ΠΑΣ Γιάννινα - Ολυμπιακός: Θα ταυτιστώ με μια έκφραση κλισέ για το «πρωτοσέλιδο» της νίκης των Ερυθρολεύκων στους Ζωσιμάδες: Η ανάσταση του Λάζαρου.

Κάποιοι νόμιζαν ότι αυτό ήταν και… μας τελείωσε ο Χριστοδουλόπουλος. Αμ, δε!

Σύμφωνοι, το αποδεχόμαστε αναγκαστικά όλοι με βάση την ηλικία μας, το βιολογικό ρολόι είναι αδιάψευστο, είναι αμείλικτο. Και στον Ολυμπιακό δεν υπήρχε κανείς που να πίστευε ότι ο διεθνής επιθετικός θα ξανάκανε την περσινή σεζόν του στην ΑΕΚ.

Αυτά… μια φορά γίνονται. Οι τελευταίοι μήνες της ζωής του Χριστοδουλόπουλου με τα κιτρινόμαυρα ήταν η μυθική όψη των ονείρων του. Το ζενίθ, το ωραιότερο απόσταγμα της μεστωμένης διαδρομής του στα γήπεδα.

Θα ήταν και «αφύσικο», ένα χρόνο μετά, να επαναλάμβανε τα ίδια «ανδραγαθήματα». Όμως άλλο αυτό και άλλο να θεωρούν ορισμένοι (στην παλιά του ομάδα κατά κόρον, προσεγγίζοντας με εκδικητικό τόνο τη φυγή του για τον Πειραιά) ότι άδειασε το ρεζερβουάρ.

Ο Λάζαρος ξεκίνησε δυνατά στον σύλλογο της καρδιάς του το περασμένο καλοκαίρι, έκανε αγωνιστική κοιλιά, του βγήκε ο τραυματισμός πριν τις γιορτές στο δρόμο, αλλά επειδή είναι εγωιστής, επαγγελματίας, παθιασμένος με αυτό που κάνει και «αρρωστάκι» με τον Θρύλο, η θερμή, ουσιαστική επάνοδος του θα ήταν μόνο ζήτημα χρόνου.

Κι αυτό δεν καθυστέρησε ιδιαίτερα. Όχι πως στα Γιάννινα έκανε κανένα σούπερ ματς. Μέτριος ήταν. Λίγο ανώτερη η απόδοση του από την περασμένη Κυριακή, στη Λιβαδειά. Είχε όμως το γκολ.

Μεγάλη υπόθεση για κάθε επιθετικό -κι ας μην πρόκειται για τον εξ ορισμού σκόρερ- να βρίσκει δίχτυα μετά από τόσους μήνες! Πέντε ήταν αυτοί! Από τον Αύγουστο είχε να βάλει γκολ στο πρωτάθλημα!

Και τι γκολ! «Σεντερφορίσιο» που λέει ο Αλέφαντος. Με καταπληκτικό άλμα, επιτόπιο εν πολλοίς, ζυγισμένη, στοχευμένη, δυνατή, «καλλιτεχνική» κεφαλιά από ένα σημείο που υλοποιούν φάσεις οι κλασικοί στράικερ.

Και δεν αφορούσε το τρίτο ή το τέταρτο τέρμα μιας ευρείας επικράτησης των Πειραιωτών. Ήταν το «χρυσό», το γκολ που έδωσε τη νίκη στην ηπειρωτική πρωτεύουσα.

Θεωρώ ότι η... τρέλα του Λάζαρου  ξαναγύρισε στην πιο κατάλληλη στιγμή. Τώρα που ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κυνηγάει ένα «τρένο ΠΑΟΚ» που τρέχει ασταμάτητα και επομένως δεν υπάρχει περιθώριο για τους ερυθρόλευκους ούτε για… μισή στάση, θέλει την εμπειρία και την κλάση, το φορμάρισμα ορισμένων παικτών του -όπως ο Λάζαρος, εννοείται ο Κώστας Φορτούνης που ούτως ή άλλως είναι το βαρόμετρο της απόδοσης σαν που ήταν για πολλά χρόνια ο Τζόλε, αυτό είναι φέτος ο αρχηγός, αλλά και ο Ποντένσε, ο Γκιλιέρμε που ήταν εξαιρετικός πάλι το Σάββατο- για να αντέξει στις υψηλότατες πιέσεις.

