Ποιος κολλητός του Βασιλακόπουλου έχει «τ’ άντερα» να του πει «παραιτήσου»;

Παραίτηση: Η εκούσια αποχώρηση κάποιου από μια θέση, μια υπηρεσία ή εγκατάλειψη κάποιου αξιώματος που κατέχει.

Δύσκολο πράγμα η παραίτηση και πιο δύσκολο, όταν κάποιος θεωρείται πετυχημένος και έχει μάλιστα συμπαγές αντικειμενικό υπόστρωμα η παραδοχή αυτή.

Διαβάστε επίσης...

Ποιος Λέμα και Μολέντο; Έκπληξη με... άγνωστο στόπερ - Μεταγραφή Μαρινάκη που θα προκαλέσει ντόρο!

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δικαιούται κάλλιστα να «δει» το πρόσωπό του στο εν λόγω λήμμα της Ελληνικής γλώσσας. Γνώρισε τι εστί κολοφώνας δόξας. Ανέβηκε όλα τα σκαλιά της επιτυχίας. Αλλά, ευρισκόμενος στο κεφαλόσκαλο της, δεν απέφυγε κι αυτός το αρνητικό τίμημα της αλαζονείας και της αυταρχικότητας.

Αλήθειες να λέμε. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι ο κορυφαίος παράγοντας που ανέδειξε το Ελληνικό μπάσκετ κι ένας από τους κορυφαίους στην Ευρώπη και τον κόσμο. Η αλματώδης ανάπτυξη της Ελληνικής καλαθόσφαιρας καταξιώθηκε στις ράγες του δικού του οράματος. Ό,τι κι αν πιστωθεί στον Βασιλακόπουλο, το δικαιούται. Δεν είναι σκοπός του παρόντος σημειώματος η λεπτομερής απαρίθμηση των επιτευγμάτων του. Όλοι, άλλωστε, γνωρίζουν ότι είναι τεράστιο το χρέος του Ελληνικού μπάσκετ στο πρόσωπο του. Νυν και αεί.

Ούτε πρόθεση μου είναι ένα πρόωρο... μνημόσυνο. Να ζει και να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής και να τα χιλιάσει.

Δυστυχώς, όμως, οι γύρω του δεν του έχουν μιλήσει για τον πανδαμάτορα χρόνο. Ντρέπονται; Φοβούνται;

Όπως και να 'χει, κάθε σώφρον σκέφτεται ότι τούτη η μεγάλη μορφή του μπάσκετ πρέπει να προφυλαχθεί από τη φθορά του χρόνου. Γιατί ουσιαστικά πρόκειται για διαφύλαξη της υστεροφημίας του. Κι αφού, οι «άλλοι», είτε φοβούνται, είτε ντρέπονται να του υπενθυμίσουν ότι το λήμμα παραίτηση είναι σύμφυτο με τη μεγαλοσύνη των σπουδαίων ανδρών, οφείλει να αποδείξει ο ίδιος ότι η ματαιότητα ενός στερνού πείσματος δεν είναι δυνατόν να υπονομεύσει το δημιούργημα του.

Το Ελληνικό μπάσκετ βρίσκεται σ' ένα καλό επίπεδο. Ωστόσο -δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία- ο Βασιλακόπουλος του 2018 αποτελεί ανασχετικό παράγοντα της περαιτέρω αναβάθμισης του αθλήματος. Βασιζόμενος στην προσφορά του, παρασύρθηκε. Και ως γνωστόν η μεροληψία είναι κατακριτέα...

Είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει φρικτά παράπονα από τον ισχυρό άνδρα του μπάσκετ και δεν θα ησυχάσει αν δεν «τον βγάλει από τη μέση».

Όμως, η παραίτηση Βασιλακόπουλου δεν είναι ζήτημα της οξυγώνιας οπτικής των «ερυθρολεύκων». Είναι κάτι ευρύτερο, που ανάγεται στο εγγύς και απώτερο μέλλον και την εγχώρια και διεθνή εξελικτική προοπτική του αθλήματος.

Έκανε πολλά καλά στο μπάσκετ ο Βασιλακόπουλος, αλλά και δεν κατάφερε να εξουδετερώσει ένα χρόνιο μικρόβιο καχυποψίας, που κατατρώει, κακά τα ψέματα, τα σωθικά του αθλήματος. Είτε ισχύει, έστω και καθ' υπερβολή κάτι τέτοιο, είτε όχι, σημασία έχει ότι το σπέρμα αυτό δεν πρόκειται ποτέ να ξεριζωθεί. Και θα είναι εν τέλει άδικο να επικαλύψει την προσφορά του Γιώργου Βασιλακόπουλου στο μπάσκετ.

Κοντολογίς: Παραίτηση, κατ' εφαρμογή της σύγχρονης εκδοχής του λήμματος, όπως την περιγράψαμε στην αρχή του σημειώματος μας. Γιατί υπάρχει και η αρχαία: Παράκληση για απαλλαγή από το κακό. Μια παράκληση που δεν την αξίζει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. Ας το σκεφτεί...