Τα πήραν τα μαθήματά τους οι «αιώνιοι». Καταλάβανε μετά από την περυσινή χρονιά στο εδώ πρωτάθλημα και στην Ευρωλίγκα ότι δεν βγαίνει η σαιζόν χωρίς φορτωμένο πάγκο. Χωρίς δωδεκάδα φουλ ετοιμοπόλεμη, όχι φορτωμένη με πιτσιρικάδες και παικτάκια της σειράς. Δεν γίνεται αλλιώς, εκτός κι αν είσαι Φενέρ, που έχεις δύο από τους τρεις καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη και μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα καταστάσεις και προβλήματα. Αλλά να τη δούμε φέτος και τη Φενέρ, που αυτούς τους δύο τους έχασε…

Να μην τα πολυλογώ, πολύ καλές κινήσεις κάνανε τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός. Και να τους πάρουμε με τη σειρά ξεκινώντας από την ομάδα του μεγάλου λιμανιού:

Τι ήθελε ο Ολυμπιακός ρε παιδιά την περυσινή σαιζόν για να τα κερδίσει όλα; Υγεία και τίποτε άλλο! Αν είχε Χάκετ και Λοτζέσκι στους τελικούς και στο final four, συν έναν Γιάνγκ να μην κλάνει μέντες, θα την είχε καθαρίσει την μπουγάδα. Δεν τους είχε και πήγε ως εκεί που έφταναν η βενζίνα του Σπανούλη και του Πρίντεζη, το πάθος του Παπανικολάου και ο εγκέφαλος του Μάντζαρη. Πιο πέρα δεν γινότανε, υπήρχε έλλειμμα ποιότητας και ενέργειας. Κι αυτό ακριβώς προσπάθησαν να καλύψουν οι Αγγελοπουλοι με τα καλοκαιρινά ψώνια τους.

Με πιο βασικό απ' όλα το πρόβλημα στους ψηλούς. Όλη την περασμένη χρονιά σερνότανε ο Γιανγκ και κορόιδευε προπονητή και φιλάθλους. Όσο για τον Μπιρτς, ήταν τέλειος ως τις γιορτές και από εκεί και πέρα, αφού είχε συμπληρώσει το βίντεο με τα highlights, χαλάρωσε και απόλαυσε τις ελληνικές ομορφιές. Μόνος του πάλευε στα τέλη της άνοιξης ο Μιλουτίνωφ να σώσει τα άσωστα. Και μόνος του, κανείς δεν μπορεί στο σύγχρονο μπάσκετ. Ούτε καν ο ΛεΜπρον.

Τώρα όμως έχει ΜακΛιν ο Ολυμπιακός που είναι εγνωσμένη και σταθερή αξία. Δεν έχει σημασία αν είναι παιχταράς, σημασία έχει να σκρινάρει τον Σπανούλη για να μην τρώει πολύ ξύλο και εξαντλείται ο αρχηγός, σημασία έχει να ανακουφίζει τον Πρίντεζη στα ριμπάουντ και στην άμυνα. Κι από κοντά ο Μπόγρης, που όπως τον είδαμε με την εθνική ως τώρα είναι πολύ βελτιωμένος σε σχέση με το παρελθόν. Κυρίως σε αυτό που λέγεται positioning, κομβικό στοιχείο για κάθε ψηλό που θέλει να βγάλει ψωμάκι. Με δυο καταλαβαίνει πολύ καλύτερα το μπάσκετ. Βάλτε και τον Τιλί που δεν είναι κάνα ασήμαντο ούφο κι έδεσε μια χαρά το γλυκό στους ψηλούς.

Τους Ρόμπερτς και Τόμπσον δεν είναι ώρα να τους κρίνουμε τώρα, λαχεία είναι. Προφανώς και δεν πρόκειται για τυχαία παικτάκια, αλλιώς δεν θα αγωνίζονταν εκεί που αγωνίζονταν. Όπως επίσης προφανές είναι ότι θα βγάλουν τα σκώτια του Σφαιρόπουλου για να τους προσγειώσει στη δική μας πραγματικότητα. Κι ο ένας απ' τους δύο να βγει, μια χαρά είναι.

Κακό σκυλί ο Στρέλνιεκς

Εκείνος πάντως που θα βγει σίγουρα είναι ο Στρέλνιεκς. Μιλάμε για κακό σκυλί, με ωραίο σουτ και μαχητική νοοτροπία. Δεν είναι Σπανούλης, κανείς δεν είναι Σπανούλης, αλλά τα ποιοτικά λεπτά που θα προσφέρει, οι ανάσες που θα δώσει είναι πραγματικά ανεκτίμητα. Αυτό ακριβώς που χρειαζόταν στους «κοντούς» του Ολυμπιακού.