Μη γελιόμαστε, θα το επαναλαμβάνω διαρκώς: Οι ελπίδες είναι απειροελάχιστες. Ωστόσο είσαι Ολυμπιακός και θα «πέσεις» σαν Ολυμπιακός. Αυτό. Το καταλαβαίνουν τι σημαίνει και οι εχθροί του!

- ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ της νίκης επί του ΠΑΣ ήταν η αποτελεσματικότητα των Ερυθρολεύκων. Βελτιωμένοι κατά πολύ στη συστοιχία τελικών προσπαθειών και ουσίας. Οι συνολικές φάσεις προς την εστία για τους νικητές ήταν 9. Οι βασικές στιγμές όμως που θα μπορούσαν να σκοράρουν δεν ήταν παραπάνω από 4-5. Και οι δύο από αυτές έγιναν γκολ. Μια χαρά από αυτής της πλευράς. Για να έκανε τις πολλές του τελικές, κλασικά φέτος, δεν είχε σύμμαχο βεβαίως τον αγωνιστικό χώρο. Δράμα πάλι αυτό το γήπεδο. Ιδίως στο β’ μέρος που πατήθηκε καλά από τις τάπες τόσων παπουτσιών για πολλά λεπτά.

- Ο ΒΟΥΚΟΒΙΤΣ όσο καλός κεντρικός αμυντικός να είναι, αν σπάει τα κοντέρ της γκάφας με τα αυτογκόλ, πόση εμπιστοσύνη να του έχεις! Πόση ασφάλεια να νιώσει ο γκολκίπερ πίσω του ότι δεν θα τον εκθέσει σε ευκαιρία του αντιπάλου! Εδώ… στέλνει την ομάδα του απευθείας για σέντρα!

Μα, τρία αυτογκόλ σε ελάχιστους μήνες, στην ίδια σεζόν και… με όλους τους τρόπους! Και ευχέλαιο να σκεφτεί να κάνει ο Σέρβος, που είναι και χριστιανός ορθόδοξος, θα τον… σώσει; Πολύ αμφιβάλλω.

Σαν τους τερματοφύλακες είναι ο Βούκοβιτς στο πλαίσιο μιας συνολικής κριτικής περί του ατόμου του. Όταν ο γκολκίπερ έχει δεχθεί 4 γκολ, δεν πάει να έχει κατεβάσει τα ρολά σε κάθε άλλη φάση του επιθετικού καταιγισμού των αντιπάλων, διακριθέντα δεν τον γράφεις στην εφημερίδα. Απαράβατος δημοσιογραφικός κανόνας. Τελεία.

- ΥΠΟ ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, τον Ομάρ δεν τον διαπραγματεύεσαι να τον δώσεις. Τώρα ειδικά. Εκτός πάντα φυσικά αν σου ρίξουν χρυσάφι στα πόδια. Εφόσον αληθεύει η πρόθεση της Σέλτικ να «στάξει» 3 εκατομμύρια και να παραχωρήσει και τον Ντέντρικ Μπογιάτα, που είναι για μένα ένας πολύ πιο αξιόπιστος στόπερ από αυτούς που διαθέτει το ερυθρόλευκο ρόστερ, ίσως και να προχωράς τώρα να πεις το «ναι» για να φύγει ο Ελαμπντελαουί. Ο οποίος βρίσκεται και σε παρατεταμένη τοπ φόρμα και… είναι για πούλημα πολύ κατάλληλη η στιγμή.    

Γιάγκος Βούκοβιτς Ομάρ Ελαμπντελαουί Κώστας Φορτούνης Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος Ολυμπιακός