Τέσσερα είναι τα συμπεράσματα που εξάγονται από τη διαφωνία και τη ρήξη (;) -κατά 'κει πάμε και δεν προκύπτει από κάπου αισιοδοξία για εκτόνωση της κατάστασης με χάραξη κοινής γραμμής για το καλό του επαγγελματικού ποδοσφαίρου- Λίγκας και υπουργείου Αθλητισμού για το άμεσο και προσεχές μέλλον του πρωταθλήματος των «μεγάλων»:
1) Η απροκάλυπτη απόφαση (και όχι απλά πρόθεση) του κ. Βασιλειάδη και της πολιτείας να «διαφεντέψουν» το ποδόσφαιρο, παρακάμπτοντας το Συνεταιρισμό, τις ΠΑΕ και, εν κατακλείδι την UEFA και την FIFA, καθώς εδώ πρόκειται για καταστρατήγηση των διεθνών κρατούντων.
Διαβάστε επίσης...
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που υπάρχει -δεν παρατηρείται μόνο διότι δεν αναφερόμαστε σε απλή πρόθεση, το τόνισα και παραπάνω, από τη στιγμή που στο χοντρό παιχνίδι έχει τεθεί δίλημμα: «Ή αυτό που λέμε εμείς ή καθόλου και… κόψτε το λαιμό σας»!- σαφέστατη παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.
Και, μάλιστα, μέσω εκβιαστικής μεθόδου: Θα βρουν τηλεοπτική στέγη οι «ορφανές» ΠΑΕ και θα επιβιώσουν με χρήματα που θα εκταμιευθούν από δημόσιο κονδύλι του υπουργείου Οικονομικών (άκου τώρα! Ο πολίτης εν ολίγοις θα… τσοντάρει, σάματις του περισσεύουν κιόλας, για τη βιωσιμότητα των ομάδων που δεν έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο!) εφόσον άπαντες κάτσουν κλαρίνο στην πρόταση του υπουργού.
Στο συγκεκριμένο σχέδιο που έχει επεξεργαστεί με τους φωστήρες του, τριγύρω, χωρίς να θέλει καν να κάτσει να ακούσει την αντιπρόταση της Superleague.
Και μην πείτε, πώς το λες αυτό, αφού έχει κλειστεί νέα συνάντηση τη Δευτέρα με τον καινούργιο πρόεδρο της Λίγκας, γιατί όλα δείχνουν ότι το ραντεβού γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Για να έχουμε να λέμε, αλλά και για να τους τρίξει τα δόντια ο κ. Βασιλειάδης, επαναλαμβάνοντας σε αυστηρούς τόνους: «Άμα θέλετε»…
Εμμένοντας στο δικό του σχέδιο, δίχως διάθεση διαπραγμάτευσης και πραγματικής διάθεσης σύμπλευσης όλων για το καλό του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
2) Τα περί εκβιασμού της πολιτείας στη Superleague, δεν τα συμπεραίνουμε εμείς, δεν τα ισχυριζόμαστε καθ’ υπερβολή. Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έκανε χρήση του όρου, χρησιμοποιώντας τον ως τίτλο στην επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε την Παρασκευή, όταν αναγκάστηκε, εκ των διαμορφωμένων από το τελεσίγραφο του κ. Γ. Βασιλειάδη, συνθηκών, μέχρι και να ταχθεί υπέρ της διοικητικής γραμμής της Λίγκας (του υποστηριζόμενου από τον Ολυμπιακό, προέδρου Βαγγέλη Μπαταγιάννη) με τις φράσεις: «Το δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση είναι εκβιαστικό. Εκβιάζει τις ομάδες και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ το ψηφίζει μην έχοντας άλλη εναλλακτική λόγω των ζημιών που θα υποστούν οι μικρές ομάδες». Και τα είπε όλα…
3) Η ολομέτωπη επίθεση του Κυπελλούχου προς τον υφυπουργό και την πολιτεία προκαλεί νέες απορίες στο πανελλήνιο για το κατά πόσο εξακολουθεί ο Ιβάν Σαββίδης να είναι ο «εκλεκτός» επιχειρηματίας της κυβέρνησης. Και μιλώ για «νέες», διότι οι προηγούμενες -πολύ μεγάλες κιόλας και τούτες εδώ τώρα είναι προς επίρρωση- είχαν εκφραστεί προ ολίγων ημερών με επίκεντρο την αποχώρηση από τους ΑΝΕΛ του κ. Λαζαρίδη, μέσω non paper του Μαξίμου, το οποίο απέδιδε τη συγκεκριμένη κίνηση σε «συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, λειτουργώντας για λογαριασμό Μητσοτάκη απεργάζονται εδώ και καιρό σχέδιο νέας αποστασίας». Και καλά στον Πειραιά, για τον Ολυμπιακό, τον Μαρινάκη. Το γνωρίζουμε πια αυτό. Αυτοί φταίνε πάντα για όλα. Εδώ οι κυβερνώντες έγραψαν για συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στη Θεσσαλονίκη. Και δεν εννοούν βέβαια τον… θείο Βάνια, ούτε τον βιομήχανο του εργοστασίου παραγωγής των τριγώνων Πανοράματος!
Για τον ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ φωνάζει, προφανώς, το… νιαούρισμα στα κεραμίδια.
4) Έτσι όπως είχε «φτιάξει» το πλαίσιο και είχε σκηνοθετήσει τη δρομολόγηση του σχεδίου του ο κ. Βασιλειάδης, πληροφορούμαι ότι… του ήρθε άλλο κακό την Παρασκευή. Σοκαρίστηκε από την απόφαση της Λίγκας για τις 16 ομάδες και μετέπειτα 14 από του παραχρόνου στην 1η Εθνική.
Φυσιολογικό. «Άδειασμα» έφαγε, «χυλόπιτα» του έριξαν από τη Superleague και το φυσάει και δεν κρυώνει.
Γιατί και να ήθελε να υπαναχωρήσει υπό τη διαμορφωθείσα από εκείνον κατάσταση, αδυνατεί να το κάνει. Θα μείνει πολιτικά εκτεθειμένος πια.
Γι' αυτό και εν κατακλείδι γιατρειά δε βρίσκουμε σε τίποτα σ’ αυτό τον τόπο. Για τι πρόοδο, για ποιο συμμάζεμα του ποδοσφαίρου μιλάμε, τι ονειρευόμαστε αφού δεν τα βρίσκουμε ποτέ ακόμα και όταν κινούμαστε γύρω από τα συντρίμμια του οικοδομήματος, που υποτίθεται ότι μας «καίει» και μας απασχολεί όλους. Ενωμένους!
* ΔΕ ΓΡΑΦΩ κανένα συμπέρασμα από τα τρία γκολ στο πρώτο φιλικό του Ολυμπιακού. Ούτε για την γκολάρα του Φορτούνη, ούτε για τα δύο τέρματα του Γκερέρο (το εκπληκτικό του φάουλ και την όλη κίνηση του στο δεύτερο σκοράρισμα του Ισπανού εναντίον της Βάτενς, που πάσαρε, μοίρασε και έτρεξε ακολούθησε τη φάση, έγινε σέντερ φορ και πηδώντας στα ουράνια κάρφωσε με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα) ούτε για το «θρασύ», γεμάτο παιχνίδι του Μαντί Καμαρά που άφησε πολλές υποσχέσεις.
Και δεν το κάνω γιατί είναι πάρα πολύ νωρίς, γιατί ο αντίπαλος ήταν κλάσης… μπυραρίας σχεδόν και γιατί ο Ολυμπιακός του Ζέεφελντ σε πρόσωπα δεν θα έχει καμία σχέση με τον Ολυμπιακό της 9ης Αυγούστου (Europa). Εξυπακούεται και σε εικόνα. Από πολλές πλευρές…
* ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ, όταν μια ομάδα σαν την Αργεντινή και ένας super star σαν τον Μέσι μένουν εκτός νυμφώνα, δεν είναι καλό, γιατί είναι εμπορική αποδυνάμωση του τουρνουά. Όπως ήταν που έφυγε τόσο νωρίς η Γερμανία.
Ωστόσο δεν ήταν για τίποτα παραπάνω τελικά αυτή η Αλπμισελέστε. Δεν ήταν ομάδα. Δεν παρουσίασε κάτι αξιόλογο ομαδικά αυτός ο περίεργος ο Σαμπάολι.
ΤΙ ΠΑΙΧΤΑΡΑ ο πιτσιρικάς ο Μπαπέ! Ο Θεός να το έχει καλά το παλικάρι, θα ασχολούμαστε για πολλά χρόνια μαζί του!