Σταμάτα επιτέλους ρε Γκαρσία - Γκρεμίστε τον Ολυμπιακό - Φεύγουν 10-15 παίκτες αύριο το πρωί!

Εμένα δεν με απασχολεί τι διαρρέεται από το περιβάλλον των πρωταθλητών περί δυσφορίας στα υψηλά κλιμάκια της ΠΑΕ για τις δικαιολογίες της τεχνικής ηγεσίας.

Εγώ μεταφέρω αυτό που εισπράττω από την Ολυμπιακή περιρρέουσα ατμόσφαιρα και αυτό, το ίδιο που νιώθω και εγώ προσωπικά, ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια σε κάθε συνέντευξη Τύπου, χωρίς τον απαιτούμενο σεβασμό στο αυτονόητο όταν το πράμα δεν «τσουλάει» και που πολύ απλά λέγεται ανάληψη προσωπικής ευθύνης, η οποία απουσιάζει επαναλαμβανόμενα και απαρέγκλιτα!

Διαβάστε επίσης...

Βόμβα έτοιμη να εκραγεί στο λιμάνι - Ο... διάδοχος του Γκαρσία και ο «ρόλος» Λεμονή

Ε, λοιπόν, αξιαγάπητε Όσκαρ, σταμάτα πια να μοιράζεις… βατόμουρα σε όλους τους άλλους και ασχολήσου με την «καμπούρα» σου κάποτε!

Κούρασε αυτό το τροπάριο με τις αιτιάσεις του προπονητή του Ολυμπιακού για την αξιολύπητη, κυριολεκτικά χωρίς υπερβολή, (πολλές φορές πια) αγωνιστική εικόνα της ομάδας.

Σαν αυτή που… απολαύσαμε πάλι στο τελευταίο ντέρμπι. Όταν είδαμε έναν κατακερματισμένο σύλλογο (Παναθηναϊκός) και μια αποδεκατισμένη ομάδα – που έμεινε ακόμα και ολιγάριθμη στον αγωνιστικό χώρο – με αμούστακα, «τσαλακωμένα» από οικονομικές και ψυχολογικές κακουχίες παιδιά, να «κλέβει» βαθμό και δόξα από μια ομάδα (Ολυμπιακός) που ο Θεός να την κάνει… ομάδα.

Γιατί δεν είναι. Είναι ένα αχαρακτήριστο σύνολο, που θυμίζει Ολυμπιακό γιατί φοράει τα χρώματα του, που δεν έχει πλάνο στο γήπεδο, προσωπικότητα και ποδοσφαιρικό ανάστημα για να διεκδικήσει οτιδήποτε φέτος.

Και ενώ παρατηρούμε όλα αυτά, ε, εντάξει, ο Γκαρθία δεν μας σημάδεψε με το δάχτυλο την Αμερική στο χάρτη και ανακαλύψαμε τον κόσμο ολάκαιρο. Το γνωρίζαμε ότι η ομάδα πάσχει από δυνάμεις. Ότι είναι κακό-γυμνασμένη και κλατάρει σαν λάστιχο που σκάει σε λακκούβα, αυτή είναι η βασική κληρονομιά που άφησε ο Mr. Χάσι. Χαίρω πολύ χαιρόπουλος.

Δεν είναι όμως ακέραιη κιόλας εκείνου η ευθύνη. Οι συνεχιστές του πώς αντιμετώπισαν αυτό το μείζον ζήτημα; Ο Λεμονής και ο Γκαρθία πόσο δηλαδή οξυγόνο έδωσαν στους παίκτες για να βγάζει η ομάδα τα 90άλεπτα και να μη χάνει τα ματς επανειλημμένα στο τέλος, αφού κοντεύει να καταντήσει ανέκδοτο το «άδειασμα» των ερυθρολεύκων κάθε που δείχνει το ρολόι μία ώρα παιχνιδιού!

Από το 60’ και μετά… κάτι κουρασμένα, ταλαίπωρα παλληκάρια με ασπροκόκκινες στολές υπάρχουν στο γήπεδο.

Το καταλάβαμε λοιπόν ότι ο Ισπανός τεχνικός αρέσκεται στη μετάθεση ευθυνών. Τον βολεύει να τα φορτώνει όλα στους προκατόχους του και, κατά βάση, να υπονοεί τον Χάσι ως φταίχτη, καθώς η αρχή της καλοκαιρινής προετοιμασίας είναι το Α και το Ω στον «δυναμομετρητή» των αθλητών.

Ο Αλβανός είναι πια ο εύκολος στόχος. Του αποδίδουμε το «έγκλημα» (που το έχει κάνει, δεν αντιλέγει κανείς) και σπατσάρουμε.

Σταυρόλεξο οι προθέσεις του

Όπως επίσης καταλάβαμε ότι γενικά δεν του αρέσει η ομάδα του Γκαρθία. Δεν του αρέσει το υλικό, οι παίκτες που απαρτίζουν το τωρινό ρόστερ. Δεν το επέλεξε, τους πιο πολλούς καν δεν τους ήξερε, τους βρήκε και υποχρεωτικά θα πορευόταν με δαύτους.

