίδα δεν μπορούσε να παίρνει π@>#πες στους οπαδούς. Στα @ρχίδι@ μου σε γράφω κύριε. Αυτή ήταν η ιστορία. Και τα “μπινελίκια” τα περνούσαμε όπως είναι. Ήταν η πρώτη εφημερίδα που χρησιμοποιούσε τη λέξη “μ@λ@κ@ς” και απευθυνόταν στον αναγνώστη. Έγραψα μάλιστα ένα σεντόνι για το πόσο τιμητικό είναι να σε αποκαλώ κύριε αναγνώστη “μ@λ@κ@”».