Η Μπαρτσελόνα έφταιγε! Έτσι πάει παιδιά, άμα το ένα γουικέντ έχεις βάλει κάτω τον Ολυμπιακό και τον κοπανάς σαν τα χταπόδια και το επόμενο σε κάνει μία χόρτα ο Αστέρας, από ένα σημείο και πέρα είναι θέμα νοοτροπίας. Είναι θέμα της κλούβιας κεφάλας των ποδοσφαιριστών που σκέφτονται:

«Αφού εμείς ισοπεδώσαμε τον Θρύλο κι ο Θρύλος πήρε ισοπαλία από την Μπάρτσα, θα πάμε στην Τρίπολη και θα τους κάνουμε αλοιφή τους σκορδάδες». Και ρουφήξανε το αυγουλάκι τους!

Δεν ήθελε και πολύ να γίνει το κακό. Γνωστή είναι η αδυναμία του Παναθηναϊκού στο κατέβασμα της μπάλας όταν τον πιέζουν ψηλά. Κι έγινε ακόμη χειρότερη η κατάσταση με την ανυπαρξία του Χίλιεμαρκ και ιδίως με τον τραυματισμό του Κουλιμπαλί. Για να περάσει η μπάλα το κέντρο του γηπέδου απαιτούνταν είτε κλέψιμο του Κουρμπέλη (για μια ακόμη φορά κάτι παραπάνω από φιλότιμος), είτε γιόμα μπας και κάνει καμιά γκέλα ο Τριανταφυλλόπουλος. Ε, δεν έκανε…

Ο Αστέρας από την άλλη θύμιζε εκείνη την σαρανταποδαρούσα του Τσακαλώτου με αρθριτικά στα 25 από τα 40 πόδια. Βαρυκόκκαλη ομάδα, καρούτα που λέει κι ο Αλέ, λες και πήγαινε στον αγωνιστικό χώρο με το χορτοκοπτικό.

Δεν χάνανε μονομαχίες εύκολα γιατί είναι γερά και ψηλά παιδιά, αλλά τι να το κάνεις; Πιο αργοί κι απ’ τα κάρβουνα ήταν οι δόλιοι. Αλλά χαζοί δεν ήταν ούτε αυτοί ούτε ο προπονητής τους. Και μόλις είδαν ότι βγήκε ο γάτουλας ο Κουλιμπαλί και μπήκε ο Γιόχανσον, σκάσανε χαμόγελο!

Ε ναι ρε τώρα, αλήθειες να λέμε. Πιο χοιρινό απ’ τον Γιόχανσον σε κόβει φετούλες ο Υφαντής και σε πουλάει στα σούπερ μάρκετ. Δεν μπορεί το παλικάρι που έλεγε ο Αγγελάρας κι αν δεν βοηθούσε ο επόπτης θα έβανε γκολ με το που μπήκε ο Γκοντό. Ήταν πάντως διαρκής η πηγή των κινδύνων από δεξιά για τον Παναθηναϊκό και βεβαίως από εκεί μπήκε το τέρμα του Αστέρα. Από την ξεφτίλα του Γιόχανσον και την ολιγωρία του Βλαχοδήμου στην έξοδο…

Να το πούμε κι αυτό, γιατί πολλά «μπράβο» εισέπραξε ο Οδυσσέας στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Πρέπει να ήμουν από τους ελάχιστους που δεν τον επαίνεσα, όχι γιατί είμαι κάνας κακιασμένος αλλά διότι είναι εμφανείς οι αδυναμίες του ανδρός. Εξαιρετικά ρεφλέξ, δεν λέω, αλλά πολύ μέτριος με τα πόδια και από εξόδους μαύρα τα μαντάτα. Τα ίδια ακριβώς δηλαδή που κάνει κι ο Ανέστης, αλλά εκείνον τον σταυρώνουνε κάθε Κυριακή, ενώ στον Βλαχοδήμο μόνο το χρυσό κλειδί των Αθηνών δεν έχουν δώσει ακόμη.

Στο δια ταύτα; Στο δια ταύτα αυτά παθαίνεις άμα αφήνεις το μυαλό σου στη Λεωφόρο και νομίζεις ότι θα πας στην Τρίπολη και θα κερδίσεις με τις φανέλες και μόνο. Ή με τον Μουνιέ και τον Καμπέσας που δίπλα στη λέξη «μετριότητα» στο λεξικό, πρέπει να βάλουν τις φωτογραφίες τους…