Ήρθε και ο Ταϊλανδός λοιπόν. Και θα τα πει -μαζί με τον… συνοδό του τον οποίο κανείς δεν ξέρει πως και ποιος είναι- σήμερα με τον Αλαφούζο.
Μπορεί και να τα βρουν μπορεί και όχι. Το θέμα όμως είναι να ξέρουμε τι πάνε να βρούνε, ποιο το αντικείμενο και με τι προοπτική.
Διαβάστε επίσης...
Η διαπραγμάτευση έχει να κάνει με το σε ποιον θα ανήκει πλέον ο Παναθηναϊκός. Η πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ δηλαδή.
Κι αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο. Το οποίο όμως δεν είναι και το ουσιαστικό.
Το ουσιαστικό είναι ο Παναθηναϊκός και το τι θα σημαίνει γι' αυτόν το ποιος θα έχει τις μετοχές του από δω και πέρα και ποιος θα τις διαχειρίζεται.
Κι εδώ είναι που έχουμε… θέμα ως Παναθηναϊκός αδέρφια.
Μέσα στην τούρλα λοιπόν, της αγωνίας να αποφευχθεί ο υποβιβασμός -έστω και στα χαρτιά που αποτελεί την έσχατη ξευτίλα- για τον Παναθηναϊκό, οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν τι ουσιαστικά επισημοποιήθηκε με την προχθεσινή απόφασης της Σούπερ Λίγκα και εφ' όσον φυσικά την εγκρίνει και τυπικά η ΕΠΟ όπως αναμένεται.
Και δεν το κατάλαβαν γιατί δεν τo είπε και κανένας.
Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ απλά πια και δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός και με τη βούλα πλέον είναι η… χαρά του τζάμπα πρόεδρου ή των τζάμπα προέδρων αν προτιμάτε καθώς βλέπω και πολλούς να παρελαύνουν από δω και πέρα.
Το έφεραν από δω, το έφεραν από εκεί και τελικά το πήγαν εκεί που ήθελαν το πράγμα οι απελευθερωτές και οι τζάμπα εκτοξευτές με τα γιουσουφάκια τους σε εξέδρα και ΜΜΕ.
Κι έφτιαξαν ένα Παναθηναϊκό, που πλέον για να τον έχεις και πολύ περισσότερο να τον διοικείς, δεν χρειάζεται να βάλεις λεφτά.
Ακριβώς έτσι.
Είτε αλλάξει χέρια, είτε όχι, ο Παναθηναϊκός καταδικάστηκε πλέον να αποτελεί μια ομαδούλα της σειράς, από την οποία -και απ’ αυτούς που την έχουν επομένως- το μόνο που απαιτείς πια είναι να μην πέφτει και… αν γίνεται φυσικά να μη χρωστάει και μας τρώνε οι έγνοιες και οι αγωνίες.
Και με το συμπάθιο βέβαια για τους κάθε λογής εμπνευστές αυτής της κατάστασης, αλλά με τα δεδομένα όπως είναι τώρα στον Παναθηναϊκό και όπως διαμορφώθηκαν μετά και την προχθεσινή απόφαση, τον Παναθηναϊκό τον παίρνω ακόμα και… εγώ παρέα με τους κολλητούς μου. Και πάντως αν δεν τον παίρνω, σίγουρα μπορώ να κάνω τον πρόεδρό του, χωρίς κανένα κόστος και αντίθετα με… πάμπολλα οφέλη.
Και μην ανησυχείτε. Λόγια και εκατομμύρια ξέρω και εγώ να σκορπάω στο μιλητό. Οι άλλοι δηλαδή που το έκαναν μέχρι τώρα πιο έξυπνοι ή πιο ικανοί ήταν;
Δηλώνω λοιπόν, πως αν μου τον δώσουν ή με κάνουν πρόεδρό του, έχω σκοπό να δαπανήσω περίπου… 500 εκατομμύρια για να κάνω τον Παναθηναϊκό μεγάλο, μεγαλύτερο από τη… Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα και θα κάνω τον Αμπράμοβιτς να μοιάζει ζητιανάκι μπροστά μου.
Βέβαια όλα αυτά, δεν μπορώ αυτή την στιγμή να τα κάνω γιατί έχω τον Παναθηναϊκό με… απαγόρευση μεταγραφών. Θέλω δηλαδή να… ξοδέψω χρήμα με ουρά, αλλά… δεν μ’ αφήνουν.
Α και να μην το ξεχάσω. Εκεί που πραγματικά θα τον εκτοξεύσω, είναι και αν μου φτιάξουν ένα έτοιμο γηπεδο στο Βοτανικό κατά προτίμηση ή αν δεν μπορούν βολεύομαι και στο Γουδί ή όπου μπορούν καλύτερα αυτοί που θα μου το χαρίσουν.
Δυστυχώς μη γελάτε. Καθώς μπορεί να φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, αλλά θα τα βλέπετε στην ημερήσια διάταξη από δω και πέρα και σε… συνέχειες, ακόμα και με… διαφορετικά πρόσωπα.
Είπαμε, άργησαν είναι η αλήθεια δέκα χρονάκια, αλλά την έκαναν… σωστά τη δουλειά τα παιδιά και οι… υπεργολάβοι τους