Παναθηναϊκός - Λαμία: Είναι μεγάλο λάθος να αντιμετωπίζεται η ήττα από τη Λαμία, αλλά και το παιχνίδι του Κυπέλλου που έρχεται, σαν κάτι τρομερό και φοβερό για τον Παναθηναϊκό.

Και συνήθως αυτό το λάθος το κάνουν όσοι επιμένουν -είτε από… συνήθεια, είτε επειδή εθελοτυφλούν- να αντιμετωπίζουν αυτόν τον «Παναθηναϊκό» σαν κανονικό Παναθηναϊκό κα να φορτώνουν προπονητή και παίκτες, με ένα βάρος που ούτε το ζήτησαν ούτε είναι σε θέση αντικειμενικά να σηκώσουν.

Τα πράγματα και στη Λαμία, όπως και σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια είναι πιο απλά.

Ο Παναθηναϊκός πλέον, είναι και με τη βούλα μια καλή αλλά μικρομεσαία ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα, που έχει την τύχη να κουβαλάει τα… απομεινάρια από την αίγλη και τη δυναμική που εκπροσωπούσε κάποτε αυτό το όνομα και αυτή η φανέλα.

Κάποιες στιγμές και σε κάποια μεμονωμένα παιχνίδια, αυτά τα… απομεινάρια μπορεί να «καλύψουν» τα αντικειμενικά κενά και τις αντικειμενικές δυνατότητες αυτής της ομάδας και να βοηθήσουν έτσι να έρθουν κάποια αποτελέσματα καλά ή να… αποσοβήσουν το μοιραίο λίγο πριν το τέλος.

Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται πάντα.

Πέρα από μικρολεπτομέρειες και διαφορές ανά παιχνίδι, ή ουσία είναι πως ο Παναθηναϊκός πλέον, παιχνίδια με τις μεσαίες ή ακόμα και τις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος, τα παίζει στα ίσα.

Δηλαδή με λίγα λόγια, όταν δεν είναι σε καλή μέρα κι όταν υστερεί τα μεγαλύτερο μέρος των ποδοσφαιριστών του, τότε λογικά και αντικειμενικά οδηγείται σε αποτελέσματα σαν κι αυτό στη Λαμία την Δευτέρα που μας πέρασε.

Τέτοια χαρακτηριστικά έχουν αυτά τα παιχνίδια για τον Παναθηναϊκό πια και οι συνήθεις λεπτομέρειες που υπάρχουν σε παιχνίδια ανάμεσα σε ομάδες αυτής της δυναμικότητας, όπως τύχη, χαμένες ευκαιρίες, το… πρώτο γκολ, οι αντοχές και λοιπά, είναι που καθορίζουν και το αποτέλεσμα.

Τώρα, το γιατί και το πώς της ιστορίας, το πώς έφτασε εδώ ο Παναθηναϊκός δηλαδή, είναι γνωστή αλλά λίγο μεγαλούτσικη κουβέντα για να την ξανακάνουμε εδώ σήμερα.

Από κει και πέρα και βλέποντας το παιχνίδι στη Λαμία μέσα από αυτό το πρίσμα, για μια ακόμα φορά ο Παναθηναϊκός έβγαλε στο γήπεδο τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχει σαν ομάδα με δεδομένη την ποιότητα των παικτών που έχει στη μεσαία γραμμή και τις αντικειμενικές δυνατότητές τους.

Χωρίς κέντρο και με… λειψή επίθεση έπαιξε στη Λαμία ο Παναθηναϊκός, καθώς τα χαφ του αφ’ ενός ήταν ανύπαρκτα, η δε παρουσία του Μουνιέ ξανά στην επίθεση δεν πρόσθεσε το παραμικρό σε δυναμική και δημιουργία.

Κοντά σ’ αυτά βάλτε και το ότι τον Παναθηναϊκό που ξάφνιασε πολλούς στο ξεκίνημα της σεζόν, πλέον τον έμαθαν και ξέρουν καλύτερα και που πρέπει να τον προσέξουν και που μπορούν καλύτερα να τον χτυπήσουν.

Γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός πια, πρέπει να προσέχει διπλά και τριπλά στα παιχνίδια του, αρχής γενομένης από την ρεβάνς του κυπέλλου με τη Λαμία.

Κι όταν λέμε «πρέπει να προσέξει», εννοούμε αυτό που είπε και ο Δώνης στους παίκτες του, ότι δηλαδή για να μπορούν να παίρνουν το καλύτερο δυνατό σε κάθε παιχνίδι, θα πρέπει να δίνουν το 100% των όσων μπορούν σε κάθε παιχνίδια.

Αλλιώτικα αποτελέσματα σαν κι αυτό με τη Λαμία και θα ξανάρθουν και δεν θα είναι έκπληξη όταν έρθουν.

Θα πρέπει να καταλάβουν όλοι στον Παναθηναϊκό, πως ΟΛΑ τα παιχνίδια πια στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καλούνται να τα παίξουν στα ίσα.

Κι αν είναι καλοί και δεν έχουν την γκίνια της αρκούδας, λογικά θα τα κερδίζουν.

Αν όχι, λογικά και πάλι, θα έρχονται τα ανάλογα αποτελέσματα.

Παναθηναϊκός Superleague