Τι θα ήταν η… «όλη φάση Μιραλάς» αν… καθότανε στα «χασομέρια» της μεταγραφικής περιόδου το deal με τη μεγάλη καψούρα των οπαδών του Ολυμπιακού, μηδέ εξαιρουμένου του ίδιου του προέδρου του;

Με δύο λόγια: Ένα επιλεγμένο επιδόρπιο, έντονης γεύσης, για να κάνει επίστρωση στον ουρανίσκο, ύστερα από ένα χορταστικό γεύμα και ας ανέβαζε τη «λυπητερή».

Οι πρωταθλητές Ελλάδος ψηνόντουσαν καιρό και την είχαν δρομολογήσει τη διαδικασία της γερής εκταμίευσης για να φέρουν πίσω τον «καλύτερο για μας».

Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο Ολυμπιακός επιθετικά θα ήταν γεμάτος, όσο ούτε που θυμάμαι από πότε θα συνέβαινε ξανά κάτι τέτοιο και με άπειρες λύσεις στη διάθεση της τεχνικής ηγεσίας, αφού ο Κέβιν, μαζί με τους Εμενίκε, Τζούρτζεβιτς και Μπεν (τα τρία πρόσωπα που λογίζονται ως φαβορί να παίρνουν μια θέση στην κορυφή) εναλλακτικά, παίζουν και στα άκρα. Είναι περιφερειακοί κυνηγοί κρούσης, όπως βεβαίως η πλειοψηφία των σύγχρονων επιθετικών.

Όχι πως και από τη στιγμή που δεν «ελλιμενίστηκε» ο Βέλγος διεθνής από το λιμάνι του Λίβερπουλ στο πειραϊκό, της καρδιάς του, ο Ολυμπιακός δεν θα είναι πανίσχυρος φέτος μπροστά. Με τον Μιραλάς θα ήταν με δύο χαρακτηρισμούς: ΥΠΕΡΠΛΗΡΗΣ ευρωπαϊκά και ΑΤΡΩΤΟΣ εν Ελλάδι!

Και με τα λοιπά παρελκόμενα οφέλη σε ισχύ… Τα τείχη θα έπεφταν, τα κάστρα θα γκρεμίζονταν, στο αεροδρόμιο γονυπετής θα έσπευδαν μερικοί, λες και
«τραβιόντουσαν» με κανένα τάμα στη Μεγαλόχαρη της Τήνου (!), τα διαρκείας είναι που είναι αυτό το καλοκαίρι και ειδικά τον τελευταίο καιρό στα ντουζένια τους, θα εκτινάσσονταν οι πωλήσεις τους στα ύψη, μαζί με τις φανέλες Kevin στη μπουτίκ και, γενικά, θα ήταν όλο το κλίμα γύρω από τον αγαπημένο παιχταρά του λαού του Ολυμπιακού, πανηγυρικό, αποθεωτικό.

Ο πρώτος που τα ήξερε και τα ήθελε όλα αυτά ήταν, δίχως άλλο, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Γι' αυτό και είχε… πυροδοτήσει για τα καλά την καλοκαιρινή οικονομική υπέρβαση 2017.

Ήθελε, το έκανε κέφι ο ίδιος, να ξαναδεί τον Μιραλάς κατακόκκινα κι ας τα «ακούμπαγε» όσο δεν έπαιρνε άλλο για τα ελληνικά δεδομένα! Ο παίκτης δεν το έδειξε όσο προκύπτει από τα δημόσια post που κάνει στα social media.

Για να μην παρεξηγούμαι, δεν υπαινίσσομαι ότι ο Μιραλάς προσποιείται, κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια πουλώντας «Ολυμπιακοφροσύνη», ούτε ότι… σπατουλάρει τον κόσμο, τον Μαρινάκη και τη διοίκηση.

Όλα αλήθεια είναι. Όσα γράφει, όσα εκφράζει, όσα λέει, όπου τα λέει, για τη μεγάλη επιθυμία του – και αυτού και της οικογένειας του – να ξαναπατήσει Ελλάδα, να ξαναφορέσει το περιβραχιόνιο των πρωταθλητών. Και πιθανώς να μην αργήσει η επανάκαμψη Κέβιν στον Πειραιά, ας μην υλοποιήθηκε τώρα που ήταν «καυτό» το πράμα.

Σ’ αυτή την… μισό-ψημένη ιστορία, όμως, που έληξε χωρίς happy end στο τελευταίο λεπτό, πραγματικά, της θερινής μεταγραφικής περιόδου, ο Κέβιν δεν έδειξε τόσο ζεστός να πάρει το μπουκάλι το νερό και να βάλει αρκετή ποσότητα μέσα στο ποτήρι με το κρασί του.

Δεν τις «νέρωσε» τις απαιτήσεις του. Ορισμένοι λένε πως «έπεσε» ελαφρώς, ελάχιστα και κάποιοι άλλοι ότι παρέμεινε άτεγκτος.

Σαν την Έβερτον. Που όπως το άρχισε, έτσι και το πήγε μέχρι τέλος το «έργο» στις διαπραγματεύσεις. Ανένδοτα τα «ζαχαρωτά», πίκρα έβγαζαν στην πλατεία Αλεξάνδρας οι απαιτήσεις τους.

Ούτε σε υποχρεωτική option αγοράς του παίκτη, το καλοκαίρι του '18, κατόπιν ενός ετήσιου δανεισμού με αδρή αμοιβή «ενοικίου» δεν δέχθηκαν. Και κάπου εκεί ναυάγησε το come back και… ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Γιατί, εδώ, στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός εν κατακλείδι, τι είχε, τι έχασε που για άλλη μια σεζόν δεν θα βλέπει τον Κέβιν στο Καραϊσκάκη, αν το δούμε και έτσι το θέμα.

Η Έβερτον τι θα τον κάνει όμως; Θα τον «φάει» τώρα, που της… ξέμεινε. Και μαζί θα «τρώει» και τη γκρίνια που πληρώνει το συμβόλαιο του χωρίς να παίζει, αφού δεν είναι στα πλάνα του Κούμαν.

Ισορροπίες, management και marketing

Δεν ήταν δυνατό να έρθει πίσω ο Μιραλάς εκεί που βρισκόταν αμετακίνητο, σε τέτοιο «πάνω-τάβανο» το οικονομικό σκέλος. Γιατί;

1. Θα χαλούσε τις ισορροπίες στην ομάδα. Πώς θα ήταν δηλαδή στα ενδότερα το κλίμα, όταν ο Κέβιν θα αμειβόταν διπλάσια και τριπλάσια από τους άλλους;

2. Θα ήταν κάπως… παρανοϊκό να δίνονταν διπλάσια χρήματα από όσα είχε εισπράξει ο Ολυμπιακός για να πάρει πίσω έναν ποδοσφαιριστή (του) ύστερα από 5 χρόνια. Να τον έδωσε Χ λεφτά στα 25 του και να πλήρωνε Χ επί 2 και βάλε ενώ αυτός 30άνταριζει!

3. Θα ήταν παράταιρο με τη φιλοσοφία management & marketing της πειραϊκής ΠΑΕ, να κάνει την ακριβότερη μεταγραφή της, αγοράζοντας με top εκταμίευση έναν παίκτη δίχως την ελάχιστη μεταπωλητική αξία.

Είδατε, με πόση απορία υποδεχθήκαμε όλοι, φίλαθλοι και δημοσιογράφοι, την ανακοίνωση της απόκτησης του Μπγιόρν Ένχελς, μαθαίνοντας ότι κόστισε 7.000.000€! Ενός παιδιού που την άλλη βδομάδα θα σβήσει το 23ο κεράκι στην τούρτα γενεθλίων του και κακά τα ψέματα, πλην Χάσι, πόσοι τον γνωρίζαμε λίγο ή πολύ;

Εδώ όμως, όπως και στην περίπτωση του Ούρος Τούρτζεβιτς, ο Ολυμπιακός προτίμησε να μεγαλώσει με την προσθήκη του Ένχελς τη βελγική παροικία στο Ρέντη, διότι έχει να «περιμένει» από αυτή την… κλάση.

Η ηλικία αυτών των ποδοσφαιριστών είναι, μαζί με τις συστάσεις και το ταλέντο τους, πολλά υποσχόμενη για να πάρει πίσω και με το παραπάνω μελλοντικά την επένδυσή του.

Σαν που ξέρει και το κάνει, ειδικά στην Ελλάδα, με μαεστρία όσο κανείς άλλος… δεν το σχεδιάζει καν στη φαντασία του.

Όταν ο Μαρινάκης έρχεται, οι άλλοι ακόμα θα πηγαίνουν σ’ αυτό τον τομέα!

Και κάπως έτσι, τα έχουμε χιλιοπεί, οι ερυθρόλευκοι έχουν πηδήξει στο ευρωπαϊκό high level, που για χρόνια ακόμα οι υπόλοιποι μεγάλοι στη χώρα μας, θα θέλουν… φακό τηλεσκοπικού διαμετρήματος για να κοιτάξουν και να… αγγίξουν τόσο μακριά.

*** Ο ΚΡΟΑΤΗΣ, ο Μίλιτς ήταν για εμένα η μοναδική και mini έκπληξη της ανακοίνωσης της ευρωπαϊκής λίστας. Για τους άλλους και τον Ανσαριφάρντ, αναμενόμενα τα βρήκα. Το «τρύπωμα» του Ζντιέλαρ αντί του Κροάτη όμως, μου έκανε μικρή εντύπωση, γιατί ο πρώην της Φιορεντίνα είναι φετινή μεταγραφή και έμπειρος παίκτης.

Έχει όμως λογική η απόφαση του προπονητή:

-Από το «Σερβάκι» στο Champions League θα χρειαστεί και θα πάρει βοήθειες στο κέντρο. Τρεξίματα και πνευμόνια, «νεροκουβάλημα» και λάντζα.

Γιατί μη ξεχνιόμαστε: Σ’ αυτό το επίπεδο και στον Όμιλο που έχει πέσει ο Ολυμπιακός, για να ανταγωνιστείς τα θηρία, επιβάλλεται να ξέρεις να τους χαλάς το παιχνίδι. Να είσαι δυνατός ανασταλτικά. Με χίλιους δύο τρόπους επιστράτευσης ομαδικής αμυντικής συμπεριφοράς

-Ο Ντιόγο Φιγκέιρας έχει αποδείξει και πριν και τώρα με το νέο τεχνικό επιτελείο, ότι είναι ένας αξιόπιστος και έμπειρος μπακ. Γι' αυτό έχουμε δει τον Χάσι να του αναθέτει κάλυψη αριστερά με το δεξί του πόδι. Κάπως έτσι «χωράνε» στην 11άδα στα άκρα και ο Ομάρ και ο Πορτογάλος. Άλλωστε ο Κούτρης έχει πολλά να μάθει ακόμα.

*** ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, δύο «πόστα», πίσω, αριστερά και στο κέντρο της άμυνας, παραμένουν γρίφοι για το φετινό Ολυμπιακό. Τι θα του βγουν οι καινούργιοι στα στόπερ και χωρίς τον Ρέτσο.

Στις άλλες θέσεις έχει πληρότητα, ποιότητα, επάρκεια αξιοζήλευτη. 

Δημοσθένης Καρμοίρης Μιραλάς Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός