Όπως ο ΠΑΟΚ τέσταρε κάποιους παίκτες, η Λιβαδειά τέσταρε το σύστημά της. Το άλλαξε. Από 3-4-3 εισήλθε στο 4-3-3 και δέχτηκε πολλές επιθέσεις από την αριστερή της πλευρά. Εκεί φάνηκε ο Λημνιός που τον έκαναν Μέσι οι ΠΑΟΚτσήδες. Είναι καλός παίκτης ο Λημνιός. Πρέπει να δουλέψει όμως στα τελειώματά του. Και μην ξεχνάμε ότι βρήκε εκεί τον Μεντί, αριστερό μπακ, 1,92 που είναι αργός.
Όταν ο προπονητής του Λεβαδειακού γύρισε το σύστημα στο δεύτερο ημίχρονο, γύρισε τον Ζαραδούκα αριστερό μπακ-χαφ και τον Μεντί αριστερό στόερ, κρύφτηκε ο Λημνιός και τον πέρασε αριστερά και πήγε ο Βιεϊρίνια δεξιά. Αλλά όλη η ουσία στο παιχνίδι είναι οι Έλληνες παίκτες και το ξεκαθάρισμα, ποιοι αξίζουν και ποιοι όχι.

Οχτάρι ο Κουλούρης

Ο Πέλκας, το έχουμε πει χιλιάδες φορές, είναι δεύτερος σέντερ φορ. Ούτε εξτρέμ μπορεί να παίξει, ούτε δεκάρι. Με τον Λεβαδειακό ο ΠΑΟΚ έπαιξε 4-4-2 με τον Κουλούρη φορ και περιφερειακό τον Πέλκα. Εκεί λοιπόν ο ΠΑΟΚ έκανε πολλες φάσεις από την πλευρά του Μεντί, που ήταν ο αδύναμος κρίκος, αλλά τα τελειώματά του ήταν πολύ κακά, γιατί ο Κουλούρης αν δεν αλλάξει θέση και να τον κάνουν οχτάρι σε κάποια άλλη ομάδα, δεν θα κάνει καριέρα. Ο άνθρωπος έχει πρόβλημα στην εκτέλεση. Είναι ένα δυνατό παιδί που αν μπορεί να μαρκάρει από πίσω μπορεί να γίνει οχτάρι. Αυτό είναι μία καινοτομία που βλέπω.

Καλύτερα ο Λημνιός από τον Βιεϊρίνια

Ο Πέλκας που έχει καλά τελειώματα, τον ψάχνει ο Κουτσολιάκος ομάδας στη Γερμανία, όπου παίζουν με 4-4-2 και δύο φορ, ένα βαρύ και ένα περιφερειακό. Ο Βιεϊρίνια κακαρίζει σαν τις κότες τα χαράματα. Αλλά εμείς δεν θέλουμε κακανητά. Αν θέλαμε κακανητά έχουμε πετεινό να μας ξυπνήσει. Εμείς αβγά θέλουμε. Το αβγό είναι, να μπεις στην περιοχή, να πας στο ένας με έναν και να σκοράρεις. Τον περιμένω. Δεν μπορεί ο Λημιός να παίζει καλύτερα από τον Βιεϊρίνια.

Επειδή είναι ανέτοιμοι ο Ελ Καντουρί και ο Μαουρίτσιο, περιμένω να παρει ο ΠΑΟΚ περισσότερα στοιχεία από αυτούς. Ο Ζαμπράνο είναι ένας δυνατός τσαπατσούλης. Ψηλά είναι καλός, αλλά δεν είναι τεχνίτης. Όσο για τον Δεληγιαννίδη, για τον οποίο έχουν λυσσάξει, πόσο καλό μπακ είναι να πω, ότι καταρχήν είναι δεξιοπόδαρος. Παίζει αριστερό μπακ με δεξί πόδι.

Γεννημένος τραυματίας
Δεύτερον, είναι φανταστικος στην ταχυδύναμη, έχει καλά ανεβάσματα και μπορεί να δώσει βάθος στο εξτρέμ. Έχει καλές επιστροφές αλλά υστερεί στο αμυντικό ένας με έναν, που μπορεί να βελτιώσει λόγω ηλικίας και το κεφάλι, αν και είναι ψηλότερος από τον Σταφυλίδη. Δείχνει ότι είναι καλύτερος από τον Λέοβατς και τον Λεβέκ, ο οποίος γεννήθηκε Fiat και θέλει μάστορα συνέχεια. Οι κούκλες που βάζουν στα κρας τεστ, στα αυτοκίνητα, έχουν λιγότερους τραυματισμούς από τον Λεβέκ. Αυτός γεννήθηκε τραυματίας και όποιος τον εφερε στον ΠΑΟΚ έκανε πολύ μεγάλο λάθος.

Το μάθημα από Κωνσταντινίδη

Όσον αφορά τον Κωνσταντινίδη, που άφησε σπόντα στο Facebook για τον προπονητή του, εγώ ένα έχω να πω. Αυτο το Facebook έχει γκομενοποιήσει όλον τον ανδρικό πληθυσμό. Έχει γίνει η ζωή μας τόσο... αντεπικοινωνιακή. Εγώ στην ηλικία του Κωνσταντινίδη, στη Γ' Εθνική, στον Ποσειδώνα Μηχανιώνας, χτύπησα τον προπονητή μου, τον Σελαπασίδη, στην προπόνηση για κάτι παρόμοιο. Είναι ακραίο αυτό. Ακραίο όμως είναι επίσης, να έχεις πρόβλημα με τον προπονητή, το φίλο, τον συγγενή σου και να το εκφράζεις μέσω Facebook. Είναι τόσο άνοστο να λες χρόνια πολλά σε έναν φίλο σου με ανάρτηση, αντί να πας, να τον αγκαλιάσεις και να τον φιλήσεις.

Είναι πάρα πολύ απλό, να πας στον προπονητή, να τον κοιτάξεις στα μάτια και να του πεις, “έλα εδώ ρε, δεν με γουστάρεις;”. Χρειάζεται η ανθρώπινη επαφή που μπορεί να καταλήξει σε καβγά ή να τα βρείτε. Δεν λύνονται τα προβλήματά μας και δεν φτιάχνει η επικοινωνία μας, μέσω του Facebook.

Αυτό με τον Κωνσταντινίδη, έρχεται να μας δείξει ένα κομμάτι του σύγχρονου κόσμου. Κάποιος ερωτεύτηκε μία μέσω Facebook. Έκαναν έρωτα ο ένας στην Αθήνα και η άλλη στη Νέα Υόρκη μέσω Facebook. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Εγώ στη συναλλαγή μου με την τράπεζα, δεν πάω στο μηχάνημα. Θέλω να πειράξω τον χοντρό ταμία που μπορεί να είναι Αρειανός, ΠΑΟΚτσης ή Ολυμπιακός. Θέλω να κοιτάξω στα μάτια μία όμορφη ταμία. Αυτό είναι ζωή. Το άλλο είναι δολοφονία της επικοινωνίας. Αυτό είναι το μάθημα από το θέμα Κωνσταντινίδη.