Κέρδισε ο Παναθηναϊκός τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά δεν ήταν αυτό το μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς για τους πράσινους.

Η νίκη όπως ακριβώς ήρθε, θα μπορούσε και να μην έρθει.

Δεν ήταν ιδιαίτερα διαφορετικός ο Παναθηναϊκός σε σχέση με τα αμέσως προηγούμενα παιχνίδια του.

Παιχνίδια που με κάποιες μικροδιαφορές κάθε φορά, όλα σχεδόν κινούνται στο ίδιο επίπεδο δυσκολίας, ανταγωνιστικότητας και απόδοσης.

Παιχνίδια που αν τα κερδίσεις τα γυρνάς στις… καταθέσεις ψυχής και στα λοιπά, αν πάνε ισοπαλία το πας στο… δεν τον ήθελε η μπάλα και αν τα χάσεις το γυρνάς… σε ήχο πλάγιο και εντοπίζεις κοιλιές, προβλήματα και πάει λέγοντας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για ένα επί πλέον τον σπουδαιότερο, η νίκη, οι τρεις βαθμοί και τα λοιπά, δεν ήταν το βασικό κέρδος για τον Παναθηναϊκό το συγκεκριμένο βράδυ.

Το μεγάλο κέρδος που είναι και πιο σημαντικό γιατί δείχνει σταθερότητα και δεν εξαρτάται από το κάθε φορά αποτέλεσμα, ήταν οι δηλώσεις του Γιώργου Δώνη αμέσως μετά το παιχνίδι, η λογική που έβγαζαν τα λόγια του και η… αγωνιώδης επίκληση στο… IQ των οπαδών του Παναθηναϊκού μπας και καταλάβουν κάποια στιγμή πως έχει πραγματικά η κατάσταση, τι πρέπει να περιμένουν από την ομάδα και με ποια κριτήρια πρέπει να κρίνουν κάθε φορά τα παιχνίδια που βλέπουν.

Είπε μέσα σε πέντε γραμμές ο Γιώργος Δώνης, αυτά που λέμε και ξαναλέμε και ξαναλέμε μέχρι σε σημείο παρεξηγήσεως κιόλας από μερικούς, καιρό τώρα σ’ αυτή τη στήλη.

Είπε δηλαδή όσο πιο ξεκάθαρα γινόταν, πως γι’ αυτή την ομάδα δεν υπάρχουν ούτε ματς ζωής ή θανάτου όπως χαρακτήριζαν πολλοί το αποψινό παιχνίδι, ούτε βαθμολογικός πίνακας τον οποίο πρέπει να κοιτάμε με αγωνία συνεχώς για να δούμε πόσο κοντά ή πόσο μακριά είμαστε κάθε αγωνιστική από την πέμπτη θέση.

"Το λέω συνεχώς και στους παίκτες μου, για μας δεν υπάρχει βαθμολογικός πίνακας", είπε επί λέξει ο προπονητής του Παναθηναϊκού.

Και το είπε γιατί ακριβώς αυτός ξέρει καλύτερα από τον καθένα την πραγματική διάσταση στην οποία κινείται ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή από τη μια και από την άλλη θέλοντας να διαχωρίσει τη θέση του από διάφορους "προστάτες" της κακιάς ώρας που πάνε να "χρησιμοποιήσουν" για τους δικούς τους αντιποδοσφαιρικούς λόγους τον προπονητή και τους παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά και για να προσγειώσει τον κόσμο της ομάδας στην πραγματικότητα.

Με κορυφαία ατάκα εκείνο το "πιστεύω πως ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει υψηλό IQ και καταλαβαίνει πως ο στόχος αυτής της ομάδας για ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ είναι να επιστρέψει σε μια όσο γίνεται καλύτερη κανονικότητα".

Πώς αλλιώς δηλαδή θέλατε να σας το πει ο άνθρωπος για να τα καταλάβετε;

Πώς αλλιώς μπορούσε να χαρακτηρίσει όλους εκείνους που μιλάνε για Ευρώπες, για στόχους, για πέμπτες θέσεις, για προγραμματισμό εκτόξευσης από την νέα χρονιά, για επιστροφή του Παναθηναϊκού σε πρωταγωνιστικό ρόλο από την νέα σεζόν ή και από την μεθεπόμενη κι ακόμα παραπέρα, παρά με την… ελπίδα ο κόσμος του Παναθηναϊκού να έχει το μυαλό να καταλάβει τι αρλούμπες και ψέματα του κοπανάνε και να μην τσιμπάει με όσα του αμολάνε όλοι αυτοί οι παρατρεχάμενοι;

Όσο πιο θετικά μπορούσε το είπε ο άνθρωπος.

Κανονικά θα έπρεπε να πει, ελπίζω μετά απ’ όσα έχουν δει να μην είναι τόσο θύματα και να πιστεύουν ακόμα τις σαχλαμάρες που τους σερβίρουν, αλλά το πήρε από την… καταφατική πλευρά το πράγμα λέγοντας πως "ξέρω ότι έχουν μυαλό και καταλαβαίνουν".

Γι’ αυτό επιμένω πως δεν ή νίκη το μεγάλο κέρδος για τον Παναθηναϊκό από το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά τα λόγια και η επιβεβαίωση της σοβαρότητας και του καθαρού μυαλού του προπονητή του.

Καιρός λοιπόν να το καταλάβουν όλοι και να μην χρειάζεται να λέμε την "άλφα-βήτα" κάθε φορά και να τους πιάνουμε από το χεράκι για να τους περάσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο λες και είναι ανίκανοι να δουν και τον δρόμο και τα αυτοκίνητα που έρχονται με φόρα να τους… πατήσουν.

Ο Παναθηναϊκός που ήξεραν δεν υπάρχει πια και δεν πρόκειται να υπάρξει και στο άμεσο μέλλον.

Όσα τερτίπια και αν επιχειρήσουν οι επιτήδειοι της ιστορίας, όσες σοφιστείες και να ανακαλύψουν αυτοί που εγκλημάτησαν σε βάρος του συλλόγου για να κρύψουν τις ευθύνες τους.

"Εκείνος" ο Παναθηναϊκός που σα σήμερα πατούσε και τη μεγάλη τότε Σεβίλλη στη Λεωφόρο με γκολάρα του Βύντρα, πάει πια, δεν υπάρχει.

Τον σκότωσαν και μετά σκύλευσαν και το πτώμα του.

Το μόνο που υπάρχει πια και έχει και νόημα να στηριχθεί, είναι η παρουσία ενός λογικού ανθρώπου στο τιμόνι του ποδοσφαιρικού τμήματος, που έχει γνώση της κατάστασης, που ξέρει τι μπορεί να γίνει στο άμεσο και ακόμα πιο μακρινό μέλλον και που προσπαθεί με συνέπεια να περάσει αυτήν τη λογική και συνέπεια στους παίκτες του, ώστε και να σταθούν όσο γίνεται αξιοπρεπέστερα σαν ομάδα, αλλά και να συντομεύσουν όσο περνάει από το χέρι τους την επιστροφή αυτής της ομάδας στην κανονικότητα.

Αστέρας Τρίπολης Παναθηναϊκός Superleague