Όπως αυτό ακριβώς που χρειαζόταν στους «κοντούς» του Παναθηναϊκού ήταν ο Λεκαβίτσιους. Ένας κάτι παραπάνω από συμπαθητικός παίκτης, που θα αντικαθιστά τον Καλάθη δίχως να ανεβάζει πυρετό ο Πασκουάλ. Ως εκεί και τίποτε παραπάνω. Δεν είναι σούπερμαν το παιδί και δεν θα παίρνει παιχνίδια μόνος του. Αλλά δεν είναι και κάνας παλαβός να νομίζει ότι μπήκε μέσα του το πνεύμα του Μάικλ Τζόρνταν…

Όπως καλό συμπλήρωμα είναι κι αυτός ο Ντένμον. Διότι εδώ έχουμε να κάνουμε με το μεγάλο στοίχημα του Πασκουάλ: Να αναδείξει σε όλες του τις διαστάσεις το ταλέντο του Νίκου Παππά. Το μεγάλο αλλά παραλίγο χαμένο ταλέντο του Νίκου Παππά, θραύσματα του οποίου είδαμε στους τελικούς και βλέπουμε τώρα και στα φιλικά της Εθνικής. Άμα παίξει ο Παππάς αυτό που μπορεί (άμα, λέω…), δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από τον Ντένμον ο Παναθηναϊκός. Έναν καλό σουτέρ, με εμπειρία από Ευρώπη, δίχως προϊστορία τραυματισμών. Και σε καλή ηλικία, οπότε αν πιάσει τον κρατάς για πολύ καιρό.

Ταληροφονιάς ο Όγκαστ

Έχει όμως κι άλλα στοιχήματα το Τριφύλλι. Πρώτο και καλύτερο είναι εκείνο του Ζακ Όγκαστ, που μοιάζει να διαθέτει όλα τα προσόντα για να σκίσει γάτες. Δεξί έχει, αριστερό έχει, άλμα στο θεό, δυνατό σώμα, ξέρει να ποστάρει, ξέρει να δέρνει, αντέχει στο μπουνίδι κι από ταχύτητα Σπίντι Γκονζάλες. Καλό χαρακτήρα μόνο δεν ξέρω αν έχει κι αν θα έχει το μυαλό του στους εδώ τίτλους ή στα δολάρια πέραν του Ατλαντικού. Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά ο Ζακ μοιάζει κάπως με ταληροφονιά που νοιάζεται μόνο για την πορτοφόλα του και τίποτε άλλο…

Από εκεί και πέρα ο Βουγιούκας είναι μια σίγουρη λύση για να κρατάει τα μπόσικα. Δεν είναι Μπουρούσης, αλλά μεταξύ μας τώρα, ούτε κι ο Γιάννης είναι Μπουρούσης πια. Ξέρει όλο του μπάσκετ του κόσμου, αλλά τα πόδια του τον έχουν προδώσει εδώ και καιρό. Οπότε ο Βουγιούκας μάλλον θα καλύψει επάξια το κενό και με πολύ λιγότερα λεφτά παρακαλώ. Τα οποία λεφτά επέτρεψαν να υπογραφεί το συμβόλαιο με τον Μήτογλου. Μια εξαιρετική επένδυση για το μέλλον, που θα πάρει φέτος τις συμμετοχές του και θα μάθει ακόμη καλύτερο μπάσκετ πλάι στον Πασκουάλ.

Δεν θα βελτιωθεί όμως μόνο αυτός, θα βελτιωθεί κι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Δεν τον πήρανε πια και τα χρόνια, ούτε είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως –πράγμα που το έχει αποδείξει με την ανοδική του πορεία ανά τα έτη. Προσωπικώς πιστεύω ότι θα μας εκπλήξει θετικά, αρκεί να μην περιμένουμε από την αρχή τον ουρανό με τ' άστρα. Πάντως ούτε θα ξενυχτάει, ούτε θα φορτώνει τα ντουμάνια όπως κάτι άλλα άτακτα πλάσματα!

Τραυματισμός καταστοφή 

Και να το κλείσω το σημερινό με το μεγαλύτερο στοίχημα απ' όλα. Το στοίχημα του Λοτζέσκι. Αν ο Ματ αποδώσει στον Παναθηναϊκό το 80% όσων έδινε στον Ολυμπιακό, τότε οι «πράσινοι» πάνε γκαραντί final four και είναι σούπερ φαβορί για το πρωτάθλημα. Το «αν» ωστόσο το σπείρανε και δεν φύτρωσε. Και στην περίπτωση του Λοτζέσκι μιλάμε για τραυματισμό καταστροφή, δεν μιλάμε για διαστρέμματα και θλάσεις. Αχίλλειος τένοντας είναι αυτός, δεν είναι παίξε γέλασε. Μην ξεχνάμε τι παίκτης ήταν ο Ματσιγιάουσκας πριν πάθει ανάλογη ζημιά και ποιο φάντασμα εμφανίσθηκε κατόπιν στα γήπεδα. Αναμονή λοιπόν και όχι εύκολα συμπεράσματα. Στο παρκέ θα φανεί τι μπορεί να προσφέρει ο Λοτζέσκι κι όλα τα υπόλοιπα είναι για τα χωριά… 

Χρήστος Ξανθάκης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός