Ένα συγγνώμη θα βγουν κάποια στιγμή να ζητήσουν;

Δυστυχώς υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα για τον Παναθηναϊκό από την ήττα με 2-0 στην Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο.

Πολύ χειρότερα και πολύ πιο ενδεικτικά για το πόσο χαμηλά έχει φτάσει αυτός ο σύλλογος και που τον έχουν οδηγήσει ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ από ένα σημείο και μετά, όλοι αυτοί που πρωταγωνίστησαν για την... απελευθέρωση και την εκτόξευσή του.

Το πρώτο και σημαντικότερο είναι, ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί ΕΝΑΣ που να ζητήσει μια μεγαλοπρεπή συγγνώμη.

Όχι αναγκαστικά γιατί θα νοιώσει την ανάγκη, τέτοιες ευαισθησίες από τους ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ καταστροφείς αυτού του συλλόγου δεν έχουμε την απαίτηση να υπάρχουν.

Αλλά για τα μάτια του κόσμου έστω.

Κι ας μην πουν "συγγνώμη γιατί για να κονομήσουμε κανα μεροκαματάκι παραπάνω διαλύσαμε τον Παναθηναϊκό".

Ας πουν έστω το ανώδυνο "συγγνώμη κάναμε λάθος, άνθρωποι είμαστε όλοι κάνουν λάθη".

Αλλά τίποτε.

Εκεί απτόητοι όχι μόνο να ασελγούν πάνω στο πτώμα του άλλοτε μεγάλου συλλόγου και να κουνάνε κιόλας το δάχτυλο με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με την αίσθηση της αποκλειστικής εκπροσώπησης της Παναθηναϊκοφροσύνης, σε οτιδήποτε τους χαλάει τη μαγιά και το γλύψιμο από τα ελάχιστα εναπομείντα κοκκαλάκια της ανταμοιβής για το... κατόρθωμά τους.

Το δεύτερο είναι αυτός καθ΄αυτός ο σύλλογος και η ΠΑΕ ή όσοι έχουν απομείνει γαντζωμένοι σ' αυτό που θέλει να αποκαλείται ΠΑΕ.

Δεν μας φτάνουν λοιπόν όλα τα άλλα, έχουμε και κάποιον ανεκδιήγητο που τολμάει να υπογράφει σαν "επίσημη ΠΑΕ Παναθηναϊκός να βγάζει ανακοινώσεις μέσω τουίτερ στο... ημίχρονο του αγώνα για την... διαιτησία.

Ειλικρινά θα έπρεπε κάποια στιγμή να μάθουμε, ποιος είναι τέλος πάντων αυτος ο τύπος που όχι μόνο σκέφθηκε αλλά τόλμησε και να βγάλει κιόλας τέτοιου είδους ανακοίνωση.

Να τον μάθουμε και να μας πει κιόλας ο γίγαντας της Παναθηναϊκφροσύνης, από ποιον... ξεπατίκωσε αυτή τη πατέντα.

Να μας εξηγήσει για τι μέγεθος ακριβώς έχει την ομάδα της ΠΑΕ της οποίας είναι... υπάλληλος και κάνει τέτοιου είδους ρεσάλτα αστειότητας και κατρακύλας;

Να τον μάθουμε για να εμπεδώσουμε κιόλας, ποιοι ακριβώς έχουν κατσικωθεί αυτήν την στιγμή στο σβέρκο της ομάδας, ποιοι ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ακόμα για να τον εκθέτουν και τέλος τις... ώρες πτήσης τους στην προσπάθεια διάλυσης αυτού του συλλόγου που έφεραν σαν... επιβράβευση την θεσούλα την οποία κατέχουν αυτή την στιγμή.

Το τρίτο και εξ' ίσου σημαντικό είναι οι αντιδράσεις ενός μεγάλου δυστυχώς ακόμα κομματιού των οπαδών αυτής της ομάδας.

Αντιδράσεις που δείχνουν ότι οι συγκεκριμένοι όχι απλά δεν έχουν την παραμικρή συναίσθηση της κατάστασης στην οποία είναι ο σύλλογος, αλλά και ότι δεν θα πρέπει ΠΟΤΕ να είχαν την παραμικρή επαφή με το μεγαλείο και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορία αυτής της ομάδας, είτε λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, είτε λόγω της ομαδικής λοβοτομής που υπέστησαν από τα τόσα χρόνια έντονης και κατά ριπάς ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗΣ παραχάραξης της πραγματικότητας στον Παναθηναϊκό από τα γιουσουφάκια των... εκτοξευτών και... ελευθερωτών σε εξέδρα και ΜΜΕ.

