Όλα τούμπα στο Λιμάνι - Αρκετά με την πλέμπα, είναι για Ολυμπιακό επειδή είναι καλό παιδί;

Με τη συλλογιστική της γνώσης της ιδιόμορφης ελληνικής πραγματικότητας και της σημασίας χρωμάτων, εμβλημάτων και ιστορίας στον ελληνικό αθλητισμό, ούτως ώστε να νιώθει το «βάρος» της ερυθρόλευκης φόρμας ή φανέλας, ο καθένας φρέσκος στο Ρέντη, προπονητής ή ποδοσφαιριστής, που αναλαμβάνει το ρόλο να υπηρετήσει αυτόν τον τεράστιο αθλητικό οργανισμό και να ανταποκριθεί, ψυχή και σώμα, στα κελεύσματα και τις προκλήσεις – ρεαλιστικές πάντα και υπερβολικές κάπου κάπου – θα μπορούσαν να αναλάβουν τις τύχες της ομάδας και ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς και ο Σάββας Παντελίδης.

Ναι κι αυτός, ο τεχνικός του Αστέρα, που μετά τον Μανόλο Χιμένεθ που έφτιαξε μια καλή ομάδα, μια καλοκουρδισμένη μηχανή συνόλου, η οποία παίρνει το πρωτάθλημα με όχι τίποτα αξιοζήλευτα εργαλεία, είναι, δίχως άλλο, οι MVP προπονητές της σεζόν.

Διαβάστε επίσης...

Φοβερές απειλές από τον μάνατζερ του Οφόε προς Ολυμπιακό!

«Κανείς δεν το περίμενε από τον Μαρινάκη - Θα είχαν βγει στο απόσπασμα αν... - Μόνο 7 οι σίγουροι»

Αν ο Σέρβος είχε (και έχει) πολλούς υποστηρικτές στην κούρσα ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού, εντός και εκτός ΠΑΕ, στον κόσμο της ομάδας, λόγω της θαυμάσιας δουλειάς του στον Πανιώνιο – όπου αν θυμάστε επέκτεινε το έργο του Ουζουνίδη υπό αντίξοες συνθήκες γιατί είχαν φύγει παίκτες στο μεταξύ – και, μετέπειτα, στην Κύπρο και τον Ερ. Αστέρα, ξέροντας και καταλαβαίνοντας και από τη μακρά ποδοσφαιρική θητεία του στη χώρα μας, την οξύμωρη, ιδιαίτερη ελληνική «κούτρα», ένα λόγο παραπάνω να προτιμηθεί ο Παντελίδης που είναι και ατόφιος Έλληνας και τον διακρίνουν οι σπάνιες ξεροκεφαλιές της φυλής μας.

Και ο ένας και ο άλλος φάνταζαν αξιόλογες, ελπιδοφόρες περιπτώσεις για να χαράξουν τη νέα ερυθρόλευκη αρχή.

Έχω ξαναγράψει όμως ότι η πεποίθηση που επικρατεί στην πλατεία Αλεξάνδρας για την ελληνική προπονητική αγορά (και σ’ αυτή λίγο ως πολύ περιλαμβάνεται εκ των πραγμάτων και ο Μιλόγεβιτς αφού εδώ ανδρώθηκε και ξεπετάχθηκε στους πάγκους) και τη φιλοσοφία που τη διέπει για το ποδόσφαιρο, δεν κολακεύει τα μέλη της.

‘Επομένως, ειδικά από την ώρα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης το αποφάσισε να… βάλει μπουλντόζες, να ξηλώσει, να γκρεμίσει, να κάνει… shut down και να ξαναχτίσει εξ αρχής, η μπίλια θα έπεφτε έξω από το χάρτη της Ελλάδας.

Στην Ιβηρική, που εμπιστεύονται και αγαπούν – κατ’ άλλους επίμονα και υπερβολικά – στο λιμάνι, ανατίθεται και πάλι η δυσκολότερη αποστολή της αναστήλωσης της ομάδας.’

Σαν που ανέλαβε προ 8ετίας ο Βαλβέρδε, σ’ αυτή τη φάση περίπου βρίσκεται και αυτό το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός, μέσα από το γύρισμα των κύκλων που κάνει η ζωή.

Θέλετε τώρα να σας πω αν ο Πέδρο Μάρτινς είναι Ερνέστο; Αν επιτέλους ο νέος Πορτογάλος του ερυθρόλευκου πάγκου θα είναι, επιτέλους, ο νέος Μάρκο Σίλβα που ψάχνει απεγνωσμένα και χωρίς επιτυχία δύο χρόνια τώρα ο Ολυμπιακός;
Δεν είμαι μελλοντολόγος βέβαια για να διαβάσω την πορεία του Μάρτινς. Σάμπως για να τα λέμε όλα, όταν ο Μάρκο ήρθε στον Ολυμπιακό, είχε κάνει πρωταθλητισμό πιο πριν; Είχε επωμισθεί το βάρος μιας Πόρτο ή μιας Μπενφίκα;

Τον Σίλβα τον «έφαγε» το κοστούμι

Μια σεζόν έκατσε στον πάγκο της Σπόρτινγκ. Πήρε το Κύπελλο με τη μία, αλλά εκδιώχθηκε για αστείο λόγο: 4 μέρες, αφού κέρδισε το τρόπαιο, η Σπόρτινγκ ανακοίνωσε «Σίλβα τέλος», καθώς στον αγώνα με την ΦΚ Βιζέλα, δε φορούσε κοστούμι που φέρει το διακριτικό της ομάδας!

