Τα δεδομένα είναι πασίγνωστα:

Πρώτον, νέος προπονητής είναι ο Πορτογάλος Μαρτίνς, με «ταβάνι» στο βιογραφικό του τη Γκιμαράες, άρα το ρίσκο είναι πασιφανές. 

Δεύτερον, αναμένονται εκτεταμένες αλλαγές στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Προμηνύεται άφιξη 13-15 καινούργιων παικτών! 

Τρίτον, αν δεν περάσουν οι «ερυθρόλευκοι» στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, μπορεί και να «ψαλιδισθεί» το μπάτζετ της νέας χρονιάς κατά 30 εκατ. ευρώ! 

Τέταρτον, μόνο ήσυχος δεν αισθάνεται ο Ολυμπιακός από τότε που μπήκαν στη ζωή του ο Γραμμένος, ο Περέιρα και συνακόλουθα εμφανίζονται κυρίαρχοι στο ποδοσφαιρικό στερέωμα ο Σαββίδης και ο Μελισσανίδης. 

Πέμπτον, οι Πειραιώτες προέρχονται από μια διαβολοσαιζόν, αποτυχημένη μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο. 

Έκτον, έχει ανεχθεί ο κόσμος του Ολυμπιακού το φετινό στραπάτσο και ταυτόχρονα το εκλαμβάνει ως «διάλειμμα» . Όμως, αν αποδειχθεί ότι πάει προς παράταση το «διάλειμμα», ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει πως θ’ αντιδράσει… 

Έβδομον, πολλοί θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για «δυσφήμηση» της αγωνιστικής προσωπικότητας του Ολυμπιακού. Όταν μεταπηδάς από Τζιοβάνι, Τζόρτζεβιτς, Ριβάλντο, Γεωργάτο, Μέλμπεργκ, Αβραάμ, Γκαλέτι, Μιλιβίγεβιτς, Μανωλά και τόσους άλλους παικταράδες σε… γατσούλια και… κουτάβια, είναι μοιραία και η απομείωση της ισχύος του ρόστερ. Έχουν λείψει οι δύο-τρεις ηγέτες εντός του αγωνιστικού χώρου και οι έντονες προσωπικότητες στ’ αποδυτήρια.  

Ασφαλώς, υπάρχουν ελαφρυντικά. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχει αφυδατωθεί οικονομικά, δεν διαθέτει πλέον τη σιγουριά του Τσάμπιονς Λιγκ και έχει κατρακυλήσει στα σκαλιά της απαξίωσης και της αναξιοπιστίας τούτη την τρέχουσα δεκαετία… 

Άρα, παιχταράδες, με την «ευκολία» που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού όπως οι προαναφερθέντες, δεν πρόκειται να ξαναδούμε στο εγγύς τουλάχιστον μέλλον. 

Ως εκ τούτου έχει «στενέψει» ο δρόμος του Ολυμπιακού και είναι αναγκασμένος να ανακαλύψει… παραδρόμους για να επανέλθει στην πρότερη θέση του και να πλησιάσει το επίπεδο ομάδων όπως η Μπενφίκα, η Πόρτο, ο Άγιαξ, η Αϊντχόβεν, η Μαρσέιγ, η Λειψία, η Σάλκε, η Λάτσιο, η Σεβίλλη, η Βιγιαρεάλ κ.ο.κ. 

Πέρα από αυτογνωσία και κόπο, αυτή η προσπάθεια θέλει και… τρόπο και ο βασικότερος συνυπολογισμός που οφείλουν να κάνουν οι «ερυθρόλευκοι» είναι ότι αυτός ο… τρόπος πρέπει να είναι συνυφασμένος με το DNA του Ολυμπιακού. Και συμπαθάτε με, τέτοιο DNA δεν μπορούν να εγγυηθούν τα… Βελγάκια, τα… Γαλλάκια και τα… Πορτογαλάκια!
 

Μόνο με έντονο Ελληνικό στοιχείο και από τις «κωλοπετσωμένες» αγορές της Λατινικής Αμερικής, θα ξαναφτιάξει ο Ολυμπιακός «χημεία» νικητή και πρωταθλητή. Μόνο τότε, αν δηλαδή το «μέταλλο» είναι σκληρό, θα ελπίζει βάσιμα ο Θρύλος ότι θα καταφέρει ν’ απομειώσει το ρίσκο της πρόσληψης του Μαρτίνς… Ειδάλλως, στον ίδιο λάκκο θα πέσει κι αυτός, όπως συνέβη με τον Χάσι, το Λεμονή και τον Γκαρσία…