Νομίζω ότι αφού ακόμα μετά από μια πρόχειρη ματιά που έριξα, δεν είδαμε κα δεν ακούσαμε ακόμα πως για την ήττα αυτή τη φορά στα Γιάννινα, φταίει το… κενό που άφησε η «παραίτηση» Διαμαντόπουλου, πάλι καλά.
Με την πλήρη επικράτηση της ποδοσφαιρικής σαχλαμάρας και του βιασμού της κοινής λογικής που επιβάλλει πλέον στον Παναθηναϊκό να αποθεώνεται το τίποτε, να επιβραβεύεται το μηδέν και να τρέμουμε μην χάσουμε το… καθόλου, τίποτε δεν είναι πια απίθανο.
Διαβάστε επίσης...
Καθώς δεν φτάνει που η μια ξεφτίλα διαδέχεται την άλλη, δεν φτάνει που δεν υπάρχει ούτε… αναλαμπή στο τούνελ, δεν φτάνει που γεμίσαμε… ήρωες του τίποτε, του μηδέν και του καθόλου, έχουμε βαλθεί και να σπάσουμε όλα τα κοντέρ από πάνω στην εφευρετικότητα με την οποία ανακαλύπτουμε δικαιολογίες κάθε φορά.
Και βέβαια να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αν τον Παναθηναϊκό θα πρέπει πια να τον αντιμετωπίζουμε σαν να μην υπάρχει, να μην μπαίνουμε συνολικά στην διαδικασία πλέον.
Να μην λέμε τίποτε, να μην… απαιτούμε τίποτε, να μην μας νοιάζει τίποτε και γενικά να σταματήσουμε την πάσης φύσεως παρουσία… οπουδήποτε.
Να πούμε… τέρμα τα καταφέραμε… τον διαλύσαμε… τον θάψαμε τον μακαρίτη… του κάναμε και το μνημόσυνο κ αφήστε μας οι πάσης φύσεως νοσταλγοί, εχθροί, διχαστές και λοιποί να… φάμε με την ησυχία μας τα κόλυβα.
Αν όμως επιμένουμε στα τροπάρια του «εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ», τα «πάλι καλά που είναι και ο Μαρίνος και κρατάει όρθια την ομάδα αλλιώτικα θα είχαμε διαλυθεί», τα… τελεσίγραφα «δύο μεταγραφές αλλιώτικα παραιτείται το μήνυμα προπονητή-τεχνικού διευθυντή σε Αλαφούζο», τότε με το συγνώμη κιόλας, αλλά μερικά πράγματα δεν γίνεται να μας τα σερβίρουν λες και απευθύνονται σε ηλίθιους ή σε παιδάκια… προνηπιακής ηλικίας.
Στα Γιάννινα λοιπόν μάθαμε ένα νέο τρόπο να… χάνουμε, ή πιο σωστά στα Γιάννινα ανακαλύψαμε μια νέα παγκόσμια πρωτοτυπία σαν αιτία της ήττας.
Κι αυτό σύμφωνα με όσα δήλωσε ο κόουτς, ήταν… ένας παίκτης.
Ναι αν δεν το καταλάβατε την ώρα του αγώνα, συνειδητοποιήστε τώρα που θα δείτε τις δηλώσεις του προπονητή μετά το παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός στα Γιάννινα λοιπόν… κατάφερε να χάσει από… ένα παίκτη. Κι αυτό δεν είναι ούτε ειρωνεία των αντιπάλων, ούτε κακίες των… εσωτερικών εχθρών που μας πολεμάνε λυσσασμένα, ούτε αυθαίρετα συμπεράσματα άμπαλων εγκάθετων που θέλουν να εκθέσουν την… ηρωϊκή δουλειά που γίνεται παρά τις αντίξοες συνθήκες στο Απήλιον.
Αυτό είναι δηλώσεις στα σοβαρά από τον προπονητή της ομάδας που αυτοαποκαλείται «Παναθηναϊκός» και είναι η εξήγηση γιατί για μια φορά ακόμα δεν καταφέραμε να πάρουμε διπλό στην… άκρως ανταγωνιστική και υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρική επαρχία της Ελλάδας.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Μαρίνος όταν το είπε –ΚΑΙ- αυτό μετά τα… χιόνια που μας στοίχισαν τον αποκλεισμό στο κύπελλο, ή αν πια είναι τόσο εγκλωβισμένος στον «περίγυρό του» που έχει πεισθεί από τις διαβεβαιώσεις του πως… λέγε και κάνε ότι θέλεις εμείς είμαστε εδώ πιστοί φρουροί και υπερασπιστές σου.
Αλλά το «χάσαμε από ένα παίκτη» δεν έχει τολμήσει μέχρι στιγμής να το ξεστομίσουν ούτε οι προπονητές ομάδων που έχαναν με αντίπαλο τον… Μαραντόνα.
Αν παρ’ όλα αυτά, το… σκάουτινγκ του ΠΑΣ Γιάννινα βρήκε τέτοιο παίκτη που μπορεί και κερδίζει μόνος του κοτζάμ γκρουπ και μάλιστα γκρουπ ενός από τους καλύτερους -αν όχι ο καλύτερος- προπονητές που έχουν περάσει από τον Παναθηναϊκό, τότε μπράβο τους και αλίμονο σε μας που το αντίστοιχο… μάτι μας, κατάφερε να κάνει ΔΕΚΑΟΚΤΩ συνολικά μεταγραφές σε διάρκεια ενός χρόνου –από Γενάρη πέρυσι σε Γενάρη φέτος δηλαδή- και απ’ αυτές να έχει βγει μόλις ΜΙΑ δηλαδή ο Κουρμπέλης και αυτή όταν ο Κούρμπε δεν είναι τραυματίας ή δεν «παίζει με ενοχλήσεις» κατά την διάρκεια των αγώνων.
Βέβαια υπάρχει και ο… αντίλογος.
Το πώς δηλαδή αυτός ο «παίκτης» που μπόρεσε να κερδίσει μόνος του τον Παναθηναϊκό δεν έχει καταφέρει να κάνει το ίδιο κα σε άλλες ομάδες και να σηκώσει έτσι περήφανα την κούπα του πρωταθλητή ο συμπαθέστατος Άγιαξ της Ηπείρου, αλλά φαντάζομαι πως και αυτή η απορία, εμπίπτει στην κατηγορία των «στημένων επιθέσεων» εναντίον του κόουτς και του παραιτηθέντος τεχνικού διευθυντή, οπότε θεωρείστε την ως μη γενόμενη.
Εν κατακλείδι.
Με το συμπάθιο κιόλας δηλαδή.
Αν δεν μπορεί να κάνει τίποτε καλύτερο, όλο αυτό το συνοθύλευμα που έχει φέρει τον Παναθηναϊκό στην διάλυση και στην ξεφτίλα, τουλάχιστον ας πει στους πάσης φύσεως «προστατευόμενους» και «ήρωες του τίποτε» που έχει υπό την… σκέπη του, τουλάχιστον να μην συμπεριφέρονται σαν να έχουν να κάνουν με ηλίθιους.
Τουλάχιστον αυτό.