‘Εάν ήταν Μουρίνιο, ρωτάω, θα τον έδιωχναν γι’ αυτό το λόγο ή εκείνος θα γινόταν να είναι στον πάγκο και… με πιζάμες άμα γούσταρε;

Στον Ολυμπιακό ήρθε να φτιάξει όνομα ο Μάρκο Σίλβα, το ίδιο επιθυμεί και ο Πέδρο Μάρτινς. Σαν που συνέβη με τόσους άλλους. Προπονητές και παίκτες. Οι οποίοι αναδείχθηκαν, ξεπετάχθηκαν, εκτοξεύθηκαν άλλοι, μέσα από την αναγνώριση της δουλειάς και προσφοράς τους στους Πειραιώτες.’

Γιατί, λέτε, ότι ο Ερνέστο έφτασε να είναι στην Μπαρτσελόνα μόνο από την Αθλέτικ; Για να γίνουν όλα αυτά, σκαλί με σκαλί από τον Ολυμπιακό και τις δύο (ειδικά τη δεύτερη) επιτυχημένες θητείες του στην Ελλάδα δεν εξελίχθηκαν όλα τα καλά για εκείνον;

Να επισημάνω για τον Μάρτινς – αφού μονάχα κάτι εντυπωσιακά ανατρεπτικό νομίζω ότι θα χαλούσε τη δουλειά με τον Ολυμπιακό και σύντομα θα είναι στη χώρα μας για να σηκώσει μανίκια - ότι παρότι γράφεται κατά κόρον πως διέπεται από επιθετική φιλοσοφία, η δική μου πληροφόρηση από την Πορτογαλία επιμένει ότι είναι του κλασικού 4-2-3-1, με παιχνίδι μεν από τα άκρα, αλλά στον άξονα τηρεί σφιχτή διάταξη.

Οι δύο χαφ δηλαδή είναι κόφτες. Δεν παίζει με 6άρι και 8άρι, αλλά με αμυντικογενή κεντρικό μέσο (το 8άρι του), που ντουμπλάρει τον κλασικό αμυντικό χαφ σε παράλληλο στήσιμο, όταν η ομάδα αμύνεται.

‘Λέω ότι ο Μαρτίνς θυμίζει κάπως Ζαρντίμ στο αμυντικό συμμάζεμα και την ανασταλτική συμπεριφορά  όταν επιτίθεται ο αντίπαλος και σίγουρα πάντως, ο Ολυμπιακός το ψάχνει πολύ καιρό το σουλούπωμα στη θωράκιση του. Για να πάψει η επιθετική αναρχία που τον χαρακτήριζε, ειδικά φέτος, που όταν έβγαινε μπροστά ήταν πίσω βοήθα Παναγιά μου!’

Το ενθαρρυντικό είναι ότι ο σχεδιασμός ξεκίνησε επιτέλους φέτος πριν το Πάσχα, ένα μήνα πριν τελειώσει το πρωτάθλημα και μια τόσο αποτυχημένη σεζόν και αυτά είναι ήδη ενδείξεις ότι μέσα στις τόσες αποφάσεις έχει παρθεί και η προσωπική του ηγέτη και της διοίκησης του Ολυμπιακού να πάψουν πια και τα δικά τους λάθη για να καλυτερέψουν το συντομότερο πάλι, οι ερυθρόλευκες ημέρες.

• Οτζίτζα και Σεμπά… προβλεπόμενοι. Αναμενόμενες αποχωρήσεις. Οι επόμενοι; Πάμε παρακάτω, έχει μπόλικη «πλέμπα». Να καθαρίσει το κατακάθι. Και κάτι τέτοια περί «συνέπειας στις προπονήσεις» και «καλού παιδιού» που δεν δίνει δικαιώματα, να σταματήσουν, να πάψουν ως κριτήρια για να φορούν παίκτες σαν τον Πάρντο τη φανέλα του Ολυμπιακού. Τον πιστέψαμε, τον είδαμε, φτάνει. Δεν μπορεί παραπάνω. Ο Ολυμπιακός έχει άλλες απαιτήσεις. Πάνω και πολύ πάνω από τις ημιτελείς δυνατότητες του Κολομβιανού και πολλών ακόμα που υπάρχουν στο ρόστερ.

Σύμφωνοι, λογικό. Περιμένουμε πια τον Πέδρο Μάρτινς για τις (πολλές) οριστικές εκκαθαρίσεις.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, με υγεία, ειρήνη και αγάπη φίλοι αναγνώστες.