Και αυτό το ήξερε όμως όταν ανέλαβε. Έτσι θα την έβγαζε φέτος τη σεζόν ως τη λήξη της. Ήταν ξεκάθαρο και άντε να του έκαναν μία-δύο επιπλέον χειμωνιάτικες μεταγραφές που στο τέλος δεν έγιναν, αλλά και να γινόντουσαν τι… θα γινόταν; Με συμπληρωματικές ενισχύσεις θα άλλαζε το «φιλμ» που παρακολουθούμε; Όχι. Με τίποτα ασφαλώς.

Εδώ ο Κέβιν Μιραλάς επέστρεψε για να κάνει τη διαφορά και προσωρινά τουλάχιστον η μόνη διαφορά που κάνει είναι η απογοητευτική σύγκριση με τον… προηγούμενο εαυτό του.

Και για να επανέλθω: Ότι δεν ελκύεται ο Όσκαρ Γκαρθία από τα πρόσωπα που συνθέτουν το ερυθρόλευκο δυναμικό προκύπτει από το γεγονός των επιλογών του.

Κάθε αγώνα αλλάζει την 11άδα. Δεν έχει υπάρξει ούτε μια φορά στη δίμηνη θητεία του στην Ελλάδα που να επέλεξε το ίδιο σχήμα! Τριπλή παραλλαγή στο ΠΡΟΠΟ να παίξεις τις προθέσεις του για το αρχικό σχήμα… θα τη χάσεις! Δεν παίζεται ο άνθρωπος.

Ψάχνεται, δοκιμάζει, απορρίπτει, παλινδρομεί σε κάποιες περιπτώσεις, τροποποιεί, σταθερότητα μηδέν.

Έτσι όμως δεν οικοδομείς. Ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει. Όλο στο «μερεμέτι» να ‘σαι και τελειωμό να μην έχεις.

Και να έβγαιναν τα αποτελέσματα στο γήπεδο! Να έπαιρνες τα αποτελέσματα! Να ήσουνα μέσα στις διεκδικήσεις σου!

Τίποτα από αυτά και συν τοις άλλοις να μην παίζεις μπάλα. Να έχεις κουράσει τον κόσμο σου, να έχεις απογοητεύσει το κοινό σου, τη διοίκηση, τους πάντες.

Με αρνητικά ρεκόρ παντού. Επιθετικότητας, αμυντικής στατιστικής, τραγικών επιδόσεων στα ντέρμπι. Άκου 60 χρόνια πίσω. Από τη σεζόν 1959-60, πάνω από μισό ποδοσφαιρικό αιώνα για να ακριβολογούμε, είχε ο Ολυμπιακός να παρουσιάσει έναν τόσο τραγικό απολογισμό σε ντέρμπι. Με μία μόλις νίκη και αυτή να την έχει «πάρει» ο κόσμος, με 4 όλες κι όλες (κατά συνθήκη) τελικές προσπάθειες στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Και το νικητήριο τέρμα από στημένη φάση (κόρνερ) και την αποθέωση της καραμπόλας για να πάει η μπάλα στο βάθος της ασπρόμαυρης εστίας!

Όταν δεν κερδίζεις στα μεγάλα ματς. Όταν δεν νικάς ούτε τα «μικρομέγαλα» παιχνίδια με Ατρόμητο και Αστέρα, όταν σκοράρεις γενικά με το σταγονόμετρο, όταν τρως γκολ εύκολα και βλακωδώς σε πολλούς αγώνες, όταν είσαι αγύμναστος σαν ομάδα, όταν δεν δημιουργείς, δεν πατάς περιοχές, όταν έχεις πρόβλημα στο τρανζίσιον και την κυκλοφορία της μπάλας, στο passing game, παντού, δεν μπορείς να διεκδικείς τίποτα.

Ούτε το δίκιο σου καλά καλά. Ούτε να δικαιολογείσαι, ούτε καν δικαιούσαι να… διαμαρτύρεσαι, που σου αρπάζουν τις νίκες μετατρέποντας τα φάουλ σε πέναλτι εις βάρος σου!

Αυτό το χάλι θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή. Πρόεδρε πάρε σκούπα και φαράσι, αλλά πρώτα κινητοποίησε τις μπουλντόζες και τα… Caterpillar.

Η αλήθεια είναι, όπως αποδείχθηκε, ότι το πείραμα Γκαρθία πριν το καθοριστικό βιράζ της κούρσας, έγινε για καλό, αλλά βγήκε σε κακό.

Το ζητούμενο είναι: Θα εξακολουθήσουν και του χρόνου τα πειράματα και οι «αστοχίες υλικού» ή θα καταφύγουμε σε σιγουράτζες;

Και εν τέλει, ο Γκαρθία τι είναι; Σιγουράτζα ή πείραμα; Κανείς πάντως δεν νιώθει σίγουρος και ασφαλής μαζί του!

Το ξέρουμε όλοι.

- Υ.Γ. Για τους παίκτες και τους ευθύνες τους, θα τα πούμε στο επόμενο blog. Με μια πολύ πρόχειρη καταμέτρηση πάντως, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι κάπου 10-15 φεύγουν εύκολα αύριο το πρωί.

Με σκούπα. Και χωρίς φαράσι. Απαλλασσόμαστε από την παρουσία τους και ησυχάζουμε!