Όταν μπαίνεις και διαβάζεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχόλια για "... το παράρτημα που μόνο με μας παίζει.", όταν βλέπεις το 90% των σχολίων να είναι για το "πέναλτι που δεν μας έδωσε στο... 3' της αναμέτρησης", κι όταν κυρίως μετά την λήξη του αγώνα βλέπεις και ακούς "μακάρι ο Άρης να χάσει στην Τούμπα για να μην αυξηθεί η απόσταση απέναντί του στην... μάχη για την 5η θέση", τότε όντως συνειδητοποιείς πως όχι απλά το βαρέλι δεν έχει ακόμα πάτο, αλλά ότι δυστυχώς υπάρχει ακόμα μπόλικο λίπασμα...αποδοχής σαν φυσιολογικής αυτής της κατάντιας στον Παναθηναϊκό.

Αυτά δυστυχώς είναι τα πιο λυπηρά και πιο καταστροφικά για τον Παναθηναίκό, ακόμα και απ' αυτή την ήττα στην Νέα Σμύρνη.

Γιατί η ήττα στην Νέα Σμύρνη, πρώτον δεν είναι αφύσικη για τα πραγματικά δεδομένα αυτής της ομάδας πλέον,ι δεύτερον γιατί θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε... καλύτερες οικογένειες και τρίτον γιατί η ήττα θα μπορούσε να είναι και νίκη ή να... ρεφαριστεί με κάποιο άλλο αποτέλεσμα.

Εκείνο όμως που δεν... ρεφάρεται και κυρίως θα κάνει χρόνια για να... αποκατασταθεί, είναι η νοοτροπία, το dna, η λογική και αξιοπρέπεια αυτής της ομάδας και ενός σημαντικού ακόμα κομματιού του κόσμους της, μέσα απ' αυτή την συνεχιζόμενη επίθεση του συρφετού της... απελευθέρωσης που προσπαθεί ακόμα να πείσει -και δυστυχώς σε ένα μέρος ακόμα το καταφέρνει- ότι όλα αυτά που ζούμε και βλέπουμε είναι φυσιολογικές καταστάσεις για τον Παναθηναϊκό.

Αυτό που μέρα με την μέρα, αποτέλεσμα το αποτέλεσμα και απ' ότι φαίνεται... χρόνο με το χρόνο και... σεζόν με την σεζόν, μπολιάζει όλο και περισσότερο το μυαλό και την συνείδηση αυτής της ομάδας, των ανθρώπων της και ενός σημαντικού κομματιού του κόσμου της.

Το ότι δηλαδή ο Παναθηναϊκός της περηφάνειας, του μεγαλείου και της Ευρώπης, έχει μετατραπεί και με την βούλα σε μια... μικρομεσαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος που κάθε νίκη θα την θεωρεί... υπέρβαση, κάθε ήττα... φυσιολογική ή αποτέλεσμα της... διαιτησίας και κάθε μετριότητα που θα βρεθεί σ' αυτήν σε οποιοδήποτε πόστο και θέση θα την αναγορεύει σε ήρωα και σε τρομερό και φοβερό πράγμα που θα πρέπει όχι απλά να το σεβόμαστε αλλά να μην λέμε και το παραμικρό για την πάρτι του.

Λογικά θα άξιζαν ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ σε αυτούς που κατάφεραν να φέρουν εδώ που έφεραν τον Παναθηναικό.

Ήθελε πραγματικά και μεγάλη προσπάθεια και μπόλικο χρήμα για να... επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος.

Αλλά αυτοί είναι ικανοί ακόμα και αυτού του είδους τα "συγχαρητήρια" να επιχειρήσουν να τα... εξαργυρώσουν σαν μια ακόμα απόδειξη του πόσο σωστά και με συνέπεια "υπηρέτησαν" το σχέδιο διάλυσης αυτού του συλλόγου.

Οπότε και αυτό ακόμα θα ήταν μάταιο.

Τι απομένει;

Σε μια ομάδα που ο ίδιος ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής της, λένε δημόσια -και σωστά γιατί έχουν αίσθηση της πραγματικότητας- ότι το πρώτο καθήκον δεν είναι ούτε η δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας, ούτε το επίπεδο ανταγωνιστικότητά της, ούτε οι πιθανοί στόχοι που πρέπει να έχει, αλλά αποκλειστικά και μόνο το πως σε βάθος τριετίας τουλάχιστον, θα γίνει απλά μια... κανονική ομάδα, δεν απομένουν και πολλά να πεις.

Ίσως το μόνο που να έχει σημασία πια, είναι η όλο και μεγαλύτερη απαίτηση από τον κόσμο αυτής της ομάδας για ένα "συγνώμη" από τους πρωτεργάτες αυτής της ιστορίας για όσα έκαναν σε βάρος του Παναθηναϊκού καθώς και η ταυτόχρονη απαίτηση να σηκωθούν και φύγουν τώρα από τον σύλλογο, ώστε τουλάχιστον να μην μολύνουν, να μην ξευτιλίζουν και κυρίως να μην έχουν το θράσος να κονομάνε ακόμα απ' αυτή την ομάδα και να το παίζουν και παναθηναϊκάρες και τιμητές των πάντων κι από πάνω.