Για να μην λέμε συνεχώς αβάσιμα πράγματα και κάνουμε τον κόσμο να πιστεύει ότι σαχλαμάρα του σερβίρεται καθημερινά.
Τα πράγματα σε σχέση με την επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού είναι απλά.
Επενδυτής που θα μπει και θα αναστήσει τον Παναθηναϊκό, χωρίς την προοπτική νέου γηπέδου δεν υπάρχει και δεν μπορεί αντικειμενικά να υπάρξει.
Αντίθετα… γιαλαντζί σωτήρες, Παναθηναϊκάρες του τζάμπα, απατεώνες που περιμένουν να διαλυθεί για να κάνουν τον τζάμπα πρόεδρο και σωτήρα, υπάρχουν άφθονοι και θα βρεθούν κι άλλοι τόσοι στην πορεία.
Αν όμως μιλάμε για πραγματική σωτηρία του Παναθηναϊκού και όχι απλά για την διαιώνιση μιας κατάστασης μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με «ήρωες» που… αντέχουν ακόμα να είναι σ’ αυτόν και πάσης φύσεως «παρεϊτσες» σε εξέδρα και ΜΜΕ που «θα τον κρατάνε όρθιο», τότε πρέπει να μιλήσουμε σε άλλη βάση.
Κι αυτή είναι ότι κανείς σοβαρός επιχειρηματίας (ή ομάδα επιχειρηματιών, ή επενδυτικό fan ή ότι άλλο έχει ο καθένας στο μυαλό του) δεν πρόκειται να μπει σε μια επένδυση, η οποία χωρίς γήπεδο, εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε μια τρύπα εκατομμυρίων ευρώ χωρίς αντίκρισμα.
Όποιος ή όποιοι κι αν είναι αυτοί, όσο κι αν αγαπάνε τον Παναθηναϊκό ή έστω… πονάνε να τον βλέπουν σ’ αυτά τα χάλια, δεν έχει νόημα να κάνουν την παραμικρή κίνηση, αν δεν υπάρχει στο πλάνο τους και η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ προοπτική της κατασκευής νέου γηπέδου για τον Παναθηναϊκό.
Και για να τα λέμε με το όνομά τους και όχι… γύρω-γύρω, αυτή την στιγμή, προοπτικές νέου γηπέδου για τον Παναθηναϊκό, υπάρχουν μόνο στο Βοτανικό με την Διπλή Ανάπλαση ή στο ΟΑΚΑ με την δημιουργία της Πράσινης Πολιτείας.
Οτιδήποτε άλλο ακούτε και διαβάζετε για την επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού, είναι άνευ σημασίας και χωρίς αντίκρισμα.
Κι αν επίσης βλέπετε, ακούτε και διαβάζετε σενάρια για «πλάνα» σε σχέση με τον πάγκο της ομάδας, παίκτες και όλα τα σχετικά με φόντο ένα… θολό και ακαθόριστο τοπίο που στην καλύτερη καταλήγει στο «κάτι θα γίνει» είναι επίσης ασόβαρο και δεν έχει καμιά βάση.
Ένας σοβαρός επιχειρηματίας που θα μπει ή έστω θα «ενεργοποιηθεί» για να δοθεί διέξοδος στο αδιέξοδο, νάστε σίγουροι πως το τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξει… από πριν, θα είναι το ποιος θα είναι ο προπονητής, τι μεταγραφές θα χρειαστούν, ποιος δημοσιογράφος θα αναλάβει το… γραφείο τύπου και πάει λέγοντας.
Αυτά θα τα δει και πολύ περισσότερο θα ασχοληθεί, μόνο αν πειστεί ότι η επένδυσή του μπορεί να πιάσει τόπο, είναι ρεαλιστική και έχει προοπτική.
Κι αν επίσης σας μιλάνε ή σας παρουσιάζουν «πληροφορίες» για «νέο επενδυτή» οποίος συζητάει ήδη υποτίθεται για τέτοιου είδους λεπτομέρειες και σχέδια, πριν καν δει τι λεφτά χρειάζεται να βάλει και αν έχει την παραμικρή ελπίδα να μην τα χάσει σε τρεις μήνες, τότε γυρίστε πλευρό και μην δίνετε καμία βάση.
