Μέσι δίπλα στον Πελέ, Βαλβέρδε στους τρεις ξένους και καλύτερος Έλληνας προπονητής ο...

Διάβασα μια καταπληκτική συνέντευξη του τεχνικού διευθυντή του Ατρόμητου, του Γιάννη Αγγελόπουλου στο ΦΩΣ, αν τη διαβάσετε θα καταλάβετε γιατί πάει έτσι όπως ο Ατρόμητος. Οι άνθρωποι εκεί ξέρουνε μπάλα. Ούτε στον ΠΑΟΚ ξέρουν την μπάλα που ξέρουν στον Ατρόμητο, ούτε στον Παναθηναϊκό. Σπανός και Αγγελόπουλος ξέρουν μπάλα.

Και ευχαριστώ τον Αγγελόπουλο για τα καλά λόγια που είπε για εμένα όταν με είχε προπονητή του στην Προοδευτική. Ξέρουν οι ποδοσφαιριστές που προπονούσα, τι προπονήσεις κάναμε και τι τακτική είχαμε. Παρ' ότι ήμουν σκληρός με κάποιους και παρ' ότι τσακωνόμουν, δεν ακούσατε να βγαίνουν ποδοσφαιριστές να λένε ότι ο Αλέφαντος δεν ήξερε ποδόσφαιρο. Και πέρασαν άπειροι ποδοσφαιριστές από τα χέρια μου σε τόσες ομάδες.

Πάμε τώρα στο Ρεάλ-Μπαρτσελόνα 0-3. Ο Μέσι έχει βάλει πλώρη για να μείνει στην ιστορία ως δίπλα στον Πελέ. Διεκδικεί να μείνει δίπλα στον Πελέ. Ποιος Μαραντόνα ξαναλέω, έπαιξε 3-4 χρόνια μεγάλη μπάλα. Ο Μέσι παίζει 10 χρόνια μπαλάρα διαστημική και συνεχίζει. Με αντίπαλο τη Ρεάλ στην Ισπανία και με αντίπαλους όλες τις μεγάλες ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τρομερή διάρκεια σε κορυφαίο επίπεδο.

Έκανε ρεσιτάλ ο Μέσι, τη σκόρπισε τη Ρεάλ. Κολλάει τη μπάλα πάνω του και πάει παντού και άντε να τον σταματήσεις, πάσες δίνει, σουτ κάνει, γκολ βάζει, είναι ορχήστρα. Πέρασε και ο Μαραντόνα από την Μπαρτσελόνα αλλά δεν ακούμπησε.

Μεγάλη επιτυχία και για τον Βαλβέρδε που τον πάτησε τον Ζιντάν. Φάνηκε μικρός προπονητής ο Ζιντάν, δεν έστησε καλά την ομάδα του, έβγαλε έξω τον Ίσκο για χάρη του Κόβατσιτς, ποιος Κόβατσιτς μωρέ, πολύ αργός για αυτό το επίπεδο. Και στον Ολυμπιακό να τον φέρεις, περιπατητής θα είναι. Απ' τα καλύτερα δεκάρια είναι ο Ίσκο, με Μόντριτς και Κρόος τον χρειαζόσουν πίσω από τον Ρονάλντο και τον Μπενζεμά.

Το πρώτο γκολ της Μπαρτσελόνα αν παρατηρήσατε παίρνει την μπάλα ο Ράκιτιτς από την περιοχή του και διασχίζει όλο το κέντρο, δίπλα του ήταν ο Κόβατσιτς, τον ντριμπλάρει για πλάκα και τον αφήνει μέτρα πίσω, που δεν φημίζεται ο Ράκιτιτς για την ταχύτητά του.

Τον έχω δει επανειλημμένως τον Κόβατσιτς, πολύ αργός παίκτης. Και με στόπερ Βαράν-Ράμος σε μεγάλη απόσταση 15 μέτρα, και τα πλάγια μπακ να ξαμολιούνται, ένα ξέφραγο αμπέλι η Ρεάλ. Και άργησε να κάνει τις αλλαγές ο Ζιντάν. Σε αποσύνθεση είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, δικαίως τόσους βαθμούς πίσω από την Μπαρτσελόνα.

Για τον Βαλβέρδε έχω πει από τον πρώτο χρόνο του στην Αθλέτικ Μπιλμπάο ότι είναι μέσα στους 3 καλύτερους ξένους προπονητές που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα. Μαζί με Μπόμπεκ και Φάντροκ.

Ο Μπόμπεκ έφερε το 4-3-3 εδώ και το δίδαξε υπέροχα στον Παναθηναϊκό, ο Φάντροκ έφερε το ολλανδικό ποδόσφαιρο, πήρε για παράδειγμα τον Αρδίζογλου από μπακ και τον έκανε εξτρέμ στην ΑΕΚ, πήγαινα και έβλεπα κρυφά τις προπονήσεις του, φοβερός στην προπόνηση. Ο Βαλβέρδε έφερε την πίεση μπροστά, με όλη την ομάδα να παίρνει μέτρα και να πνίγει τον αντίπαλο, με κοντά τις γραμμές.

Με ρωτάει ο Σινάνογλου ποιον θεωρώ καλύτερο Έλληνα προπονητή όλων των εποχών, διότι δεν έχω πει ποτέ κανέναν. Θα σας πω. Για εμένα μετριότητες όλοι. Καναπεδάκηδες. Παίρνανε τα λεφτά και κάθονταν στον καναπέ να βλέπουν ματς στο εξωτερικό από την τηλεόραση σαν απλοί φίλαθλοι. Την τσέπη τους κοίταγαν μόνο. Δεν είχαν τη φιλοδοξία να πάνε να σπουδάσουν στο "Χάρβαντ" όπως κάνουν μεγάλοι Έλληνες επιστήμονες, να πάνε να μείνουν μήνες στο εξωτερικό να δουν προπονήσεις μεγάλων ξένων τεχνικών. Εγώ άφραγκος πήγαινα και κοιμόμουν μέχρι και στο σιδηροδρομικό σταθμό στη Γερμανία στις αρχές για να βλέπω τον Χάπελ. Και μετά κι άλλους μεγάλους ξένους προπονητές.

Από όλους τους Έλληνες προπονητές πάντως, αυτόν που ξεχωρίζω στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ο Λάκης Πετρόπουλος. Διότι θήτευεσε δίπλα στον Μπόμπεκ και πήρε πολλά από εκείνον. Δεν είναι τυχαίες οι επιτυχίες του και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό.