Παναθηναϊκός: Όσο γρηγορότερα και όσο καλύτερα κατανοήσουν όλοι τις αντικειμενικές συνθήκες και δυνατότητες που υπάρχουν στον Παναθηναϊκό, τόσο το καλύτερο και για τους ίδιους και για τον ίδιο τον σύλλογο.

Το είπε και μάλιστα ευθέως ο Νταμπίζας στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου, αλλά μάλλον είναι πολλοί ακόμα αυτοί που δεν κατάλαβαν, ούτε τι άκουσαν, ούτε τι είπε ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού.

Δεν είναι κανονική ομάδα ακόμα λοιπόν ο Παναθηναϊκός.

Και επομένως δεν μπορεί να συμπεριφερθεί σαν τέτοια σε μια σειρά θέματα και ζητήματα που παρουσιάζονται μπροστά του, είτε αυτά αφορούν στο παρόν και το άμεσο μέλλον αυτής της ομάδας, είτε έχουν να κάνουν με τον πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και προοπτική της.

Κι αυτό δεν αλλάζει, όσο καλή δουλειά κι αν γίνεται στο ποδοσφαιρικό τμήμα, όσο καλά κι αν θα είναι τα αποτελέσματα και από δω και πέρα.

Απ’ αυτή την άποψη, αυτά που βλέπω, ακούω και διαβάζω σε σχέση κυρίως με την χειρισμό μιας σειράς θεμάτων που έχουν να κάνουν με μεταγραφές ή ανανεώσεις συμβολαίων που τελειώνουν το καλοκαίρι, ειλικρινά είναι τα ακούς βερεσέ και να μην δίνεις καμιά σημασία.

Δεν περνάει τίποτε από το χέρι του Παναθηναϊκού, δεν περνάει τίποτε από το χέρι των ανθρώπων που καλούνται να χειρισθούν τις αντίστοιχες περιπτώσεις κα συγκεκριμένα του Νταμπίζα κυρίως αλλά και του Δώνη.

Όλα εξαρτιούνται από το πόσες άλλες δυνατότητες και προτάσεις έχουν οι παίκτες που έχει στο στόχαστρό του ο Παναθηναϊκός και από το πόσες προτάσεις ή προοπτικές έχουν στα χέρια τους οι παίκτες με τους οποίους πρέπει να συζητήσει για ανανέωση των συμβολαίων τους ο Παναθηναϊκός.

Καλείται να ξεπεράσει ακόμα και την ίδια την πραγματικότητα ο Νταμπίζας προκειμένου να πετύχει το καλύτερο δυνατό και στις δύο περιπτώσεις.

Καθώς στα χέρια του κρατάει ελάχιστα -για να μη πω και κανένα- χαρτιά τα οποία θα μπορεί να ρίξει στο τραπέζι και να κάνει την παρτίδα να γείρει προς το μέρος του Παναθηναϊκού.

Αντικειμενικά το μόνο ισχυρό ακόμα χαρτί με το οποίο πάει σε όλες αυτές τις συζητήσεις ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού, είναι απλά η ιστορία, το όνομα, η φανέλα και η όποια δυναμική εκπέμπει ακόμα ο σύλλογος.

Μόνο αυτά και τίποτε άλλο, καθώς σε οικονομικό επίπεδο και ακόμα περισσότερο σε επίπεδο «σιγουριάς σε βάθος χρόνου», δεν μπορεί να προσφέρει και πολλά πράγματα.

Από κει και πέρα κατά πόσο όλα τα προηγούμενα, μπορούν να αντισταθμίσουν αυτή την απουσία οικονομικών «επιχειρημάτων» που δεν έχει την δυνατότητα να προσφέρει ο Παναθηναϊκός, είναι όντως ένα στοίχημα, το οποίο όμως καλείται να τζιράρει με εντελώς αντίξοες συνθήκες ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού.

Κακά τα ψέματα, όσο κι αν ο Παναθηναϊκός παραμένει σαν αίσθηση ένας από τους μεγαλύτερους και ιστορικότερους συλλόγους της χώρας, κανείς δεν μπορεί να πείσει και πολύ περισσότερο να κατηγορήσει κάποιον ποδοσφαιριστή –ακόμα κι αν αυτός προέρχεται από τα σπλάχνα του συλλόγου- να αγνοήσει το προσωπικό του συμφέρον και την προοπτική ή τα όνειρα που έχει στην καριέρα του.

Απ’ αυτή την άποψη, τα δεδομένα είναι απλά.

Σε ότι έχει να κάνει με τις μεταγραφές, είτε αυτές αφορούν σ’ αυτή την μεταγραφική περίοδο, είτε έχουν να κάνουν με τον γενικότερο προγραμματισμό εν όψει και της νέας σεζόν, ο Παναθηναϊκός αντικειμενικά μπορεί να απευθυνθεί με ελπίδες να αποσπάσει το «ναι» μόνο σε ποδοσφαιριστές που δεν έχουν κάτι άλλο στα χέρια τους ή έχουν μείνει στα αζήτητα από τους συλλόγους στους οποίους ανήκουν.

Το ότι μπορεί ακόμα και μέσα σε τέτοιες συνθήκες να βρεις κάτι καλό που θα βοηθήσει την ομάδα, προφανώς και ισχύει.

Αλλά άλλο τόσο προφανώς, ισχύει και το ότι οι συγκεκριμένες συνθήκες δεν είναι και ότι το καλύτερο για αυτόν που θα χειρισθεί τις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και σε σχέση με τους ποδοσφαιριστές που θέλει να κρατήσει στον κορμό του ο Παναθηναϊκός.

Θα πρέπει αυτά τα παιδιά, να μην έχουν καμιά άλλη καλή πρόταση στα χέρια τους και καμιά ελπίδα για μεγάλη καριέρα, για να μπουν στην διαδικασία να συζητήσουν και πολύ περισσότερο να «σκεφτούν και να παζαρέψουν» οποιαδήποτε πρόταση από τον Παναθηναϊκό.

Καθώς καλό είναι πια, να συνειδητοποιήσουν και οι πιο αφελείς, ότι ο Παναθηναϊκός έπαψε πια να αποτελεί «στόχο» για κάθε ποδοσφαιριστή και έχει μετατραπεί σε ένα σκαλοπάτι στις όποιες φιλοδοξίες –αγωνιστικές και οικονομικές- έχει στην καριέρα του.

Ναι μεν… ελκυστικό και πολλά υποσχόμενο σκαλοπάτι, αλλά πάντως σίγουρα σκαλοπάτι, σίγουρα… αφετηρία και σταθμός και όχι το… τέρμα και ο στόχος στις προοπτικές του.

Έτσι έχουν τα πράγματα και οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση ακόμα και από τους ίδιους τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού, ακόμα και αν έχει προσωρινά… επιτυχή κατάληξη, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι στο τέλος της ημέρας θα καταλήξει να είναι απλά ένα ακόμα επεισόδιο στο σήριαλ της προσπάθειας για… εξυγίανση πάσης φύσεως στον Παναθηναϊκό.

Με βάση αυτά, η στροφή προς τις Ακαδημίες, η ακόμα μεγαλύτερη αξιοποίησή τους και η συνειδητοποίηση όμως ταυτόχρονα ότι όλο αυτό μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποτελεί «λύση της μια σεζόν» που θα πρέπει να έχει έτοιμες τις εναλλακτικές περιπτώσεις, είναι μονόδρομος για τον Παναθηναϊκό.

Και με βάση αυτό που ξεκάθαρα είπε ο Νταμπίζας, ότι δηλαδή αυτή η προσπάθεια εξυγίανσης θα γίνει με πλάνο σε βάθος τριετίας, καλό είναι και να τα έχει και ο κόσμος υπ’ όψιν του όλα αυτά, αλλά και να τα έχουν διαρκώς στο νου τους οι ίδιοι οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού και ιδιαίτερα αυτοί που παίρνουν αποφάσεις και χειρίζονται όλα τα σχετικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «"Μπαμ" από Εμμανουηλίδη - Είναι νέος Μπεργκ - Θα πέσουμε κατηγορία με Παϊρόζ!»

 

Νίκος Νταμπίζας Παναθηναϊκός Superleague