Πρόκειται για ερασιτεχνισμούς του χειρίστου είδους, που δεν έχουν καμιά πραγματική σχέση με υπαρκτές προοπτικές, που δεν έχουν καμιά βάση και καμιά σχέση με την πραγματικότητα και στην καλύτερη είναι απλά… αναμασήματα ενός μικρόκοσμου που θεωρεί ότι αποτελεί τον Παναθηναϊκό αυτόν τον καιρό και ο οποίος μοιράζει πόστα και κονόμες σε σχέδια επί χάρτου για το μέλλον.
Για να γυρίσουμε στα σοβαρά λοιπόν.
Αυτή την στιγμή η προοπτική ενασχόλησης στα σοβαρά του οποιουδήποτε με τον Παναθηναϊκό, περνάει αναγκαστικά από την προοπτική εγκατάστασης του συλλόγου σε ένα νέο γηπεδικό χώρο.
Κι οι μοναδικοί δύο χώροι που υπάρχουν είναι το ΟΑΚΑ και Βοτανικός.
Για το ΟΑΚΑ τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά, ενώ σε σχέση με τον Βοτανικό, επίσης λίγο-πολύ είναι γνωστή η κατάσταση.
Τα πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης παραμένει σε ισχύ, παρά τις προδοτικές και αντιπαναθηναϊκές προσπάθειες μια σειράς τύπων και προδοτικών στοιχείων στις τάξεις του τριφυλλιού, όπως κάτι απίθανα ΠΑΝΚΙ, κάτι ψευτοηγεσίες του Ερασιτέχνη και του Φορέα, που προσπάθησαν με λύσσα –συνεπικουρούμενες αν όχι και… βοηθούμενες και από επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα- να τορπιλίσουν και να καταστρέψουν την προοπτική του νέου γηπέδου για τον Παναθηναϊκό.
Κι αυτό επιβεβαιώνεται και από κάποιες τελευταίες ενδείξεις ότι υπήρξαν «κρούσεις» προς την πλευρά του Δήμου Αθηναίων σε σχέση με τις διαθέσεις του και το κατά πόσο είναι πρόθυμος και έτοιμος να αναλάβει τα κομμάτια που του αναλογούν στο πλαίσιο της κατασκευής νέου γηπέδου στο Βοτανικό.
ΥΓ 1
Για την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη δεν πρόκειται να πω πολλά. Κυρίως γιατί σε τέτοιου είδους πράγματα, σημασία έχει να εκτιμάς από πριν το τι μπορεί να γίνει και ποιες είναι οι δυνατότητές σου σαν ομάδα και όχι να ετοιμάζεσαι να πας στο παιχνίδι μέσα στην κακομοιριά και στα προβλήματα με μοναδικό όπλο την «μαχητική ψυχή» και το «να πέσουμε ηρωϊκά» και μετά να το παίζεις και μάγκας κιόλας ζητώντας και τα ρέστα απ’ όλο τον κόσμο.
Πριν το παιχνίδι λοιπόν, λυπάμαι που θα απογοητεύσω τους όψιμους εραστές των… καρυδιών και των ψυχών και όλων των σχετικών που πλημμύρισαν διαδίκτυο, πρωτοσέλιδα και ραδιοφωνικό αέρα από την Κυριακή το βράδυ, αλλά μόνο εδώ και συγκεκριμένα στο προηγούμενο μπλογκ μου διαβάσατε με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, γιατί ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί και τι πρέπει να κάνει για να πάρει το παιχνίδι ή έστω για να μην χάσει.
ΥΓ 2
Μ’ αυτούς που έχει μπλέξει ο έρμος ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα έχει γλιτωμό. Οι τύποι δεν παίζονται. Αυτά που έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη δεν έχουν ακουστεί ούτε όταν πήγαμε στους… τέσσερις της Ευρώπης και κερδίσαμε τον Άγιαξ μέσα στο Άμστερνταμ. Τέτοια πλήρης περιφρόνηση και ασέβεια στο μέγεθος του Παναθηναϊκού και τέτοια απαξίωση και παραδοχή ότι πλέον τον θεωρούμε μικρή ομάδα, δεν έχει ξαναγίνει.
Αν και μεταξύ μας, με αυτούς που μπλέξαμε και πάλι καλά.
Αφού δεν είδαμε αίτημα… να γίνει εθνική αργία η μέρα της ισοπαλίας στο Καραϊσκάκη ή να αναγερθούν αντριάντες του προπονητή, του τέως τεχνικού διευθυντή και όλων των «συντελεστών» του… έπους του Καραϊσκάκη έξω από την Θ.13 στην Λεωφόρο, φτηνά την γλιτώσαμε.