Άλλο απλήρωτοι και άλλο… ανάπηροι - Τι γίνεται και δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που δεν έχει τραυματισθεί;

Στα ψιλά πέρασε πάλι το γεγονός στην καθημερινότητα του Παναθηναϊκού και στο ρεπορτάζ του.

Συγκεκριμένα για μια ακόμα φορά, την επόμενη ενός αγώνα, στο Κορωπί στην προπόνηση εμφάνισαν προβλήματα τραυματισμού μια σειρά ποδοσφαιριστές του.

Διαβάστε επίσης...

Γελάω με Ζουράρι - Τι είπες ρε Δομάζο για τον Λουκανίδη; - Ανησυχώ για Μιραλάς, είναι μισός

Κουλιμπαλί, Βιγιαφάνες, Μουνιέ, Μολίνς δεν ήταν σε θέση να κάνουν προπόνηση ενώ και δυο-τρεις άλλοι ακολούθησαν ειδικά προγράμματα αποθεραπείας, αποφόρτισης ή όπως τέλος πάντων τα αποκαλούν αυτού του είδους τα προγράμματα.

Το πιο εντυπωσιακό ακόμα, είναι πως το πιθανότερο και πάλι με τους περισσότερους απ’ αυτούς η ιστορία θα εξελιχθεί όπως… στα προηγούμενα.

Δηλαδή θα φάμε όλη σχεδόν την βδομάδα με το «θεραπεία και αγώνα δρόμου» κάνουν για το επόμενο παιχνίδι, εκεί κάπου στην παραμονή του αγώνα ξαφνικά θα είναι στη διάθεση του Ουζουνίδη, ανάλογα με την απόδοσή τους στο παιχνίδι θα διαβάσουμε ότι «δεν ήταν και 100% έτοιμος» αν κάποιος υστερήσει και την επόμενη θα μάθουμε ότι κάποιοι έπαθαν υποτροπή και θα μείνουν κανά μήνα εκτός μάχης.

Το ότι αυτό πια είναι τόσο προβλέψιμο, που τους το λες πριν καν γίνει και τελικά το κάνουν, όπως για παράδειγμα με τον Μουνιέ που είχαμε περιγράψει με ακρίβεια τι ακριβώς θα γίνει στο προ-προηγούμενο μπλογκ μας εδώ, είναι το λιγότερο.

Το σημαντικό είναι, ότι αυτή κατάσταση είναι κανόνας πια στον Παναθηναϊκό και κανείς δεν ασχολείται μαζί της, ενώ φυσικά και κανείς δεν το επισημαίνει σαν πρόβλημα ή δεν έχει απευθύνει τα σχετικά ερωτήματα στο προπονητικό τιμ για να πάρει τις σχετικές διευκρινήσεις και απαντήσεις.

Με λίγα λόγια και για να το σουμάρουμε.

Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού που να μην έχει παρουσιάσει και αντιμετωπίσει μυϊκά προβλήματα τραυματισμών, ή που ακόμα χειρότερα, να έχει παίξει σερί κάνα μήνα, χωρίς στην συνέχεια να τεθεί νοκ-άουτ ή να παίζει πλέον μόνιμα με ενοχλήσεις όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους Κουλιμπαλί, Βιγιαφάνες, Κουρμπέλη, Μολέδο, Μολίνς, Χουλτ και μια σειρά άλλους.

Ακόμα χειρότερα είναι απίστευτα πολλοί σε ποσοστό οι παίκτες, που είτε δεν μπορούν να αγωνισθούν για δύο σερί ενενηντάλεπτα, είτε αν το επιχειρήσουν μετά κλατάρουν και για ένα μήνα περίπου είναι ανάμεσα στο έτοιμος και στο ανέτοιμος.

Εδώ απ’ αυτή την ιστορία δεν ξέφυγε ούτε καν ο… τερματοφύλακας, καθώς μέχρι και ο Διούδης με το που έπαιξε τρία τέσσερα παιχνίδια σερί, ξαφνικά τραυματίστηκε και τον χάσαμε εδώ και κάτι παιχνίδια από την ενδεκάδα.

Κι αυτό πια, ειδικά όταν εμφανίζεται σαν κανόνας, δεν είναι φυσιολογικό.

Καθώς εδώ δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν.

Ή κάτι λάθος έως… απίστευτα χοντρό γίνεται στις προπονήσεις ή δεν προπονούνται καθόλου και έχει εξελιχθεί σε παιδική χαρά το Κορωπί, ή όσοι έχουμε μαζέψει τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό και ειδικά τον τελευταίο χρόνο, είναι όλοι με ιστορικό ευπάθειας σε τραυματισμούς, ή είναι ήδη παίκτες με ιατρικά προβλήματα και ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος που έρχονται στον Παναθηναϊκό καθώς δεν βρίσκουν αλλού να παίξουν στην κατάσταση που είναι.

Το ότι τους ακριβοπληρώνουμε κιόλας σαν «κανονικούς ποδοσφαιριστές» και μάλιστα με… τριετή κλειστά (!!!!!!) συμβόλαια, είναι ένα ακόμα γεγονός που θα πρέπει κάποια στιγμή να ειδωθεί και να δοθούν οι αντίστοιχες απαντήσεις κα εξηγήσεις.

Καθώς το ότι είναι απλήρωτοι οι παίκτες και αυτό δημιουργεί προβλήματα στην αγωνιστική και όχι μόνο συμπεριφορά τους το ξέρουμε.

Αλλά το ότι είναι και προβληματικοί στα όρια του… ανάπηρου μια σειρά απ’ αυτούς αν όχι όλοι, αυτό δεν είναι ούτε φυσιολογικό, ούτε αποτέλεσμα της γενικότερης οικονομικής και διοικητικής κατάστασης που επικρατεί στον Παναθηναϊκό.

Και βέβαια θα ξαναπώ αυτό που είπα τις προάλλες με τον Μουνιέ, αν και οι τύποι έδειξαν ότι είναι ικανοί να τους το λες ότι θα το κάνουν και να το κάνουν τελικά.

Η λύση λοιπόν, δεν είναι «επειδή το έγραψε… αυτός» να τους πλακώσουμε στη «θεραπεία» όλους και να τους βάλουμε να παίξουν όλους με το ζόρι, μόνο και μόνο για να αποδείξουμε ότι «αυτός» λέει παραμύθια και την επόμενη οι μισοί να έχουν πάθει υποτροπή για κανά μήνα και βάλε.

Η λύση ή πιο σωστά το μόνο που πρακτικά μπορεί να γίνει, είναι να μας δώσουν μια εξήγηση και μια απάντηση για το γεγονός ή ακόμα καλύτερα, αφού μας πουν να αναλάβει και κάποιος ή κάποιοι την ευθύνη γι’ αυτό.